Ο Στρατηγός Κ.Ζιαζιάς μας θυμίζει δύο ήρωες που εκτελέστηκαν σαν σήμερα το 1944: «Για να τους γνωρίσουμε»

Μ΄ ένα κείμενό του στο facebook, ο πρώην Α/ΓΕΣ Στρατηγός Κωνσταντίνος Ζιαζιάς, μας θυμίζει τη θυσία δυο νέων ανθρώπων, στις 20 Σεπτεμβρίου 1944. Δύο πατριωτών που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς.

Επισημαίνει ο Στρατηγός ότι αυτά θα έπρεπε να είναι να τα πρότυπα για τους νέους ανθρώπους. Κι όχι οι συμμετέχοντες των κακόγουστων …ριάλιτι που κάθε βράδυ μας σερβίρουν.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ζιαζιάς:

ΟΙ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ ,ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΡΟΥΧΟΣ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΣΤΑΡΙΔΗΣ
“ΣΤΙΣ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1944
ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΑΝ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ
ΟΙ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΣΤΑΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΡΟΥΧΟΣ
ΑΝΔΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΗΞΕΡΑΝ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥΣ
ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
ΤΟ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ”
, γράφει το επίγραμμα στο Μνημείο που στήθηκε αθόρυβα το 1994 στους αμπελώνες της Κ.Α.Ι.Ρ, στον τόπο οπου εκτελέστηκαν.

Οι δύο νέοι Ροδίτες εκτελέστηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής στις 20 Σεπτεμβρίου 1944 ύστερα από συνοπτικές διαδικασίες για την αντιστασιακή τους δράση, δεδομένου ότι συμμετείχαν σε κατασκοπευτικό κλιμάκιο το οποίο συγκέντρωνε πληροφορίες για τις κινήσεις του εχθρού και τις διαβίβαζε στις συμμαχικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή.

Ο Γιώργος Κωσταρίδης και ο Μιχάλης Βρούχος επέδειξαν πρωτοφανή ηρωισμό κατά τη σύλληψη τους, κατα την διάρκεια της δίκης ,αλλά κυρίως κατά την εκτέλεση τους . «Πέθαναν ζητωκραυγάζοντας για την Ελλάδα. ‘Ηταν ψύχραιμοι και αξιοπρεπείς. Βάδιζαν προς τον Γολγοθά τους με ψηλά το κεφάλι” , περιγράφει ο Ιταλός ιερέας.

Γράφει ο ΗΡΩΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΡΟΥΧΟΣ ,ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ:“Αγαπητοί μου γονείς, σας ζητώ να με συγχωρήσετε για τη μεγάλη λύπη που σας προξενώ. ‘Οταν αναμίχθηκα σ’αυτήν την υπόθεση, ήξερα ποιό θα είναι το τέλος μου, αλλά πίστευα ότι είχα χρέος να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στην Πατρίδα. Παπά, εσύ μας έλεγες πάντα ότι πάνω απ’όλα πρέπει να ‘χουμε την Ελλάδα. Αυτό έκαμα. Θέλω να μη λυπάστε αλλά να είστε περήφανοι για το παιδί σας. Φιλιά σ’ όλους, Χριστίνα, Κώστα, Σάββα, Αμαλία, Μαρίκα, Γιώργο, Πόπη, και προπαντός στην Χριστίνα και την Αμαλία που φυλακίστηκαν για μένα. Να προσέχετε την μαμά .
Καζέρμα Ρετζίνα 20 Σεπτεμβρίου 1944 .Ο υιός σας . ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ , ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ .

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ ,ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ. ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΘΕΛΟΘΥΣΙΕΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ . “ΗΡΩΕΣ ΚΙ ΑΝ ΚΟΙΜΑΣΤΕ , ΣΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΔΟΞΑ ΜΟΥ , ΜΑΚΑΡΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑΣΤΕ” ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΕΙ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ.