Αποκαταστάθηκε η μόνη ρωμαϊκή πανοπλία τύπου «Lorica Squamata» που ανακαλύφθηκε ποτέ (βίντεο)

Σε ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα διατήρησης, το μοναδικό γνωστό δείγμα ρωμαϊκής θωράκισης λεγεωνάριου τύπου Lorica Squamata , ηλικίας 1500 ετών, έχει αποκατασταθεί με επιτυχία στην Τουρκία.

Αυτό το μοναδικό τεχνούργημα αποκαλύφθηκε στον αρχαίο χώρο Satala, στο Gümüşhane, κατά τη διάρκεια της ανασκαφικής περιόδου του 2020, και το έργο αποκατάστασης διεξήχθη από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας.

Αρχικά ανακαλύφθηκε και εξήχθη από την τοποθεσία με την υποστήριξη του Περιφερειακού Εργαστηρίου της Άγκυρας, η πανοπλία μεταφέρθηκε στο Περιφερειακό Εργαστήριο Αποκατάστασης και Συντήρησης του Ερζερούμ το 2021. Στο Πανεπιστήμιο Ατατούρκ στο Ερζερούμ, διεξήχθησαν λεπτομερείς αναλύσεις, συμπεριλαμβανομένων ακτινογραφιών και τομογραφίας.

 Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου, η πανοπλία αυτή ανήκει στην Ύστερη Ρωμαϊκή Περίοδο και αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό δείγμα του τύπου Lorica Squamata , της μοναδικής που έχει ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής.

Η Lorica Squamata , γνωστή και ως «τεθωρακισμένη κλίμακα», χρησιμοποιήθηκε ευρέως από Ρωμαίους στρατιώτες, ειδικά εκείνους υψηλότερης βαθμίδας, όπως αξιωματικούς, σημαιοφόρους (σηματοφόρους), μουσικούς και ορισμένες μονάδες ιππικού.

Σε αντίθεση με την πιο γνωστή Lorica Segmentata , κατασκευασμένη από μεγάλες άκαμπτες πλάκες, η Lorica Squamata αποτελούνταν από μικρές επικαλυπτόμενες μεταλλικές ζυγαριές ραμμένες σε ένα υπόστρωμα από ύφασμα ή δέρμα. Κάθε ζυγαριά, συνήθως κατασκευασμένη από μπρούντζο ή σίδηρο, είχε μικρές τρύπες που τις επέτρεπαν να στερεωθούν με σύρμα ή να ραφτούν σε αλληλοκαλυπτόμενες σειρές.

Αυτός ο σχεδιασμός παρείχε μια μοναδική ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και προστασίας, επιτρέποντας μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στον χρήστη, ωστόσο είχε το κόστος της προσεκτικής συντήρησης για την αποφυγή σκουριάς και ζημιάς, και επιπλέον το γεγνός ότι ήταν σχετικά βαριά. Ωστόσο, η δυνατότητα αντικατάστασης των κατεστραμμένων ζυγαριών μεμονωμένα χωρίς να απορρίπτεται ολόκληρη η θωράκιση παρείχε πρακτικότητα και μακροζωία.

Οι εξετάσεις με ακτίνες Χ αποκάλυψαν ότι η πανοπλία ήταν σχεδόν άθικτη. Η σχολαστική αποκατάσταση περιλάμβανε απεικόνιση μικρο-CT τριών ακραίων πλακών για τον προσδιορισμό των ακριβών μετρήσεων και των μεταλλουργικών τους ιδιοτήτων. Σύμφωνα με τη δήλωση του υπουργείου, μια τέτοια πανοπλία σπάνια σώζεται μέχρι σήμερα .

Μέσα από αυστηρές προσπάθειες για τρία χρόνια στο Εργαστήριο Αποκατάστασης και Συντήρησης του Ερζερούμ, κάθε πλάκα της πανοπλίας καταγράφηκε προσεκτικά, συντηρήθηκε και αποκαταστάθηκε στην αρχική της μορφή, για να συναρμολογηθεί τελικά σε ένα σύνολο ώστε να αντικατοπτρίζει την αρχική της εμφάνιση.

Στη ρωμαϊκή εποχή, η πανοπλία των λεγεωνάριων δεν ήταν ειδικά κατασκευασμένη για συγκεκριμένα άτομα. Αντίθετα, επισκευάστηκε και επαναχρησιμοποιήθηκε όπως χρειαζόταν. Όταν μια πανοπλία δεν επισκευαζόταν, έλιωνε και επαναχρησιμοποιούνταν, γεγονός που εξηγεί γιατί τα σωζόμενα παραδείγματα είναι τόσο σπάνια σήμερα.