Μπάγκσυ Σίγκελ: Ο αιμοσταγής γκάνγκστερ που είχε μέσα του το… σταριλίκι

Ο Μπάγκσυ Σίγκελ έχει καταφέρει να τραβήξει το ενδιαφέρον του κόσμου, όχι μόνο για την εγκληματική του δράση, αλλά και για το απαράμιλλο στυλ του.

Θα μπορούσε να είναι άνετα ένας σταρ του Hollywood, ένας playboy σαν τον Bruce Wayne (χωρίς τον Batman), ή ένας πιο κομψός και στιλάτος Dan Bilzerian. Ο γεννημένος την 28η Φεβρουαρίου του 1906, Benjamin Siegel ωστόσο στα 41 χρόνια που πρόλαβε να ζήσει έμεινε στην ιστορία ως ο απόλυτος celebrity-μαφιόζος, που το όραμά του δημιούργησε το μεγαλύτερο κέντρο τζόγου στον κόσμο, το περίφημο Las Vegas. Ο Bugsy Siegel.

Σιχαινόταν το όνομά του

Μπορεί σήμερα να τον ξέρουν όλοι με το όνομα «Bugsy», ωστόσο αν έκανες ποτέ το λάθος και τον αποκαλούσες έτσι, ενδέχεται να ήταν και η τελευταία λέξη της ζωής σου. «Οι φίλοι μου με αποκαλούν Ben, οι συνεργάτες μου και οι ξένοι κύριο Siegel και οι τύποι που δεν γουστάρω με λένε ‘Bugsy’. Ποτέ όμως μπροστά μου» είχε πει κάποτε. Μην αναρωτηθείς πού κατέληγαν οι εχθροί του…

Πίσω από την εμφάνιση και το στιλ, ο Siegel είχε τη φήμη του αδίστακου, του αψυχολόγητου και ενός από τους πλέον κακόφημους γκάνγκστερ στην εποχή-άνθησης του οργανωμένου εγκλήματος. Και αυτό δεν το έλεγαν μόνο οι αντίπαλοί του, αλλά και όσοι συνεργάστηκαν μαζί του. Όσο ευτυχισμένους και αν τους έκανε. Διότι δεν ήταν κάνας τυχαίος, αλλά ένας άνθρωπος με όραμα. Και όπως αποδείχτηκε ήταν αυτός που έδωσε το «φιλί της ζωής» στη μαφία, σε μια περίοδο (στην εποχή μετά την ποτοαπαγόρευση) που άπαντες έβλεπαν το μέλλον της να «μαυρίζει». Όχι όμως αυτός.

Και εγένετο Las Vegas

Δεν αποτελεί νέο ότι από το 1919, η περίοδος της ποτοαπαγόρευσης είναι αυτή που δυνάμωσε αφάνταστα το οργανωμένο έγκλημα λόγω της δυνατότητας εμπορίου παράνομου αλκοόλ, σε τεράστιες τιμές.

Εκείνη την εποχή ήταν που πλούτισαν πολλοί μαφιόζοι, όπως ο Al Capone και o Bugsy Moran.

Ωστόσο το 1933 ο νόμος περί παράνομου αλκοόλ καταργείται και η μαφία βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να επιστρέψει στις εποχές που οι ληστείες και η πορνεία αποτελούσαν προτεραιότητα. Ο διαβόητος Bugsy όμως είναι πολλά χρόνια μπροστά. Μια διαφορετική πάστα μαφιόζου.

Όταν δεν συναναστρέφεται με τους συναδέλφους του ή τον κολλητό του Meyer Lansky, ξεπαστρεύει εχθρούς ή γενικά… δουλεύει, προτιμά τη μεγάλη ζωή. Κάνει παρέα με δυνατά ονόματα της showbiz όπως ο Frank Sinatra ή ο Curry Grant και ξέρει καλύτερα από τον καθέναν του συναφιού του ότι το μέλλον βρίσκεται εκεί που ρέει το χρήμα. Στον τζόγο.

Αυτό που οραματιζόταν ο Bugsy ήταν η δημιουργία ενός τεράστιου κέντρου, στο οποίο όλοι θα ζούσαν με ένα και μόνο σκοπό: να ξοδεύουν τα λεφτά τους. Όταν λοιπόν πήγε μαζί με τον Mickey Cohen και τον Meyer Lansky στην έρημο της Νεβάδα λέγοντάς τους πως το μέλλον βρίσκεται εκεί, οι συνεργάτες του τα έχασαν.

Και όμως σε ένα μέρος μονάχα με χώμα εκείνος μπορούσε να φανταστεί το χρήμα να ρέει άφθονο. Δανείζεται μπόλικο ρευστό από δυνατούς παράγοντες της νύχτας χρηματοδοτώντας τις πρώτες χαρτοπαικτικές λέσχες στην περιοχή. Με τον καιρό τα κέρδη πολλαπλασιάζονται και ολοένα και περισσότερα κτίρια δημιουργούνται. Αποκορύφωμα αποτελεί το διάσημο καζίνο, «Flamingo» το οποίο στην πορεία έμεινε στην ιστορία ως το πρώτο καζίνο μαφιόζικων συμφερόντων στην περιοχή.

Τον «έφαγε» η μεγαλομανία του

Ο «πατέρας του Las Vegas» πέραν των οραμάτων του είχε και τη φήμη του τύπου που δεν μπορεί να συλληφθεί. Συνολικά στη ζωή του κατηγορείται μόλις μια φορά για φόνο, παρά το γεγονός ότι έχει σκοτώσει δεκάδες ανθρώπους. Και σε αυτή τη μία μόλις μία φορά οι μάρτυρες βρέθηκαν δολοφονημένοι καθώς τους ξεπάστρεψε ο… συνάδελφος Lucky Luciano προς δικό του όφελος.

Το κακό με τον Bugsy ωστόσο ήταν ότι κάποια στιγμή η ματαιοδοξία του κατάφερε να «τυφλώσει» τη λογική του. Σύμφωνα με την πιο διαδεδομένη θεωρία χρωστούσε πολλά και σε πολλούς ανθρώπους για το χτίσιμο του Las Vegas και δεν είχε σκοπό να τα επιστρέψει. Και κάπως έτσι τα αφεντικά των υπόλοιπων οικογενειών του εγκληματικού συνδικάτου –με τις ευλογίες μάλιστα του κολλητού του, Meyer Lansky- αποφασίζουν να τον βγάλουν από τη μέση.

Τη νύχτα λοιπόν της 20ής Ιουνίου του 1947, το σπίτι της φιλενάδας του Virginia Hill «βάφεται» με το δικό του αίμα. Η σφαίρα του βγάζει το μάτι και έκτοτε «γεννάται» η περίφημη μορφή εκτέλεσης της μαφίας, Moe Greene Special. Αν είσαι φαν των μαφιόζικων ταινιών ειδικά σίγουρα το παραπάνω όνομα σου θυμίζει κάτι. Ή μάλλον κάποιον.

Ο Bugsy Siegel δεν ήταν ένας τύπος σαν τον «συνονόματό» του, Bugs Moran για τον οποίο οι περισσότεροι δεν έχουν ιδέα. Ο πατέρας του Las Vegas είχε στιλ, ήταν ολόκληρη κουλτούρα. Και ένας τέτοιος τύπος δεν θα μπορούσε παρά να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για πολλές ιστορίες του σήμερα.

Το πιο τρανό παράδειγμα, αποτελεί ο εχθρός της φαμίλιας Corleone στην ταινία «The Godfather» με όνομα Moe Greene, ο οποίος (όλως περιέργως) εκτελέστηκε με τον ίδιο τρόπο στη Δυτική όχθη των ΗΠΑ. Πέραν αυτού η ζωή του αποτυπώθηκε περίφημα στην ταινία «Bugsy» όπου ο Warren Beatty κατάφερε να αποτυπώσει περίφημα την σύνθετη περσόνα του διάσημου γκάνγκστερ.

Του πρώτου ανθρώπου στα χρονικά του οργανωμένου εγκλήματος, το ίδιο (ίσως και περισσότερο) σκληρόπετσου και κυρίως αιμοσταγούς με τα μεγάλα μούτρα του συνδικάτου, όπως ο Al Capone και ο Lucky Luciano, αλλά ταυτόχρονα ενός άντρα που είχε το σταριλίκι στο τσεπάκι του, τεράστιο ταλέντο στις δημόσιες σχέσεις και απέραντα οράματα.

Ένας τύπος με «λάμψη» μεγαλύτερη από τον περισσότερων αστέρων του τότε (και μπορεί) και του σήμερα.