Άγιος Κοσμάς: Η παρ’ ολίγον βασίλισσα της Αλβανίας που βρέθηκε νεκρή το 1934 – Δίπλα της υπήρχε… περίστροφο (φώτο)

Στον Άγιο Κοσμά, απέναντι από το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, το πρωινό της 17ης Μαΐου 1934 βρέθηκε το πτώμα μιας γυναίκας.

Δίπλα της υπήρχε ένα περίστροφο. Ακόμα κι ένας πρωτοετής αστυνομικός θα μπορούσε να διαπιστώσει ότι επρόκειτο περί αυτοκτονίας.

Η υπόθεση, όμως, άρχισε να έχει ενδιαφέρον μόλις έγινε γνωστή η ταυτότητα της 35χρονης γυναίκας. Ήταν η διάσημη στους κοσμικούς κύκλους της Αθήνα, Λετονή βαρόνη Δωροθέα ντε Ροπ, γεννημένη στο Βλαδιβοστόκ.

Σε λιγότερο από ένα χρόνο που βρισκόταν στην Αθήνα είχε γίνει περιζήτητη στους κοσμικούς κύκλους. Ήταν ένα από τα πολλά θύματα της Ρωσικής επανάστασης. Ο άντρας της, Πέτερ βρισκόταν στη Βιέννη κι ήταν βιομήχανος, είχαν και δύο παιδιά.

Τους εγκατέλειψε επειδή είχε γνωρίσει τον βασιλιά της Αλβανίας Αχμέτ Ζώγου, ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος της και σύντομα αναπτύχθηκε μεταξύ τους ερωτική σχέση.

Ο Αλβανός μονάρχης τη θεωρούσε το… γούρι του. Είχε επιζήσει από μια απόπειρα δολοφονίας ενώ προσερχόταν στην Όπερα της Βιέννης στις 21 Φεβρουαρίου 1931, μια από τις 55 που οργάνωσαν αντιφρονούντες συμπατριώτες του. Η βαρόνη ήταν μαζί του.

Τον ακολούθησε στα Τίρανα. Εγκαταστάθηκε σε μια βίλα που προστάτευε η βασιλική φρουρά που ξεχώριζε από το γράμμα «Ζ» (δηλαδή Ζώγου) που έφεραν οι άνδρες της στο πηλήκιο.

Σε ένα ρομάντζο, έστω και της Αλβανικής αυλής, υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες. Ο Αλβανός μονάρχης δεν είχε πρόσβαση στις ευρωπαϊκές Αυλές. Τον θεωρούσαν… χωριάτη (ήταν γιος πλούσιου γαιοκτήμονα), δεν είχε πάρει ανατροφή σε κάποιο ακριβό σχολείο της Ελβετίας ή της Αγγλίας, έστω του Βερολίνου, αλλά σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη στο Γαλατασαράι κι ήθελε να παντρευτεί μια Ευρωπαία πριγκίπισσα για να ενδυναμώσει τις σχέσεις με τη Δύση.

Η Δωροθέα, πάλι, ερωτεύτηκε τον Κεμάλ Μπέη Μεσαρές που είχε τον τίτλο «Υπουργός της Αυλής», ενώ στην ουσία ήταν ο γραμματέας του Μονάρχη.

Ο Ζώγου εξοργίστηκε κι έκανε δύο απλές κινήσεις. Πρώτα πέρασε νόμο που απαγόρευε στους διπλωμάτες του να παντρεύονται αλλοδαπές και στη συνέχεια διόρισε τον Κεμάλ Μπέη πρεσβευτή στην Αθήνα! Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια!

Η Δωροθέα, όμως. κατάφερε να φύγει από την Αλβανία. Πήγε αρχικά στην Κέρκυρα και στη συνέχεια κατέφθασε στην Αθήνα για να συναντήσει τον αγαπημένο της.

Για ένα διάστημα έμενε σε μια φίλη της, πρόσφυγας κι αυτή, από τη Ρωσία και στη συνέχεια νοίκιασε μια δωμάτιο στη Γερμανική πανσιόν της Έμι Σολτς στην Κηφισιά.

Έκανε πλούσια ζωή, μόνο που τα χρήματα κάποια στιγμή τελείωσαν. Έκανε μαθήματα γερμανικών και περίμενε από τον αγαπημένο της να της πει το ναι και να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή.

Ο Κεμάλ Μπέης δεν κάποιος τυχαίος. Ο πατέρας του ήταν Τούρκος στρατηγός και προφανώς είχε κι αυτός πολιτικές φιλοδοξίες στην Αλβανία.

Εκείνη την εποχή παιζόταν κι ένα διπλωματικό παιχνίδι. Τα Βαλκανικά κράτη (Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία και Τουρκία) είχαν υπογράψει σύμφωνο Φιλίας, αλλά είχαν αφήσει εκτός την Αλβανία που με απόφαση του Ζώγου είχε περάσει στην Ιταλική ζώνη επιρροής.

Επιστροφή σε εκείνο πρωινό. Η αυτοκτονία της βαρόνης συγκίνησε το πανελλήνιο. Οι εφημερίδες παρουσίασαν το τρυφερό ρομάντζο της Λετονής ευγενούς με τον πρέσβη και καθημερινά φώτιζαν και άγνωστες πτυχές της ζωής της στο παλάτι του Ζώγου.

Μόνο που κανείς δεν βρέθηκε να αναλάβει τα έξοδα της κηδεία της. Το ανέλαβε μια εφημερίδα, ο Ελεύθερος Άνθρωπος του Κώστα Αθάνατου (Καραμούζας ήταν το πραγματικό του όνομα).

Έκανε γνωστό στους αναγνώστες της πως μια εφημερίδα οδηγήθηκε στην απόφαση αυτή.

Οι περισσότερες εφημερίδες συνέχισαν και τις επόμενες μέρες να δημοσιεύουν ιστορίες και φωτογραφίες από τη διαμονή της στα Τίρανα γεγονός που ανάγκασε την Αλβανική πρεσβεία να εκδώσει ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε σε όλες τις εφημερίδες.

Η υπόθεση γρήγορα υποχώρησε από την πρώτη σελίδα, στις εσωτερικές και μετά εξαφανίστηκε. Η Δωροθέα ήταν μια σύγχρονη Ιουλιέτα, αλλά ο Κεμάλ σε καμία περίπτωση δεν ήταν ο Ρωμαίος της.

Όμως, η Δωροθέα ντε Ροπ είχε αφήσει δύο επιστολές στο δωμάτιό της. Σφραγισμένες. Η μια απευθυνόταν στον Αλβανό πρέσβη και εραστή της που δεν καταδέχτηκε να πάρει. Η άλλη είχε παραλήπτη τον α’ γραμματέα της Τουρκικής πρεσβείας Ζεκή Βέη. Ούτε αυτή έφθασε ποτέ στα χέρια του.

Σε απόρρητη αναφορά του προς το Υπουργείο Εξωτερικών ο Αστυνομικός Διευθυντής Ιωάννης Βαβούρης ανέφερε:

«Εκ της γενόμενης όμως ερεύνης εις το δωμάτιόν της αυτόχειρος προκύπτει ότι αύτη, πλην των ερωτικών της σχέσεων, τας οποίας είχεν με τον Αλβανόν πρεσβευτήν, ετέλη και εις την υπηρεσίαν κατασκοπείας της τουρκικής κυβερνήσεως…»

Ένα απόσπασμα της επιστολής προς τον Τούρκο αξιωματούχο είναι αποκαλυπτικό. Σε αυτόν αναφέρει ότι αδυνατεί να παντρευτεί τον αναμενόμενο από το Παρίσι Ζ.Α για να γνωρίσει Έλληνες πολιτικούς να συνδεθεί μαζί τους και να τους αποσπά πληροφορίες. Στην ίδια επιστολή ομολογούσε ότι αυτή είχε κλέψει από το σπίτι ομογενούς επιχειρηματία από την Αίγυπτο Κοντομίχαλου την αλληλογραφία του με τον Ελευθέριο Βενιζέλο!

Η ιππασία ήταν η αδυναμία της.

Οι αξιωματικοί της αστυνομίας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η βαρόνη ήταν επικίνδυνη να αποκαλύψει τα σχέδιά τους στην κυβέρνηση ή στον εραστή της και προτίμησαν να της… κλείσουν το στόμα σχεδιάζοντας μια αυτοκτονία. Το θέμα παρέμεινε μυστικό για λόγους «εθνικού συμφέροντος».

Η ιστορία που ξεκίνησε από ένα κοσμοπολίτικο ρομάντζο και κατέληξε σε κατασκοπευτικό θρίλερ αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον αφού ο πατέρας του Κεμάλ Μπέη, ο Ταχσίν Πασάς, δεν ήταν απλά στρατηγός του τουρκικού στρατού, αλλά και ήρωας του, άτυχου πολέμου για την Ελλάδα, πολέμου το 1897 και το κυριότερο, είναι αυτός που παρέδωσε τη Θεσσαλονίκη, το 1912, στον, τότε, Διάδοχο Κωνσταντίνο, με αποτέλεσμα να καταδικαστεί από την Οθωμανική Αυτοκρατορία σε θάνατο ως προδότης και ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του στο εξωτερικό (πέθανε το 1918 στην Ελβετία).

Ο μεγάλος του γιος, ο Κενάν, που ήταν και υπασπιστής του, έγινε Έλληνας πολίτης, φιλοτέχνησε πολλές γνωστές λιθογραφίες με θέμα τους Βαλκανικούς Πολέμους και διετέλεσε φίλος του Ελευθερίου Βενιζέλου. Τον είχε γνωρίσει όταν υπηρετούσε ως στρατιωτικός στην Κρήτη. Ο Βενιζέλος τον βοήθησε να καταφύγει στη Γαλλία και να αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα. Ο αδελφός του, ο Κεμάλ, το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας, πέθανε το 1968 και είχε κι αυτός έμμεση σχέση με την Ελλάδα αφού παντρεύτηκε Ελληνίδα. Λίγο μετά το σκάνδαλο πάντως ανακλήθηκε στα Τίρανα.