Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Γιουγκοσλαβία ο Γιόσιπ Μπροζ Τίτο ανέλαβε την οργάνωση της αντίστασης κατά των κατοχικών στρατευμάτων.
Οι σύμμαχοι τον αναγνώρισαν ως ηγέτη των παρτιζάνων, στέλνοντάς του συχνά πολεμοφόδια και τροφή.
Μετά το τέλος του πολέμου, ο Τίτο διέρρηξε τις σχέσεις με την ΕΣΣΔ, καθώς θεωρούσε ότι μπορούσε με την δυτική βοήθεια να είναι και ανεξάρτητος και να επιβιώσει ως ηγέτης της Γιουγκοσλαβίας.
Ο Στάλιν έστειλε εκτελεστές (λέγεται ότι έφτασαν τους 22) και ο Τίτο έστειλε επιστολή… διαμαρτυρίας:
«Σταμάτα να στέλνεις ανθρώπους να με σκοτώσουν. Έχουμε πιάσει ήδη 5 από αυτούς, έναν με μια βόμβα και έναν με ένα τουφέκι. Αν δεν σταματήσεις να στέλνεις δολοφόνους, θα στείλω έναν άνδρα στη Μόσχα και δεν θα χρειαστεί να στείλω άλλον».
Όταν ο διάδοχος του Στάλιν, Νικίτα Χρουστσόφ, πήγε στη Γιουγκοσλαβία, ζήτησε συγνώμη από τον Τίτο για τις απόπειρες δολοφονίας και του είπε πως κατάφερε να προστατέψει καλά τον εαυτό του.
Ο Τίτο απάντησε: «Ο Στάλιν γνώριζε πως ήμουν πολύ καλά φρουρούμενος. Μετά από τις προειδοποιήσεις μου ότι αρκετά πια με τις απόπειρες δολοφονίας, προφανώς φοβήθηκε λίγο»…