Επιχείρηση «Οδοστρωτήρας»: Το άλμα των Ισραηλινών αλεξιπτωτιστών στη διάβαση MITLA

Η χρήση της Διώρυγας του Σουέζ είχε απαγορευτεί στην ισραηλινή ναυτιλία, ενώ η εγκατάσταση μιας πυροβολαρχίας που ήλεγχε στο νότο την είσοδο στον Κόλπο της Aqaba, εμπόδιζε την προσέγγιση στο ισραηλινό λιμάνι του Eilat.

Στις 26 Ιουλίου 1956, ο Πρόεδρος Nasser προκάλεσε εκνευρισμό σε Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία με την ανακοίνωση της εθνικοποίησης της Διώρυγας.

Η Γαλλία, που είχε ήδη στενή συνεργασία με το Ισραήλ, οργάνωσε τη Διάσκεψη των Σεβρών μεταξύ 22 και 24 Οκτωβρίου όπου, μαζί με τη Μεγάλη Βρετανία, αποφάσισαν από κοινού στρατιωτική δράση.

Σύμφωνα με τη γενική ιδέα Γάλλων και Βρετανών, το Ισραήλ θα εκτελούσε μιας μεγάλης κλίμακας εισβολή στο Σινά ώστε να απειλήσει τη Διώρυγα. Αμέσως, Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία θα έθεταν προθεσμία για αποχώρηση των εμπολέμων πλευρών εκατέρωθεν αυτής.

Καθώς αναμένετο ότι η Αίγυπτος θα αντιδρούσε, οι δύο δυνάμεις θα επενέβαιναν για να εξασφαλίσουν τη Διώρυγα.

Ωστόσο, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ben Gurion ξεκαθάρισε ότι δεν επρόκειτο η χώρα του να αρχίσει μια μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση.

Ο Αρχηγός των ισραηλινών Δυνάμεων Αμύνης, υποστράτηγος Moshe Dayan, παρεμβαίνοντας συμβιβαστικά πρότεινε να ριφθεί ένα τάγμα αλεξιπτωτιστών στη Διάβαση Mitla κοντά στη Διώρυγα, σε μια προφανή επιδρομή αντιποίνων κατά των «Fedayeen».

Εάν οι Γάλλοι και οι Βρετανοί επενέβαιναν, το Ισραήλ θα κλιμάκωνε τις επιχειρήσεις, αν όχι θα είχε τη δυνατότητα να αποτραβήξει τους αλεξιπτωτιστές.

Καθώς τις περασμένες εβδομάδες είχαν πραγματοποιηθεί αρκετές ισραηλινές επιδρομές αντιποίνων σε ιορδανικό έδαφος, η ισραηλινή πλευρά για λόγους παραπλάνησης άρχισε να «διαδίδει» φήμες περί επικείμενης σύγκρουσης με την Ιορδανία.

Η ισραηλινή επιχείρηση «Kadesh», ακριβώς για να δώσει χρόνο αξιολόγησης της αιγυπτιακής αντίδρασης, του παγκοσμίου αντικτύπου, αλλά και –το κυριότερο– των πραγματικών προθέσεων Γαλλίας και Μεγάλης Βρετανίας, προέβλεπε την εμπλοκή ισραηλινών τεθωρακισμένων δυνάμεων 36-48 ώρες μετά το άλμα. Στο ίδιο πνεύμα, ο ρόλος της ισραηλινής Αεροπορίας περιορίζετο στην εξασφάλιση αεροπορικής υπεροχής.

H πρόταση του Dayan για δράση βαθιά στο αιγυπτιακό έδαφος και σε μικρή απόσταση από τη Διώρυγα, επέβαλε την ταχύτατη προσέγγιση σε αυτή.

Όπως είναι ευνόητο, οι τεθωρακισμένες δυνάμεις, παρ’ όλο τον αιφνιδιασμό, δεν ήταν σε θέση να πραγματοποιήσουν ένα τόσο αστραπιαίο χτύπημα. Μοιραία, η ισραηλινή ηγεσία εστράφη στους αλεξιπτωτιστές που της παρείχαν μοναδική επιχειρησιακή ευελιξία.

Σύμφωνα με τους επιτελικούς σχεδιασμούς, ένα τάγμα αλεξιπτωτιστών μειωμένης σύνθεσης θα έπεφτε στη Διάβαση Mitla, της οποίας η δυτική είσοδος απείχε περίπου 32 χλμ. από τη Διώρυγα. Η υπόλοιπη δύναμη της 202ας Ταξιαρχίας Αλεξιπτωτιστών θα επιχειρούσε τη συνένωση, καλύπτοντας οδικώς απόσταση περίπου 200 χλμ. από τα ισραηλινά σύνορα.

Η 202α Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών απετελείτο από δύο ενεργά τάγματα (88ο Τάγμα – ταγματάρχης Mordechai «Motta» Gur, 890ο Τάγμα – ταγματάρχης Rafael «Raful» Eitan) και ένα εφεδρικό (771ο Τάγμα – ταγματάρχης Aharon Davidi).

Διοικητής ήταν ο 28χρονος αντισυνταγματάρχης Ariel «Arik» Sharon και υποδιοικητής ήταν ο αντισυνταγματάρχης Yitzhak «Hacka» Hofi. Το 890ο Τάγμα θεωρείτο η πλέον επίλεκτη μονάδα κρούσης της ταξιαρχίας και γι’ αυτό επελέγη. Καθώς στην περιοχή δεν υπήρχαν συγκεντρώσεις αιγυπτιακών στρατευμάτων, θεωρήθηκε επαρκής η δύναμη ενός τάγματος.

Επίσης, όπως αναφέρει ο Sharon: «Για να μην υποψιαστούν οι Αιγύπτιοι, θα προσπαθούσαμε να καλύψουμε την κινητοποίηση των δυνάμεων ως προετοιμασία για δράση εναντίον των Ιορδανών. Μια τέτοια δράση παρουσιάζετο αρκετά πιστευτή… Η αποστολή της παραπλάνησης ανατέθηκε επίσης στους αλεξιπτωτιστές.Πριν διασχίσουμε τα σύνορα, θα συγκέντρωνα την ταξιαρχία κοντά στην Chatzeva, νότια της Νεκράς Θάλασσας, δίδοντας την εντύπωση ότι προετοιμάζαμε μια κρούση στην Ιορδανία. Αυτό πίστευα ότι ήταν ένα μη απαραίτητο βάρος πάνω μας. Κάποιες άλλες μονάδες θα μπορούσαν να το κάνουν εξίσου καλά και θα προσέθετε επιπλέον 65 μίλια στη διαδρομή μας για να συνδεθούμε με το τάγμα στην Mitla. Αλλά το δεχθήκαμε χωρίς παράπονο. Η σταθερή μας προσέγγιση ήταν να μην αρνούμεθα καμία αποστολή. Αντιθέτως, πάντα λέγαμε ότι μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα από ό,τι μας εζητείτο».

Επιχείρηση «Οδοστρωτήρας»

Αρχικά η επιχείρηση «Οδοστρωτήρας», η εναρκτήρια κίνηση στο πλαίσιο της ευρύτερης επιχείρησης «Kadesh», προέβλεπε τη ρίψη του 890ου Τάγματος Αλεξιπτωτιστών στη δυτική έξοδο της Διάβασης Mitla. Ωστόσο, στις 6 Οκτωβρίου μια αποστολή αεροφωτογράφισης αποκάλυψε την ύπαρξη 16 καλυβιών, ενώ σε άλλη αναγνωριστική πτήση στις 28 Οκτωβρίου, εντοπίστηκαν 23 αντίσκηνα γύρω από την περιοχή, προκαλώντας προβληματισμό.

Καθώς επιστεύετο ότι όλα αυτά φανέρωναν την ύπαρξη μεγάλης αιγυπτιακής στρατιωτικής παρουσίας, την παραμονή του άλματος, επελέγη νέα Ζώνη Ρίψεως, το Μνημείο Parker, περί τα 150 χλμ. από τα ισραηλινά σύνορα και περίπου 65 χλμ. από τη Διώρυγα.

Η αλλαγή όμως αυτή σήμαινε και τη ρίψη των αλεξιπτωτιστών στην ανατολική έξοδο της Διάβασης Mitla. Αν και αυτοί θα αναγκάζοντο να διεξαγάγουν μια προσεκτική προώθηση εντός της Διάβασης, η αιγυπτιακή αντίσταση δεν εθεωρείτο σοβαρή.

Νωρίς το πρωί της 29ης Νοεμβρίου, ένα Mosquito PR16 πέταξε στα αιγυπτιακά αεροδρόμια του Σινά ώστε να διαπιστώσει τον βαθμό ετοιμότητας της αιγυπτιακής Αεροπορίας. Το Mosquito ήλεγξε παράλληλα και τη Διάβαση Mitla, διαπιστώνοντας ότι τα αντίσκηνα ήταν πρόχειρα καταλύματα.

Ένα ζεύγος μαχητικών Mystere IVA αποσπάστηκε στις 09.35 για μια χαμηλή αναγνωριστική πτήση και οι φωτογραφίες που ελήφθησαν αποκάλυψαν ότι τα αντίσκηνα και οι καλύβες ήταν όντως πρόχειρα καταλύμματα προσωπικού που εκτελούσε έργα οδοποιίας. Παρ’ όλο που αυτά τα νέα στοιχεία προωθήθηκαν στο Γενικό Επιτελείο, η ΖΡ δεν άλλαξε.

Από όλες τις Μοίρες της ισραηλινής Αεροπορίας, η 103η Μοίρα Μεταφορών είχε διπλασιάσει το μέγεθός της με την κλήση όλων των εφέδρων. Επιπλέον, στη δύναμη είχαν προστεθεί 10 αεροσκάφη C-47 Dakota τα οποία είχαν αποκτηθεί με μυστική εκμίσθωση από τη Γαλλία.

Όμως στην αεροπορική βάση Ekron (αργότερα μετονομάσθηκε Tel Nof) ευρίσκοντο και καταδιωκτικά P-51D Mustang. Οι Ισραηλινοί είχαν σκεφθεί να διακόψουν τις τηλεφωνικές γραμμές στο Σινά, καθώς γνώριζαν ότι αυτές ήταν το μόνο μέσο επικοινωνίας με το Αρχηγείο στο Κάιρο. Σύμφωνα με το σχέδιο, έξι P-51D χωρισμένα σε τρία ζεύγη με τον ειδικό εξοπλισμό σύρματος που έφεραν για τη ρυμούλκηση ιπτάμενων στόχων, θα «ξήλωναν» τις τηλεφωνικές γραμμές σε τρία σημεία. Εναλλακτικά, θα χρησιμοποιούντο οι έλικες των αεροσκαφών. Σύμφωνα με το σχέδιο, το «ξήλωμα» των τηλεφωνικών γραμμών θα πραγματοποιείτο μία ώρα πριν τη ρίψη των αλεξιπτωτιστών.

Στις 13.30 όλο το προσωπικό των Μοιρών συγκεντρώθηκε για ενημέρωση από τον Αρχηγό της ισραηλινής Αεροπορίας, ταξίαρχο Dan Tolkowsky. Στις 14.00 απογειώθηκε το πρώτο ζεύγος Mustang με το δεύτερο να ακολουθεί έπειτα από 20 λεπτά. Την ίδια στιγμή, οι αλεξιπτωτιστές περίμεναν κάτω από τα φτερά των Dakota.

Παρ’ όλο που τα Mustang αντιμετώπισαν πρόβλημα με τον εξοπλισμό του σύρματος, ο οποίος αποκολλήθηκε κατά την πτήση από τα περισσότερα αεροπλάνα, τελικώς αυτά έκοψαν τις τηλεφωνικές γραμμές με τους έλικες.

Η ρίψη

Παράλληλα, άρχισε η επιβίβαση στα Dakota των 395 ανδρών του 890ου Τάγματος Αλεξιπτωτιστών. Στη δύναμη περιλαμβάνοντο και αμφίβιοι καταδρομείς του Ναυτικού, οι οποίοι περνούσαν σχολείο υποψήφιων βαθμοφόρων με τους αλεξιπτωτιστές, καθώς κι ένας αξιωματικός της Αεροπορίας σε καθήκοντα συνδέσμου.

Η απογείωση των 16 Dakota άρχισε στις 15.00, ενώ άλλα 2 αεροσκάφη παρέμειναν σε επιφυλακή, αρχικά ως αντικαταστάτες σε περίπτωση που κάποιο από τα υπόλοιπα ματαίωνε.

Τα αεροσκάφη πέταξαν σε 4 τετράδες με διαχωρισμό 500 μέτρων, διατηρώντας οπτική επαφή και σε ύψος 100 ποδών, ώστε να μην εντοπιστούν από εχθρικά ραντάρ. Λίγο μετά τις 16.20 της 29ης Οκτωβρίου, τα πρώτα αεροσκάφη περνούσαν τα ισραηλινά σύνορα, πετώντας στα 500 πόδια.

Στις 15.00 απογειώθηκαν 10 μαχητικά Meteor Mk8 από την αεροπορική βάση Ekron και ανήλθαν στα 10.000 πόδια σε ρόλο συνοδείας. Δυτικά στην περιοχή της Διώρυγας περιπολούσαν 12 μαχητικά Mystere IVA, προσφέροντας κάλυψη.

Τα Meteor, λόγω έλλειψης καυσίμων, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη συνοδεία στις 16.30 και αντικαταστάθηκαν από 6 μαχητικά M.D. 450 Ouragan. Λίγα λεπτά πριν την ρίψη, καμία αιγυπτιακή παρουσία δεν παρετηρείτο πάνω από τη Διάβαση Mitla.

Είκοσι λεπτά πριν τη ρίψη, στο επικεφαλής αεροσκάφος τη θέση του συγκυβερνήτη έλαβε ο ναυτίλος για να εντοπίσει την ΖΡ. Τα αεροσκάφη ανήλθαν στα 1.500 πόδια για να «ανοίξουν» τη μεταξύ τους απόσταση στα 1.000 μέτρα. Οι αλεξιπτωτιστές εγέρθηκαν, αγκιστρώθηκαν, το φως στην πόρτα άλλαξε από κόκκινο σε πράσινο και στις 16.59 άρχιζε η αεραπόβαση.

Το τελευταίο αεροσκάφος παρέμεινε στην περιοχή κάνοντας γύρους για αρκετά λεπτά, ώστε να μεταφέρει τα πρώτα μηνύματα του ταγματάρχη Eitan, πίσω στο Ισραήλ. Η ρίψη ήταν επιτυχής, παρ’ όλο που σημειώθηκαν 13 απώλειες.
Καθώς η πρώτη 6άδα Ouragan επέστρεφε, αντικαταστάθηκε από άλλη έως ότου πέσει το σκοτάδι.

Παρ’ όλα αυτά, εξαιτίας λάθους στην πλοήγηση, οι αλεξιπτωτιστές έπεσαν περίπου 5 χλμ. ανατολικά του Μνημείου Parker και συνάντησαν εργάτες που, εκλαμβάνοντάς τους για Aιγυπτίους στρατιώτες, τους προσέφεραν καφέ. Μετά την αναδιοργάνωση και τη συγκέντρωση του οπλισμού, οι άνδρες πραγματοποίησαν πορεία διάρκειας 2 ωρών ώστε να φθάσουν στο προκαθορισμένο σημείο.

Εκεί δέχθηκαν μεμονωμένα πυρά, αλλά έπειτα από σύντομη συμπλοκή ασφάλισαν την τοποθεσία και, συγκεκριμένα, δύο υψώματα στα ανατολικά της εξόδου της διάβασης. Αμέσως άρχισε η προετοιμασία των θέσεών τους με διασπορά και περιμετρική τάξη, σκάψιμο ορυγμάτων και βελτίωση κάποιων παλαιών οχυρώσεων που ανακαλύφθηκαν, ανέγερση εμποδίων και μπλόκων στην οδό και διασπορά ναρκών.

Τέλος, οργάνωσαν μια πρόχειρη Ζώνη Προσγειώσεων/Ζώνη Ρίψεων, απ’ όπου θα μπορούσαν να εκκενωθούν οι τραυματίες, καθώς και να δεχθούν εφόδια τα οποία επρόκειτο να ριφθούν αργότερα.

Λίγο μετά την έλευση της νύκτας, τρία αιγυπτιακά οχήματα που μετέφεραν αδειούχους στρατιώτες του Συνοριακού Συντάγματος προσέγγισαν τις ισραηλινές θέσεις από ανατολικά. Στην ενέδρα που έστησαν οι αλεξιπτωτιστές καταστράφηκε ένα όχημα και συνελήφθησαν αιχμάλωτοι, όμως τα υπόλοιπα διέφυγαν. Έτσι η αιγυπτιακή ηγεσία ενημερώθηκε για την ισραηλινή παρουσία στη Διάβαση.

Για την εκκένωση τραυματιών είχαν διατεθεί ένα Dakota και οκτώ ελαφρά μονοκινητήρια PA-18 Super Cub, σε ετοιμότητα να ανταποκριθούν σε τυχόν κλήσεις. Το πρώτο που έφθασε, έκανε με την απογείωσή του και μια νυχτερινή αναγνώριση στους δρόμους στη γύρω περιοχή, πριν αποχωρήσει.

Σύμφωνα με τον ισραηλινό σχεδιασμό, μεταξύ 21.00 και 21.30, τρία μεταγωγικά Nord. 2501IS Noratlas και τρία Dakota έριξαν στην ΖΡ επιπλέον αλεξιπτωτιστές, προμήθειες και όλμους των 120 χλστ. Εν τω μεταξύ, 6 γαλλικά μεταγωγικά Nord. 2501 Noratlas που απογειώθηκαν από την Κύπρο, προσγειώθηκαν στην αεροπορική βάση του Tel Nof. Εκεί, αφού επιβιβάστηκαν Ισραηλινοί ναυτίλοι, απογειώθηκαν για τη Διάβαση Mitla. Μέσα στο σκοτάδι, δύο αεροσκάφη έχασαν τον προσανατολισμό τους και επέστρεψαν στο Ισραήλ.

Τα υπόλοιπα, φθάνοντας στον προορισμό τους κατά τα μεσάνυκτα, άνοιξαν τις πίσω θύρες και έριξαν με αλεξίπτωτο τρόφιμα, νερό, πυρομαχικά, ιατρικό υλικό, καύσιμα, 8 τζιπ, 2 βαρείς όλμους των 120 χλστ. και 4 ΠΑΟ Μ-40 των 106 χλστ.

Δεδομένου ότι τα ΠΑΟ ήταν ένα άγνωστο όπλο για τους Ισραηλινούς αλεξιπτωτιστές, είχε αποφασιστεί τελευταία στιγμή μια διμοιρία του 890ου Τάγματος Αλεξιπτωτιστών να υποστεί ταχύρρυθμη εκπαίδευση σε αυτά. Οι άνδρες της διμοιρίας έπεσαν τη νύχτα αυτή και ενώθηκαν με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους.

Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι την πρώτη ημέρα η αιγυπτιακή Αεροπορία δεν έκανε την παραμικρή εμφάνιση στην περιοχή, παρ’ όλο που το αεροδρόμιο του Kabrit απείχε μόλις 2 λεπτά πτήση.

Η 202α Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών προς τη Διάβαση Mitla

Εν τω μεταξύ, η κύρια δύναμη της 202ας Ταξιαρχίας Αλεξιπτωτιστών υπό τον αντισυνταγματάρχη Ariel Sharon απετελείτο από δύο τάγματα αλεξιπτωτιστών, λόχο αναγνωρίσεως (Sayeret Tzanhanim), δύο μηχανοκίνητους λόχους πεζικού επί ημι-ερπυστριοφόρων Μ-3, ίλη ελαφρών αρμάτων με 13 ΑΜΧ-13, πυροβολαρχία πεδινού πυροβολικού με 8 σωλήνες των 25 pdr, πυροβολαρχία βαρέων όλμων με 8 σωλήνες των 120 χλστ. και 2 αεροσκάφη PA-18 Super Cub.

Για τη μεταφορά των ανδρών προορίζονταν και 150 παραχωρηθέντα γαλλικά οχήματα 6×6, αλλά μέχρι τις 07.00 της 29ης Οκτωβρίου και έχοντας καθυστερήσει την αναχώρησή του, ο Sharon αποφάσισε την εκκίνηση έχοντας παραλάβει μόλις 46 από αυτά, βασιζόμενος σε μεγάλο αριθμό πολιτικών φορτηγών.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, τη στιγμή που τα μεταγωγικά αεροσκάφη που μετέφεραν το 890ο Τάγμα Αλεξιπτωτιστών θα διέσχιζαν τα σύνορα, ο Sharon θα έπρεπε να εισβάλει στο αιγυπτιακό έδαφος. Για να το πετύχει, έπρεπε να ξεκινήσει από την περιοχή διασποράς στις 03.00 και να πορευθεί διαμέσου της ερήμου του Negev καλύπτοντας απόσταση περίπου 110 χλμ. Από εκεί θα ακολουθούσε ένα δρομολόγιο περίπου 200 χλμ. έως ότου αφιχθεί στο Μνημείο Parker.

Το τραχύ έδαφος της ερήμου και το ακολουθούμενο δρομολόγιο εν μέσω καταπτώσεων του εδάφους, δημιούργησε τεράστια προβλήματα στα οχήματα, τα οποία εφθείροντο με ταχείς ρυθμούς. Άλλα κολλούσαν στην άμμο και άλλα εγκατελείποντο λόγω μηχανικών βλαβών. Παρ’ όλα αυτά, η φάλαγγα διέσχισε τα σύνορα με καθυστέρηση 18 λεπτών, λιγότερο από 9 1/2 ώρες μετά την εκκίνησή της και αμέσως μετά ένα σμήνος Dakota που μετέφερε το 890ο Τάγμα Αλεξιπτωτιστών πέρασε από πάνω της.

Στην πορεία της ταξιαρχίας προς τη Διάβαση, έπρεπε να καταβάλει την αιγυπτιακή αντίσταση σε τρία σημεία. Πρώτο ήταν το παραμεθόριο χωριό El Kuntilla όπου έδρευε μία διμοιρία Συνοριακών Περιπόλων. Οι Sayeret Tzanhanim έφθασαν έξω από τη θέση στις 16.00.

Επιβαίνοντας ημι-ερπυστριοφόρων επιτέθηκαν από τα δυτικά έχοντας το πλεονέκτημα του ήλιου που έπεφτε πίσω τους, ενώ μερικά άρματα κι ένα πυροβόλο, παρείχαν υποστήριξη. Η ένταση της επίθεσης ήταν τέτοια, που οι Αιγύπτιοι ετράπησαν σε φυγή.

Οι ισραηλινές απώλειες περιορίστηκαν σε έναν τραυματία, ενώ ένα τζιπ και δύο ημι-ερπυστριοφόρα καταστράφηκαν από νάρκες. Από το ισραηλινό Ραδιόφωνο, ο αντισυνταγματάρχης Sharon άκουσε τον εκπρόσωπο των ισραηλινών Δυνάμεων Αμύνης να ανακοινώνει μία «επιδρομή για να εξαλειφθούν τρομοκρατικές βάσεις στο Σινά», σε μια προσπάθεια να δοθεί η εντύπωση ότι η όλη ενέργεια ήταν μία επιδρομή αντιποίνων.

Όταν ο Sharon έφθασε στο El Kuntilla στις 17.30 έστειλε τους Sayeret Tzanhanim να καταλάβουν τη διασταύρωση Ras en Nagb-Thamad και επικέντρωσε το ενδιαφέρον του στη συγκέντρωση της ταξιαρχίας, της οποίας το κύριο σώμα είχε απλωθεί για πολλά χιλιόμετρα.

Τα οχήματα, δίχως εμπρόσθια κίνηση είχαν ακινητοποιηθεί και λίγο πολύ όλα (συμπεριλαμβανομένων των νεοπαραληφθέντων γαλλικών) κολλούσαν εκ περιτροπής. Ανήσυχος μήπως οι αιγυπτιακές δυνάμεις στο El Thamad δεχθούν ενισχύσεις, ο Sharon κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες και στις 22.00 τα βυτιοφόρα άρχισαν να εμφανίζονται, ενώ και το μεγαλύτερο μέρος του 771ου Τάγματος Αλεξιπτωτιστών συγκεντρώθηκε στο El Kuntilla.

Έχοντας ήδη καθυστέρηση 5 ωρών, διέταξε όλα τα διαθέσιμα τμήματα να προωθηθούν ακολουθώντας τους Sayeret Tzanhanim προς το El Thamad, περί τα 60 χλμ. δυτικά. Διάφοροι επιτελικοί αξιωματικοί παρέμειναν πίσω ώστε να μεριμνήσουν για τον συντονισμό των αργοπορημένων τμημάτων, καθώς επίσης και ένας λόχος για την εξασφάλισή της.

Στις 03.00 της 30ής Οκτωβρίου η εμπροσθοφυλακή έφθασε στο Bir el Thamad, το οποίο κατελήφθη από τους Sayeret Tzanhanim. Η οχυρωμένη θέση του El Thamad περίπου 8 χλμ. δυτικότερα ευρίσκετο στη βάση ενός βράχου από τις δύο πλευρές της κύριας οδικής αρτηρίας.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, δύο λόχοι του 2ου Μηχανοκίνητου Συνοριακού Συντάγματος και μερικοί άνδρες της Εθνοφρουράς εξοπλισμένοι με πολυβόλα και ΠΑΟ είχαν ενισχύσει την φύσει οχυρά τοποθεσία που καλύπτετο με συρματόπλεγμα, πυκνό δίκτυο ναρκοπεδίων και καλά καλυμμένα πυροβολεία. Για την κατάληψη του στόχου απαιτείτο μετωπική επίθεση. Οι Ισραηλινοί αλεξιπτωτιστές έφτασαν τα ξημερώματα της 30ής Οκτωβρίου με τον ήλιο στην πλάτη τους.

Στις 06.00 επιτέθηκαν οι Sayeret Tzanhanim, μέρος του 771ου Τάγματος Αλεξιπτωτιστών και 4 ΑΜΧ-13. Ενώ 2 άρματα έβαλαν εναντίον των εμφανών αιγυπτιακών θέσεων και στη συνέχεια εκτόξευσαν καπνογόνα για να καλύψουν τους αλεξιπτωτιστές, αυτοί οδήγησαν τα ημι-ερπυστριοφόρα κατευθείαν στο κέντρο της αιγυπτιακής άμυνας.

Σύντομα η αντίσταση έπαυσε και στις 07.30 οι επιζώντες υποχώρησαν στη Nakhl, αφήνοντας πίσω τους 50 νεκρούς και άλλους τόσους τραυματίες. Οι ισραηλινές απώλειες περιορίστηκαν σε 4 νεκρούς και 6 τραυματίες. Πριν ακόμα κοπάσουν οι πυροβολισμοί, αεροσκάφη PΑ-18 Super Cub άρχισαν να προσγειώνονται για να εκκενώσουν τους τραυματίες και στις 08.00 έγινε ρίψη εφοδίων και καυσίμων από Dakota.

Λίγο μετά τις 09.00, 4 αιγυπτιακά MiG-15 που προηγουμένως είχαν επιτεθεί στη Διάβαση Mitla, εμφανίστηκαν πάνω από το El Thamad και πολυβολώντας τους αλεξιπτωτιστές σε δύο διελεύσεις τραυμάτισαν 3 από αυτούς, θέτοντας πυρκαγιά σε 6 οχήματα. Ένα ζεύγος αιγυπτιακών MiG-15 που προσπάθησε να επαναλάβει την επίθεση κατά τις 10.00, συνάντησε ένα ισραηλινό Super Cub.

Ο χειριστής του κατάφερε να παρασύρει τα αιγυπτιακά αεροσκάφη μακριά από τη φάλαγγα, αλλά έπειτα από 15 λεπτών ελιγμών κατερρίφθη και ο πιλότος βρήκε τραγικό θάνατο. Μέχρι τότε όμως, το καύσιμο των MIG-15 είχε ελαττωθεί οπότε επέστρεψαν στη βάση τους. Στις 11.00, άλλα 4 αιγυπτιακά μαχητικά Vampire FB.52 εμφανίστηκαν και επιτέθηκαν στην ισραηλινή φάλαγγα, καταστρέφοντας αριθμό οχημάτων.

Όπως έδειχναν τα πράγματα, εκτός των εδαφικών δυσχερειών που καθυστερούσαν την ισραηλινή κίνηση, η αιγυπτιακή αεροπορική δραστηριότητα δεν επέτρεπε την ευχερή συγκέντρωση των οχημάτων και τον ανεφοδιασμό τους σε καύσιμα.

Όλη η 202α Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών ήταν διασκορπισμένη σε καταπτώσεις και φαράγγια κρυπτόμενη από τα εχθρικά αεροσκάφη και ανεφοδιαζόμενη αποσπασματικά. Οι «απώλειες» ήταν σημαντικές, καθώς μέχρι το El Thamad είχαν ακινητοποιηθεί ή αχρηστευθεί 6 άρματα ΑΜΧ-13 και άλλα 60 οχήματα, εξαιτίας των εδαφικών δυσχερειών.   

Ο Sharon αντιμετώπιζε δίλημμα σκεπτόμενος ότι η άμεση κίνηση της φάλαγγας θα προσέφερε στόχο στην εχθρική αεροπορία. Εναλλακτικά σκέφτηκε τη διασπορά και αναμονή μέχρι τη νύχτα. Τελικά, αφού ζήτησε άμεση αεροπορική κάλυψη για το 890ο Τάγμα Αλεξιπτωτιστών και παροχή αεροπορικής υποστήριξης για την 202α Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών από τις 16.00, αποφάσισε να κινηθεί.

Κατά τις 11.00 εμφανίστηκε και μέρος της δύναμης πυροβολικού, οπότε με τα φορτία καυσίμων που προμηθεύτηκαν από αέρος, δόθηκε προτεραιότητα στο 88ο Τάγμα Αλεξιπτωτιστών, το οποίο ξεκίνησε στις 13.00 για την Nakhl, περίπου 65 χλμ. δυτικότερα. Έχοντας αεροπορική κάλυψη, η πορεία συνεχίστηκε δίχως να εμφανιστούν εχθρικά αεροσκάφη.

Ο τελευταίος αιγυπτιακός προμαχώνας, η Nakhl φάνηκε στις 16.00. Εκεί ήταν το αρχηγείο μιας δύναμης Συνοριακού Τάγματος.

Στις 16.30 εξαπολύθηκε μετωπική επίθεση με υποστήριξη πυροβολικού και αρμάτων. Η κύρια αμυντική θέση υπερκεράστηκε σχετικά εύκολα, καθώς η φρουρά γρήγορα παραιτήθηκε από τον αγώνα και στις 17.00 οι αλεξιπτωτιστές μπήκαν στον χωριό και σε 25 λεπτά το είχαν ασφαλίσει.

Εκεί άλλαξαν μερικά από τα ταλαιπωρημένα φορτηγά τους με εγκαταλελειμμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού BTR-152 και αφού άφησαν πίσω ένα τάγμα ώστε να ασφαλίσουν το δρομολόγιο επιστροφής, συνέχισαν δυτικά υπό την κάλυψη της νύχτας προς τη Διάβαση Mitla που ευρίσκετο σε απόσταση 65 χλμ.

Οι αλεξιπτωτιστές στη Διάβαση Mitla

Εν τω μεταξύ, οι πρώτες επιβεβαιωμένες αναφορές για την ισραηλινή δράση έφθασαν στο αιγυπτιακό Γενικό Στρατηγείο περί τις 19.00. Στις 20.00, ο Aιγύπτιος στρατηγός Ali Amer της Ανατολικής Διοίκησης είχε διατάξει τα 5ο και 6ο Tάγματα Πεζικού της 2ας Ταξιαρχίας Πεζικού με έδρα το Fayid, να προωθηθούν στη Διάβαση Mitla.

Στις 21.00 το 5ο Τάγμα Πεζικού με τη χρήση πλωτών γεφυρών άρχισε να διασχίζει τη Διώρυγα, αλλά πέρασαν 8 ώρες για την ολοκλήρωση της μεταφοράς του, εξαιτίας της επιμονής του Προέδρου Nasser να μην παρενοχληθεί η πολιτική κυκλοφορία διαμέσου της Διώρυγας. Για τον ίδιο λόγο, το 6ο Τάγμα Πεζικού δαπάνησε 12 ώρες.

Επιπλέον, ο στρατηγός Amer διέταξε το 2ο Ελαφρύ Σύνταγμα Αναγνώρισης, ακολουθούμενο από τις 1η και 2α Τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες να διασχίσουν τη Διώρυγα και μέσω της Διάβασης Giddi να συγκεντρωθούν μεταξύ Bir Gafgafa και Bir Sud Salim.

Προς αντιμετώπιση της άμεσης κατάστασης, το 2ο Ελαφρύ Σύνταγμα Αναγνώρισης θα εστρέφετο νότια της περιοχής συγκέντρωσης για να αποκόψει τους αλεξιπτωτιστές ανατολικά της Διάβασης Mitla, ενώ η 1η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία θα ετάσσετο αμυντικά απαγορεύοντας οποιαδήποτε κίνηση από τον βόρειο και κεντρικό άξονα.

Με την αυγή της 30ής Οκτωβρίου, το 890ο Τάγμα Αλεξιπτωτιστών είχε εμπλακεί με ελαφρά αιγυπτιακά τμήματα που επιχειρούσαν υποχώρηση δυτικά, μέσω της Διάβασης Mitla. Aμέσως μετά την αυγή, ισραηλινά μαχητικά Mystere άρχισαν να απογειώνονται ανά ζεύγη και να κατευθύνονται προς την Διάβαση.

Το πρώτο ζεύγος προσπέρασε τους αλεξιπτωτιστές στις 06.30 κατευθυνόμενο προς τη Διώρυγα. Οι πιλότοι είχαν διαταγές να μην εμπλακούν στον χερσαίο αγώνα αλλά να ελέγχουν για τυχόν προσέγγιση αιγυπτιακών δυνάμεων.

Η πρώτη παρουσία της αιγυπτιακής Αεροπορίας σημειώθηκε στις 07.30, όταν 4 Vampire πέταξαν πάνω από τη Διάβαση με αποστολή αναγνώρισης. Από ισραηλινής πλευράς, απογειώθηκαν συνολικά 6 ζεύγη Mystere με διαχωρισμό 40 λεπτών για περιπολία στην περιοχή, με το τελευταίο να αποχωρεί στις 08.30.

Κατά τις 08.00 σχεδιάζετο να εκκενωθεί ένας τραυματίας αλεξιπτωτιστής που είχε υποστεί σοβαρό κάταγμα στο πόδι την προηγούμενη, κατά την προσγείωση. Στις 09.00 ο τραυματίας είχε φορτωθεί σε ένα Super Cub το οποίο ετοιμαζόταν να απογειωθεί, όταν 2 αιγυπτιακά MiG-15 εκτέλεσαν βύθιση χτυπώντας με πυροβόλα και ρουκέτες. Το μικρό αεροσκάφος ανεφλέγη και 4 Ισραηλινοί τραυματίστηκαν, μεταξύ των οποίων και ο ιατρός των αλεξιπτωτιστών.

Το ευτύχημα για τους αλεξιπτωτιστές ήταν ότι εξαιτίας μιας ελαφράς ομίχλης δεν ήταν δυνατός ο εντοπισμός τους από αιγυπτιακά αεροσκάφη. Λίγο αργότερα, 4 αιγυπτιακά Vampire φάνηκαν από τα ανατολικά, τα οποία όμως σύντομα κατερρίφθησαν από ισραηλινά μαχητικά. Καθώς από τις 10.00 η αιγυπτιακή Αεροπορία άρχισε να εμφανίζεται απειλητική για την κύρια φάλαγγα της 202ας Ταξιαρχίας Αλεξιπτωτιστών, δόθηκε επιτέλους εντολή στην ισραηλινή Αεροπορία να πλήξει τις αιγυπτιακές χερσαίες δυνάμεις που είχαν αρχίσει να καταφθάνουν στη Διάβαση.

Ήδη το 5ο Τάγμα Πεζικού κι ένας λόχος του 6ου Τάγματος της αιγυπτιακής 2ας Ταξιαρχίας Πεζικού, αφού ασφάλισαν τις δυτικές προσβάσεις κινούντο εντός της Διάβασης προς την ανατολική έξοδο. Το υπόλοιπο 6ο Τάγμα ακολουθούσε σε κοντινή απόσταση. Δίχως να το γνωρίζουν οι Ισραηλινοί, οι αιγυπτιακές δυνάμεις είχαν καταλάβει θέσεις εντός της τοποθεσίας. Μέσα σε αυτή, την αιγυπτιακή άμυνα ενίσχυαν βαρέα πολυβόλα, 12 αντιαρματικά πυροβόλα των 6 pdr και 14 ελαφρά πολυβόλα.

Τα προπορευόμενα αιγυπτιακά τμήματα εμφανίστηκαν στην ανατολική έξοδο και ήρθαν σε οπτική επαφή με τους Ισραηλινούς. Οι πρώτες αναφορές που έφθασαν στον αντισυνταγματάρχη Sharon για τις αιγυπτιακές δυνάμεις που κατευθύνονταν προς το 890ο Τάγμα Αλεξιπτωτιστών, δεν έδιναν σαφή εικόνα για τις σημαντικές δυνάμεις που είχαν να αντιμετωπίσουν. Καθησυχαστική ήταν και η διαβεβαίωση που του εδόθη, ότι από τις 13.00 θα ήταν διαθέσιμη αεροπορική υποστήριξη.

Ήδη από το πρωί, οι Ισραηλινοί δυτικά του Μνημείου Parker είχαν αναφορές για μια μικρή μηχανοκίνητη φάλαγγα που εξήρχετο της ανατολική εξόδου της Διάβασης. Επρόκειτο για δύναμη λόχου, την εμπροσθοφυλακή του 5ου Τάγματος Πεζικού. Μόλις οι Αιγύπτιοι δέχθηκαν πυρά δυτικά του Μνημείου, αποβιβάστηκαν από τα οχήματα και αναπτύχθηκαν ανταποδίδοντας το πυρ.

Στις 12.00 περίπου, οι άνδρες του ταγματάρχη Eitan άρχισαν να δέχονται βλήματα όλμων των 120 χλστ. και καθώς έφθαναν επιπλέον αιγυπτιακά στρατεύματα, επιχειρήθηκε η υπερφαλάγγιση των Ισραηλινών, δίχως όμως επιτυχία.

Ένα ισραηλινό παρατηρητήριο σε κοντινό ύψωμα ειδοποίησε για αιγυπτιακές δυνάμεις που κατευθύνονταν στη Διάβαση. Ο ταγματάρχης Eitan διέταξε τους όλμους των 81 χλστ. να σιγήσουν το αιγυπτιακό πυρ, υπό την καθοδήγηση του παρατηρητού. Για πάνω από μία ώρα διεξήχθη μάχη, δίχως όμως αποτέλεσμα.

Το μεσημέρι κατέφθασε η ισραηλινή Αεροπορία. Το πρώτο σμήνος από Ouragan, αφού επιτέθηκε με ρουκέτες και βόμβες διασκορπίζοντας το αιγυπτιακό Πεζικό, στη συνέχεια επιτέθηκε στις θέσεις των όλμων. Ο αρχηγός του σμήνους με κάποια δόση υπερβολής ανέφερε ότι είχε διασκορπίσει ένα ολόκληρο τάγμα το οποίο στράφηκε προς τη Διώρυγα. Για δύο περίπου ώρες, η ισραηλινή Αεροπορία χτύπαγε τις αιγυπτιακές δυνάμεις εντός της Διάβασης. Συνολικά εμφανίστηκαν κατά κύματα 37 ισραηλινά αεροσκάφη (15 Ouragan, 18 Mystere, 4 Meteor).

Ακολούθως, τα ισραηλινά αεροσκάφη εστράφησαν εναντίον των υπολοίπων αιγυπτιακών δυνάμεων (προφανώς του 6ου Τάγματος Πεζικού) που προσέγγιζαν τη Διάβαση. Οι πιλότοι ανέφεραν σοβαρά πλήγματα στις αιγυπτιακές φάλαγγες και ενημέρωσαν σχετικά τον ταγματάρχη Eitan, ο οποίος έμεινε με την εντύπωση ότι οι Αιγύπτιοι είχαν υποστεί σοβαρές απώλειες.

Επίσης, ανέφεραν ότι η Διάβαση έδειχνε κενή, αλλά δεν ήταν σε θέση να παρατηρήσουν ότι τα περισσότερα από τα αιγυπτιακά οχήματα είχαν σταθμεύσει στην άκρη του δρόμου και ήταν άδεια. Γεγονός είναι ότι, παρ’ όλο που κατεστράφη το βαρύ υλικό των Αιγυπτίων, οι απώλειές τους ήταν ελαφρές και ο κύριος όγκος των ανδρών παρέμεινε στις θέσεις του.

To απόγευμα της 30ής Οκτωβρίου, ένα ισραηλινό Ouragan πέρασε μέσα από τη Διάβαση και κατέστρεψε 2 φορτηγά που ρυμουλκούσαν πυροβόλα, ενώ στη δεύτερη διέλευση κατέστρεψε άλλα δύο φορτηγά με πυρομαχικά.

Ο ταγματάρχης Eitan απέστειλε μια περίπολο από τον λόχο αναγνωρίσεων υπό τον λoχαγό Oved Ladijinsky να ανιχνεύσει και αυτή ανέφερε ότι εδέχετο σφοδρό πυρ. Αποφάσισε λοιπόν να περιμένει την άφιξη του αντισυνταγματάρχη Sharon.

Πράγματι, η συνένωση των δυνάμεων έγινε στις 22.30, δηλαδή 29,5 ώρες μετά το άλμα και 39,5 ώρες από την αναχώρησή από τα ιορδανικά σύνορα και αφού η φάλαγγα διένυσε άνω των 310 χλμ.

Εν τω μεταξύ, από τις 18.00 της 30ής Οκτωβρίου, Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία επέδωσαν στις δύο πλευρές διακοίνωση για κατάπαυση του πυρός, απόσυρση των εμπολέμων εκατέρωθεν της Διώρυγας και την προσωρινή κατοχή του Port Said, της Ismailia και του Σουέζ για διασφάλιση της ελευθερίας κίνησης στη Διώρυγα. Οι δύο εμπόλεμες πλευρές έπρεπε να απαντήσουν εντός 12 ωρών.

Η ισραηλινή κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι οι όροι ήταν αποδεκτοί, όμως ο Πρόεδρος Nasser απέρριψε το τελεσίγραφο.

Η 202α Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών στη Διάβαση Mitla

O αντισυνταγματάρχης Sharon ενημερώθηκε για την κατάσταση στη Διάβαση και τις πληροφορίες των ισραηλινών αεροσκαφών για καταστροφή των αιγυπτιακών δυνάμεων, οπότε αποφάσισε την προώθηση με το πρώτο φως της επομένης. Αφού ενημερώθηκε σχετικά η Νότια Διοίκηση, ο Sharon αιτήθηκε αεροπορική υποστήριξη από την αυγή της 31ης Οκτωβρίου, αλλά στις 03.00 πληροφορήθηκε ότι υπήρχε αδυναμία παροχής.

Στις 06.00 κι ενώ η φάλαγγα ήταν έτοιμη να εισέλθει στη Διάβαση, ελήφθη μήνυμα από το Γενικό Αρχηγείο ότι δεν ενέκρινε το σχέδιο για προώθηση και οι αλεξιπτωτιστές έπρεπε να παραμείνουν στις θέσεις τους. Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκαν 4 αιγυπτιακά Vampire και 2 ισραηλινά Mystere IVA, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει αερομαχία και να καταρριφθούν 3 αιγυπτιακά αεροσκάφη.

Έπειτα από λίγο, ισραηλινά αεροσκάφη πέταξαν πάνω από τους αλεξιπτωτιστές, αναφέροντας για άλλη μ;iα φορά ότι η Διάβαση έδειχνε κενή. Ταυτόχρονα όμως ενημέρωσαν τον Sharon ότι μια αιγυπτιακή τεθωρακισμένη ταξιαρχία κατευθυνόταν εναντίον του από το Bir Gafgafa, απέχοντας περίπου 65 χλμ. Όπως αναφέρει ο Sharon: «Αυτά ήταν σημαντικά νέα.

Τώρα είχα 1.200 άνδρες μαζί μου, με λίγα πεδινά πυροβόλα, τα 3 ελαφρά άρματα ΑΜΧ και μερικά νέα γαλλικά ΠΑΟ που είχαν ριφθεί από αέρος στον Raful. Με αυτά, θα ήταν αδύνατον να αντιμετωπίσω μια τεθωρακισμένη ταξιαρχία. Και ήμασταν μόνοι πολύ πίσω από τις αιγυπτιακές γραμμές, δίχως δυνατότητα να καλέσουμε δύναμη αντικατάστασης.

Πέραν αυτού, η περιοχή όπου οι άνδρες του Raful είχαν οχυρωθεί ήταν εντελώς ανοιχτή, ένα τεράστιο επίπεδο γης που δεν προσέφερε φυσικά εμπόδια εναντίον αρμάτων και μηχανοκίνητου πεζικού. Ο μόνος τρόπος που μπορούσα να δω για να αμυνθούμε ήταν να κινηθούμε μέσα στη διάβαση και να καταλάβουμε θέσεις εκεί όπου οι απότομες πλαγιές και οι στενές οδοί δεν θα έδιναν στα υπερέχοντα αιγυπτιακά άρματα περιθώριο να ελιχθούν».

Για άλλη μία φορά, επικοινώνησε με το Γενικό Αρχηγείο, το οποίο και πάλι απαγόρευσε οποιαδήποτε προώθηση στη διάβαση, ενημερώνοντας ότι ο διοικητής της Νότιας Διοίκησης θα κατέφθανε για να ελέγξει την κατάσταση. Σύντομα, με ένα ελαφρύ αεροσκάφος κατέφθασε ο συνταγματάρχης Rechavam Ze’evi, ο οποίος εγκρίνοντας τελικά την αποστολή αναγνώρισης στη διάβαση, είπε στον Sharon: «Μπορείς να πας όσο βαθιά είναι δυνατόν, απλά μην εμπλακείς σε μάχη».

Η γενική ιδέα ενεργείας του Sharon ήταν να στείλει μία δύναμη, η οποία διασχίζοντας τα 32 χλμ. της Διάβασης θα οχυρωνόταν στη δυτική έξοδο για να εμποδίσει αιγυπτιακές δυνάμεις να επιτεθούν από εκεί.

Ο Sharon διέταξε τον ταγματάρχη Gur, διοικητή του 88ου Τάγματος Αλεξιπτωτιστών, να προωθηθεί στη Διάβαση Mitla με δύο λόχους συνοδευόμενους από 3 ΑΜΧ-13, 6 ημιερπυστριοφόρα Μ-3, πυροβολαρχία πεδινών πυροβόλων 25 pdr και πυροβολαρχία όλμων 120 χλστ.

Τη δύναμη θα ενίσχυαν και οι Sayeret Tzauhanim επιβαίνοντας σε φορτηγά υπό τον λοχαγό Micha Kapousta. Ο ταγματάρχης Gur έλαβε αυστηρές διαταγές να μην εμπλακεί σε οποιαδήποτε μάχη και με παραμικρό συμβάν να διακόψει την επαφή.

Η κίνηση της φάλαγγας άρχισε το μεσημέρι και ο ταγματάρχης Davidi, διοικητής του εφεδρικού τάγματος αλεξιπτωτιστών με τον αντισυνταγματάρχη Hofi, υποδιοικητή της ταξιαρχίας, αποφάσισαν να πάνε μαζί τους και επιβιβάστηκαν σε ημι-ερπυστριοφόρα.

Τα πρώτα οχήματα εισήλθαν στη Διάβαση και χάθηκε η επαφή ασυρμάτου. Δεν είχαν προχωρήσει παραπάνω από 1,5 χλμ. μέσα στη Διάβαση, όταν το επικεφαλής Μ-3 όπου επέβαινε ο υπολοχαγός Arik Caspi αντελήφθη κινήσεις τμημάτων κατά μήκος των κορυφών και ζήτησε άδεια εμπλοκής.

Η άδεια δεν δόθηκε από τον διοικητή του λόχου, που επέμενε ότι είναι άνδρες του 890ου Τάγματος Αλεξιπτωτιστών. Έπειτα από 50 μέτρα, το όχημα δέχθηκε άστοχα πυρά αντιαρματικών και ελαφρών όπλων. Κάποια κατεστραμμένα αιγυπτιακά οχήματα στο μέσο του μονοπατιού εμπόδιζαν την κίνηση και τη στιγμή που οι άνδρες αποβιβάστηκαν από τα οχήματά τους για να τα μετακινήσουν, εκδηλώθηκε σφοδρό εχθρικό πυρ.

Ένας ασυρματιστής επικοινώνησε με τον ταγματάρχη Gur που ακολουθούσε, για να σταματήσει την κίνηση της υπόλοιπης δύναμης. Αν και οι αλεξιπτωτιστές ήταν στην κορυφή μιας κατάπτωσης του εδάφους, δεν είχαν κατ’ ανάγκη το πλεονέκτημα.

Ένας πολυβολητής που προσπάθησε να ανταποδώσει φονεύθηκε και ένας αξιωματικός που επιχείρησε με μερικούς άνδρες να επιτεθεί στις αιγυπτιακές θέσεις χαμηλότερα, αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Ο οδηγός του υπολοχαγού Caspi χτυπήθηκε κι αυτός στο κεφάλι, οπότε το όχημα βρέθηκε εκτός δρόμου.

Σύντομα χτυπήθηκε το ημι-ερπυστριοφόρο του ταγματάρχη Gur. Αυτός προωθήθηκε πεζός μαζί με το πλήρωμα και εγκατέστησε Σταθμό Διοικήσεως πίσω από έναν βράχο. Αντιλαμβανόμενος οχήματα που ακολουθούσαν δίχως να έχουν αντιληφθεί την κατάσταση, έστειλε έναν αξιωματικό να τα ειδοποιήσει, αλλά αυτός μόλις σηκώθηκε, έπεσε νεκρός. Ο ασυρματιστής δεν ήταν σε θέση να επικοινωνήσει με τον Sharon. Ο αξιωματικός επικοινωνιών Danny Shalit, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία, πήρε τον ασύρματο και αψηφώντας τα πυρά ανέβηκε πάνω σε έναν λοφίσκο.

Από εκεί κατάφερε να επικοινωνήσει με τον ταγματάρχη Davidi που ήταν μαζί με τους Sayeret Tzanhanim στην ανατολική είσοδο, ζητώντας τη βοήθειά τους ώστε κινούμενοι πάνω από τα βόρεια υψώματα να υπερφαλαγγίσουν τις εχθρικές θέσεις στην κορυφή. Ο διοικητής των ελαφρών αρμάτων ίλαρχος Zvika Dahab προωθήθηκε με ένα ΑΜΧ-13, έφθασε στην κατάπτωση και άρχισε να βάλλει κατά των εχθρικών θέσεων, όμως και πάλι λόγω της κλίσης του εδάφους οι βολές δεν ήταν ακριβείς.

Ενώ οι άνδρες του ταγματάρχη Gur ήταν καθηλωμένοι, αντελήφθησαν άλλα άρματα και ημι-ερπυστριοφόρα να τους προσπερνούν με ταχύτητα, χωρίς να καταλάβουν πως δίπλα τους είχε ακινητοποιηθεί η κεφαλή των ισραηλινών δυνάμεων. Τα οχήματα αυτά μετέφεραν τον αντισυνταγματάρχη Hofi που, κατά έναν παράξενο τρόπο, κατάφεραν να προωθηθούν περίπου 4 χλμ., αποκομμένοι όμως από την υπόλοιπη δύναμη δεν ήταν σε θέση να επικοινωνήσουν με τα τμήματα που προσπέρασαν.

Καθώς εμπρός δεν συναντούσαν άλλες ισραηλινές δυνάμεις και ακούγοντας τους πυροβολισμούς πίσω τους, υπέθεσαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και άρχισαν την επιστροφή. Σύντομα όμως συνάντησαν σφοδρό πυρ που τους καθήλωσε. Δίχως να είναι σε θέση να επικοινωνήσουν με τον Sharon, εγκαταστάθηκαν αμυντικά, περιμένοντας να ξεκαθαρίσει η κατάσταση.

Εν τω μεταξύ, οι Sayeret Tzanhanim άφησαν τα οχήματά τους και κατευθύνθηκαν προς τα βόρεια υψώματα καθοδηγούμενοι από τον θόρυβο των όλμων που έπεφταν στην περιοχή, ώστε να βοηθήσουν τους συναδέλφους τους οι οποίοι ήταν ουσιαστικά παγιδευμένοι από τις 13.00.

Όταν έφθασαν στη βόρεια ράχη, οι ανιχνευτές είδαν μπροστά τους μερικά πέτρινα ορύγματα με μέτωπο προς νότο, οπότε με επικεφαλής τον λοχαγό Kapousta και τον υπολοχαγό Dov Tamari πραγματοποίησαν έφοδο. Καθώς οι Ισραηλινοί άρχισαν να κατέρχονται της βόρειας ράχης, δέχθηκαν σφοδρά πυρά από τη νότια ράχη. Κάποιοι αλεξιπτωτιστές χτυπήθηκαν και οι υπόλοιποι έλαβαν θέσεις μάχης ανταποδίδοντας το πυρ.

Από εκείνο το σημείο, οι καθηλωμένοι άνδρες του ταγματάρχη Gur δεν ήταν ορατοί, οπότε ο ταγματάρχης Davidi πίεσε τον λοχαγό Kapousta να συνεχίσει την προώθησή του. Πράγματι, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία, ο λοχαγός Kapousta με μερικούς άνδρες όρμησαν στην πλαγιά κάτω από συνεχές αιγυπτιακό πυρ. Στη βάση συγκέντρωσε τους εναπομείναντες άνδρες του, οπότε για πρώτη φορά είδαν τις σπηλιές και αντελήφθησαν από πού προήρχετο το εχθρικό πυρ. Σε μια σύντομη διέλευση, ένα αιγυπτιακό MiG-15 επέφερε νέες απώλειες στους ανιχνευτές. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, οι Sayeret Tzanhanim είχαν 9 νεκρούς και 15 τραυματίες, αλλά κανένας από τους ανωτέρους δεν γνώριζε την κατάστασή τους.

Τη στιγμή που ο λοχαγός Kapousta επιχειρούσε να περισυλλέξει τους τραυματίες, 4 αιγυπτιακά Meteor εμφανίστηκαν και άρχισαν να πολυβολούν το μονοπάτι, προκαλώντας απώλειες στους αλεξιπτωτιστές. Στη δεύτερη διέλευση τα αεριωθούμενα ανατίναξαν τη μόνη πυροβολαρχία όλμων της φάλαγγας του ταγματάρχη Gur, που ήταν ακόμη σε δράση. Μία τεράστια έκρηξη σημειώθηκε όταν χτυπήθηκαν τα πυρομαχικά.

Οι καθηλωμένοι άνδρες του λοχαγού Kapousta διετάχθησαν να συνεχίσουν προς τα κάτω για να φτάσουν στο μονοπάτι. Ο λοχαγός Kapousta σηκώθηκε και άρχισε να τρέχει, σύντομα όμως έπεσε χτυπημένος. Ο υπολοχαγός Τamari ανέλαβε τη διοίκηση για να χτυπηθεί και αυτός μετά από λίγο, οπότε ανέλαβε ένας λοχίας. Αυτός φώναξε στους άνδρες και έτρεξαν όλοι μαζί κάτω.

O ταγματάρχης Davidi από τη θέση του στο τέλος της φάλαγγας, έστειλε μια δύναμη που κατάφερε να περισυλλέξει μερικούς τραυματίες, μεταξύ αυτών τους δύο τραυματισμένους αξιωματικούς των Sayeret Tzanhanim. Τότε μόνο, συναντώντας τον λοχαγό Kapousta στον σταθμό επίδεσης, συνειδητοποίησε ότι ο εχθρός είχε καλυφθεί σε σπηλιές στις νότιες πλαγιές του φαραγγιού.

Τελικά, ο Sharon κατάφερε να επικοινωνήσει με ασύρματο και πληροφορήθηκε τι συνέβαινε εντός της Διάβασης. Δεν γνώριζε όμως ότι ο αντισυνταγματάρχης Hofi και ο ταγματάρχης Gur ευρίσκοντο σε διαφορετική θέση. Συζήτησε τις επιλογές που είχε με τον ταγματάρχη Eitan, ο οποίος του πρότεινε να επιτεθούν κατά μέτωπο αλλά δεν το επέτρεψε, καθώς προτιμούσε μια επίθεση πάνω από τα βόρεια υψώματα όπου το έδαφος ίσως ήταν καλύτερο.

Τελικά, το απόγευμα διέταξε τον ταγματάρχη Eitan να προωθηθεί περί τα 6,5 χλμ. μέσα στη Διάβαση για να ελέγξει την κατάσταση.

Ο Eitan έφθασε στο σημείο όπου ευρίσκετο ο ταγματάρχης Davidi. Πρώτο τους μέλημα ήταν να ανακαλύψουν τις ακριβείς θέσεις των Αιγυπτίων. Ο οδηγός του ταγματάρχη Davidi προσφέρθηκε εθελοντικά να οδηγήσει ένα τζιπ μέσα στο φαράγγι ως δόλωμα.

Ανέβηκε σε ένα τζιπ και εξαφανίστηκε πίσω από μια στροφή οπότε μετά από σύντομο και σφοδρό πυρ ακούστηκε μια έκρηξη. Επέστρεψε το βράδυ στις φίλιες γραμμές, όταν όλες οι ελπίδες για επιστροφή του είχαν εκλείψει, αλλά εξέπνευσε αργότερα.

Εν τω μεταξύ, πάνω από τη Διάβαση Mitla, η αεροπορική δραστηριότητα ήταν έντονη. Αιγυπτιακά Meteor και Vampire πραγματοποίησαν σποραδικές επιθέσεις. Στις 15.30, μια τετράδα αιγυπτιακών Meteor, συνοδευόμενα από 6 MiG-15, πέταξαν πάνω από τους αλεξιπτωτιστές στην ανατολική είσοδο της Διάβασης. Στο σημείο εκείνο είχε ταχθεί η οπισθοφυλακή της φάλαγγας του ταγματάρχη Gur.

Τα αιγυπτιακά αεροσκάφη πραγματοποίησαν συνολικά 4 διελεύσεις χτυπώντας τούς αλεξιπτωτιστές με ρουκέτες και πολυβόλα, αναφλέγοντας τα βυτιοφόρα φορτηγά των καυσίμων και προκαλώντας τον θάνατο 7 και τον τραυματισμό 20 ανδρών. Αυτή ήταν και η ισχυρότερη αιγυπτιακή επίθεση από αέρος.

Με τη σειρά τους, ισραηλινά Ouragan έπληξαν αιγυπτιακά οχήματα στο δυτικό άκρο. Ατυχώς, εξαιτίας προβλήματος στις επικοινωνίες, δεν έγινε δυνατό να ενημερωθούν τα Ouragan για τις δύσκολες στιγμές που περνούσαν οι αλεξιπτωτιστές, ώστε να βοηθήσουν περισσότερο.

Αργότερα, σμήνος 4 αιγυπτιακών Vampire εμφανίστηκε πάνω από το Μνημείο Parker και επειδή την ίδια ώρα την προηγουμένη είχαν εμφανιστεί ισραηλινά αεροσκάφη, οι αλεξιπτωτιστές άρχισαν να τα χαιρετούν. Ο αξιωματικός σύνδεσμος με την ισραηλινή Αεροπορία, Yekutiel Altman, αντελήφθη ότι τα αεροσκάφη ετοιμάζονταν για επίθεση και φώναξε στους αλεξιπτωτιστές να καλυφθούν.

Στη συνέχεια, μέσω ασυρμάτου κάλεσε αεροπορική βοήθεια. Δύο ισραηλινά Mystere που περιπολούσαν στον τομέα ανταποκρίθηκαν και κατεβαίνοντας στα 10.000 πόδια εντόπισαν τον σχηματισμό των Vampire, που σύντομα είχαν καταρριφθεί.

Από το ανατολικό άκρο της Διάβασης Mitla, ένα τμήμα επί ημι-ερπυστριοφόρου εστάλη στο εσωτερικό και μόλις έφθασε στους παγιδευμένους άνδρες του ταγματάρχη Gur έγινε δυνατός ο εντοπισμός τριών αιγυπτιακών θέσεων στις πλαγιές, οι οποίες άρχισαν να βάλλονται με ΠΑΟ των 106 χλστ.

Όταν η ομάδα γύρισε με λεπτομερείς πληροφορίες για τις θέσεις, άρχισε η σχεδίαση νυχτερινής επίθεσης. Λίγο πριν απλωθεί το σκοτάδι, το μοναδικό ΑΜΧ-13 στη διάθεση, εστάλη στη δυτική έξοδο για να έρθει σε επικοινωνία με τον αντισυνταγματάρχη Hofi.

Έπειτα από συνεννόηση, αποφασίστηκε να επιτεθεί και αυτός συγκλίνοντας προς τις δυνάμεις του ταγματάρχη Gur. Έτσι, η τελική προσπάθεια των Ισραηλινών θα εκδηλωνόταν με ταυτόχρονη κίνηση από ανατολικά και δυτικά. Οι αλεξιπτωτιστές άρχισαν τις ετοιμασίες στις 19.00.

Στο ανατολικό άκρο, η ομάδα του λοχαγού Ladijinsky θα επιτίθεντο από την αριστερή πλαγιά, ενώ ο Levi Hofesh από τα δεξιά. Η νυχτερινή μάχη ήταν σφοδρή. Ο λοχαγός Ladijinsky που διοικούσε έναν λόχο, επέλεξε μια ομάδα 25 ανδρών και τους οδήγησε στη νότια ράχη, αρχίζοντας την εκκαθάριση των σπηλαίων ένα προς ένα.

Σε άλλον τομέα, ο υπoλοχαγός Eli, διοικητής λόχου, βρέθηκε αντιμέτωπος με μια σκούρα φιγούρα. Σήκωσε το όπλο και σημάδεψε, αλλά ευτυχώς αντελήφθη εγκαίρως ότι ήταν ο λοχαγός Nadel, ο αξιωματικός επιχειρήσεων της ταξιαρχίας, που είχε έρθει για να τους ειδοποιήσει ότι εμπρός τους υπήρχε ένα εχθρικό πολυβολείο εντός σπηλαίου.

Ο λοχίας Yigal Graber προχώρησε προσεκτικά εντοπίζοντας τη θέση από τις λάμψεις των όπλων. Η θέση του πολυβολείου καλύπτετο από γαιόσακκους και πέτρες. Ο λοχίας πέταξε μία χειροβομβίδα, αλλά αστόχησε. Ένας άλλος αλεξιπτωτιστής πλησίασε και η χειροβομβίδα που έριξε βρήκε τον στόχο.

Καθώς ο λοχαγός Ladijinsky και οι άνδρες του προωθούντο κατά μήκος του χείλους της πλαγιάς, είδαν λάμψεις από  αιγυπτιακό πολυβόλο να βάλλει από πάνω τους. Ο λοχαγός ειδοποίησε τους άνδρες του ότι θα πετάξει χειροβομβίδα, η οποία όμως χτυπώντας στα βράχια ξανακύλισε κάτω προς αυτούς. Αμέσως ο λοχαγός έπεσε πάνω της, απορροφώντας με το σώμα του την έκρηξη.

Οι άνδρες, φανατισμένοι από την σκηνή και αψηφώντας τα πυρά έτρεξαν προς το πολυβολείο και σκότωσαν τους 8 Αιγύπτιους που επάνδρωναν τη θέση. Ο δρόμος πλέον ήταν ανοιχτός για την επίθεση.

Οι αλεξιπτωτιστές ανέλαβαν πλέον την πρωτοβουλία και άρχισαν τη συστηματική εκκαθάριση μίας προς μίας των εχθρικών θέσεων, όπως είχαν εκπαιδευτεί. Οι Αιγύπτιοι, έπειτα από αγώνα 2 ωρών, εξοντώθηκαν μέχρι τον τελευταίο. Στις 22.00 οι αλεξιπτωτιστές συνενώθηκαν με τους άνδρες του Ταγματάρχη Gur που επί 10 ώρες παρέμεναν καθηλωμένοι.

Το τίμημα για τους αλεξιπτωτιστές ήταν βαρύ. Καταμετρήθηκαν 38 νεκροί και 120 τραυματίες! Από αιγυπτιακής πλευράς, οι νεκροί ανήρχοντο σε 260. Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στο Μνημείο Parker για περίθαλψη και με την βοήθεια φωτοβολίδων, 3 Dakota προσγειώθηκαν για να τους μεταφέρουν σε νοσοκομεία.

Τελικά, στις 19.00 (25 ώρες μετά τη γαλλοβρετανική διακοίνωση και 13 ώρες μετά τη λήξη της) γαλλικά και βρετανικά αεροσκάφη, ορμώμενα από Μάλτα και Κύπρο, επιτέθηκαν σε αιγυπτιακές αεροπορικές βάσεις, εγκαινιάζοντας την Επιχείρηση «Musketer».

Αμέσως ο Πρόεδρος Nasser διέταξε την παύση κάθε προώθησης δυνάμεων στη Χερσόνησο του Σινά και την αποχώρηση όλων των εκεί μονάδων, ώστε να αποφύγουν την αποκοπή από την αναμενόμενη γαλλοβρετανική εισβολή στη Διώρυγα.

Η συγκέντρωση των αιγυπτιακών δυνάμεων δυτικά της Διώρυγας θα επέτρεπε επίσης την επιτυχή άμυνα εναντίον των γαλλοβρετανικών δυνάμεων. Στην περιοχή της Διάβασης Mitla, δύο λόχοι του 6ου Τάγματος Πεζικού θα εκρατούντο ως οπισθοφυλακή στις δυτικές προσβάσεις, ενώ το υπόλοιπο τάγμα, καθώς και τα υπολείμματα του 5ου Τάγματος Πεζικού, θα κατευθύνονταν στη Διώρυγα.

Η δε 2α Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία επρόκειτο να αρχίσει την αποχώρησή της την ίδια νύχτα.

Οι μόνες αιγυπτιακές δυνάμεις που δεν είχαν τη δυνατότητα να αποσυρθούν, ήταν αυτές στο Sharm el-Sheikh.

Μετά τη μάχη στη Διάβαση Mitla, οι αλεξιπτωτιστές συνέχισαν τη δράση τους στο πλαίσιο της Επιχείρησης «Kadesh» με τη ρίψη στις 2 Νοεμβρίου δύο λόχων του 88ου Τάγματος (δύναμης 175 ανδρών) στον διάδρομο προσγειώσεων του A-Tur, στο νότιο Σινά.

Οι άνδρες αυτοί, μαζί με το 890ο Τάγμα Αλεξιπτωτιστών που κινήθηκε παραλιακά από δυτικά, συντόνισαν τις ενέργειές τους με την 9η Ταξιαρχία Πεζικού που εκινείτο παραλιακά από ανατολικά και είχε ως αντικειμενικό σκοπό την κατάληψη του Sharm el Sheikh, ώστε να απελευθερωθούν τα Στενά του Tyran. Πράγματι, οι αλεξιπτωτιστές με τους πεζικάριους πέτυχαν την κατάληψη της πόλεως στις 5 Νοεμβρίου, τερματίζοντας και τυπικά την ισραηλινή εκστρατεία.

Η πραγματοποίηση όμως του πρώτου στην ιστορία τους επιχειρησιακού άλματος των Ισραηλινών αλεξιπτωτιστών, επισκιάστηκε από μια άσχημη ατμόσφαιρα μεταξύ των επικεφαλής αξιωματικών.

Ο αντισυνταγματάρχης Sharon δέχθηκε σφοδρή κριτική για την απόφασή του να προωθήσει δυνάμεις εντός της Διάβασης Mitla, καθώς οι νεκροί αλεξιπτωτιστές σε αυτή τη μάχη ανήλθαν στο 20% περίπου των πεσόντων Ισραηλινών σε όλη την διάρκεια των επιχειρήσεων.

Επίσης, κατηγορήθηκε για κακή διοίκηση και πτωχή στρατιωτική κρίση, για αδράνεια και δειλία, καθώς παρέμενε στο Μνημείο Parker. Γεγονός όμως είναι ότι οποιαδήποτε άλλη μονάδα αντιμέτωπη με τέτοια κατάσταση θα είχε υποκύψει, ενώ η εκπαίδευση και η γενναιότητα των αλεξιπτωτιστών, τους έσωσε την ζωή.

Αργότερα, σε ειδική τελετή, τιμήθηκαν οι νεκροί και τραυματίες συνάδελφοι και απονεμήθηκε στο σύνολο του προσωπικού της 202ας Ταξιαρχίας Αλεξιπτωτιστών το κόκκινο φόντο, επάνω στο οποίο εφέροντο πλέον οι μεταλλικές πτέρυγες των αλεξιπτωτιστών. Το χρώμα αυτό υποδήλωνε ότι είχαν εκτελέσει πολεμικό άλμα με αλεξίπτωτο.