Αποκωδικοποιήθηκε το μυστικό των Ούννων: Ποιοι ήταν οι νομάδες που διέλυσαν τη Ρώμη

Μια νέα μελέτη που επικεντρώνεται στην ανάλυση του αρχαίου DNA αποκαλύπτει σημαντικά στοιχεία για την ποικιλία των Ευρωπαίων Ούννων του 5ου και 6ου αιώνα, αποδεικνύοντας ότι αυτή η ομάδα δεν αποτελούσε μια ενιαία φυλή, αλλά συνδύαζε στοιχεία πολλών διαφορετικών πληθυσμών.

Παράλληλα, τα ευρήματα δείχνουν ότι οι σχέσεις τους με την αρχαία αυτοκρατορία των Xiongnu στη Μογγολία ήταν περιορισμένες, παρά τις πολιτιστικές ομοιότητες που παρατηρούνται.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), είχε ως στόχο να εξετάσει τη σύνδεση των Ούννων με τις νομαδικές φυλές της Ασίας, ειδικότερα με τους Xiongnu, οι οποίοι κυριάρχησαν στη Μογγολία κατά την περίοδο 200 π.Χ. – 100 μ.Χ.

Ωστόσο, τα αποτελέσματα αυτής της ανάλυσης υποδεικνύουν ότι οι Ευρωπαίοι Ούννοι παρουσίαζαν εξαιρετικά μεγάλη γενετική ποικιλομορφία, πράγμα που καταδεικνύει την αλληλεπίδραση πολλών διαφορετικών πληθυσμών.

Η καταγωγή των Ούννων υπήρξε αντικείμενο συζήτησης για δεκαετίες, καθώς πολλοί ιστορικοί πίστευαν ότι οι ρίζες τους βρίσκονται στην αυτοκρατορία των Xiongnu, επικαλούμενοι την ύπαρξη πολιτιστικών ομοιοτήτων, όπως τα κοινά όπλα και την παράδοση τροποποίησης των κρανίων. Ωστόσο, τα νέα γενετικά δεδομένα αποδεικνύουν ότι οι Ούννοι ήταν πολιτιστικά και γενετικά πιο ποικιλόμορφοι από ό,τι είχε αρχικά θεωρηθεί.

Οι επιστήμονες από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ που πραγματοποίησαν τη μελέτη, ανέλυσαν το DNA τριών διαφορετικών πληθυσμιακών ομάδων: των ανθρώπων από τη δυτική στέπα (σημερινό Καζακστάν) που ζούσαν από το 209 π.Χ. έως το 98 μ.Χ., των ανθρώπων από την ανατολική στέπα (Μογγολία) που έζησαν κατά τον 5ο και 6ο αιώνα και των ανθρώπων από την περιοχή της Καρπαθίας. Με τη χρήση της μεθόδου IBD (identity by descent), οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν γενετικούς συγγενείς μεταξύ αυτών των ομάδων, με ορισμένα άτομα να φέρουν μεγαλύτερη γενετική ομοιότητα από άλλα.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα της μελέτης ήταν η ανακάλυψη ότι δύο άτομα από τους Xiongnu που βρέθηκαν σε πολυτελή ταφικά μνημεία αποδείχθηκαν πρόγονοι ανθρώπων της Ούννης εποχής, κάτι που υποδεικνύει κάποια γενετική σύνδεση μεταξύ των δύο λαών. Παρά τις ενδείξεις αυτές, η πλειονότητα των Ούννων είχε προέλευση από την Ανατολική Ασία.

Οι ερευνητές παρατηρούν επίσης ότι η γενετική ποικιλομορφία των Ούννων συνδέεται εν μέρει με τις πολιτικές συμμαχίες που προήλθαν από τους γάμους γυναικών των ελίτ, μία πρακτική που ήταν ιδιαίτερα σημαντική για τους Xiongnu. Τα δεδομένα δείχνουν ότι και άνδρες και γυναίκες από την Ούνννη κοινωνία θάβονταν σε ιδιαίτερα μεγαλοπρεπείς τάφους, κάτι που ενισχύει την ιδέα των ισχυρών κοινωνικών δεσμών και της γενετικής ποικιλίας της εποχής.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που ενισχύει τις παραπάνω θεωρίες είναι η περίπτωση μιας γυναίκας από το Pusztataskony στην Ουγγαρία, η οποία έζησε κατά το πρώτο μισό του 5ου αιώνα και βρέθηκε θαμμένη με παραμορφωμένο κρανίο και χρυσά σκουλαρίκια. Η πρακτική της τροποποίησης του κρανίου φαίνεται ότι πέρασε από γενιά σε γενιά και συνδέει τις κοινότητες των Ούννων με εκείνες των Xiongnu.

Συνολικά, η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι Ούννοι της Ευρώπης ήταν μια πολύπλοκη σύνθεση πληθυσμών με εντυπωσιακή γενετική και πολιτιστική ποικιλομορφία.

Η μετακίνηση αυτών των λαών στην Ανατολική Ευρώπη γύρω στο 370 μ.Χ. δεν αποτέλεσε ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά μια διαδικασία αλληλεπίδρασης και μετακίνησης πολλών διαφορετικών ομάδων, κάτι που ενισχύει την κατανόηση της ιστορίας της Ούννης εισβολής.