Αρχές του 1992 οι Χιμαριώτες έστειλαν στις αλβανικές Αρχές ένα υπόμνημα όπου ακολουθούσαν οι υπογραφές άνω των χιλίων οικογενειών.
Το υπόμνημα των Χιμαριωτών περιείχε τρία σημεία:
1. Να γίνει η διανομή της γης όπως ήταν πριν το 1946
2. Η αναγνώριση της Χιμάρας ως ελληνική κοινότητα, η οποία τους στερήθηκε το 1946
3. Η διοικητική διαίρεση.
Στις 15 Μαΐου 1992 ο Πρόεδρος του Αλβανικού Κοινοβουλίου, Πιέτερ Αρμπνόρι τόνισε: «Πριν από μερικές μέρες οι Χιμαριώτες, μέσω ενός υπομνήματος που έστειλαν στο Κοινοβούλιο, ζητούν να τους αναγνωριστεί η εθνική τους ταυτότητα. Αυτοί είναι Αλβανοί και ουδέποτε είχαν ελληνική καταγωγή…»
Άμεση ήταν η απάντηση της Ομόνοιας. Σε σχόλιό της αναφέρει: «Θα ήταν τιμή του Πρόεδρου του Κοινοβουλίου και του Πρόεδρου της Δημοκρατίας να έδιναν το δικαίωμα δημοψηφίσματος στο λαό της Χιμάρας βάσει της ελεύθερης έκφρασης και συνείδησης του κάθε πολίτη να καθορίσουν την ταυτότητά τους».