Η ζωή της Μαρίας των Μεδίκων που από βασίλισσα κατέληξε άστεγη

Η Μαρία των Μεδίκων από μικρή είχε μια επικίνδυνη παιδική ηλικία. Βαφτίστηκε με αίμα. Μόλις δυο από τα έξι αδέρφια της δεν πέθαναν όσο ήταν ακόμα σε βρεφική ηλικία. Η μητέρα της σκοτώθηκε πέφτοντας από τις σκάλες όταν ήταν μόλις τριών ετών.

Η ερωμένη του πατέρα της έγινε γρήγορα μητριά της. Οι φήμες έλεγαν πως ο πατέρας της, έσπρωξε επίτηδες τη μητέρα της από τις σκάλες. Η μικρή Μαρία όσο μεγάλωνε είχε όλες τις προσλαμβάνουσες για να γίνει δυσλειτουργική. Μέχρι τα εννέα έχασε και τα άλλα δυο αδέρφια της και στα 12, ο πατέρας της και η μητριά της δηλητηριάστηκαν. Η παιδική της ηλικία δεν ήταν καθόλου παιδική.

Μεγαλώνοντας έπαιρνε αποφάσεις μόνο μαζί με μια από τις έμπιστες ακόλουθες της. Αν και έζησε από μικρή ουκ ολίγες τραγικές στιγμές, έγινε μια από τις πιο πλούσιες κληρονόμους στην Ευρώπη. Περιζήτητη νύφη, μια νύφη που λίγοι δεν θα ήθελαν. Δεν ήταν μόνο τα χρήματα της, αλλά και η ομορφιά της, τόσο παράξενη που ήταν μοναδική.

Τη φλέρταραν διαρκώς. Εκείνη όμως περίμενε 13 χρόνια για να επιλέξει κάποιον. Τελικά επέλεξε τον βασιλιά Ερρίκο τον Δ’ της Γαλλίας. Όμως ο γάμος της δεν ήταν αυτό που περίμενε. Για την ακρίβεια ήταν ένας από τους πιο δυστυχισμένους βασιλικούς γάμους της ιστορίας.

Ο σύζυγός της είχε ξαναπαντρευτεί και ήταν γνωστός για της δεκάδες ερωμένες που είχε αλλά και για τα πολλά εξώγαμα παιδιά του. Ο Ερρικός ο Δ’ δεν την ήθελε για τίποτα άλλο, εκτός από τα χρήματά της. Το μόνο που είχε ήταν η εξουσία, αφού ήταν πτωχευμένος για σχεδόν 2 δεκαετίες. Μάλιστα λέγεται πως χρωστούσε πολλά στην οικογένεια των Μεδίκων.

Ο γάμος τους έγινε από απόσταση. Όταν τελικά συναντήθηκαν για πρώτη φορά ήταν ήδη παντρεμένοι. Ο βασιλιάς Ερρίκος δεν έχασε χρόνο και πήγε μαζί της στο κρεβάτι. Τα ερωτικά γράμματα που της έστελνε, τα έστελνε με ακριβώς τα ίδια λόγια και στην ερωμένη του, με τις δυο γυναίκες να αντιπαθούν σφόδρα η μια την άλλη. Η ερωμένη του βασιλια Ενριέτ, προσπαθούσε να της χαλάσει την ευτυχία με όποιον τρόπο μπορούσε.

Η Μαρία τελικά του χάρισε τον γιο που ήθελε. Αλλά το ίδιο έκανε και Ενριέτα. Τα όνειρα της Μαρίας να κάτσει στον θρόνο δίπλα από τον σύζυγό της, για άλλη μια φορά πήραν αναβολή. Ο Ερρίκος έβλεπε την κόντρα των δυο γυναικών και το διασκέδαζε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ολόκληρη η αυλή να την αντιπαθεί και να της φέρεται όπως ο βασιλιάς της. Η σχέση τους γινόταν όλο και χειρότερη. Οι καυγάδες τους ήταν ιστορικοί.

Δεν υπήρξε καλή μητέρα. Χτυπούσε συχνά τα παιδιά της. Μετά από 10 χρόνια στο Παρίσι, το όνειρό της πραγματοποιήθηκε. Έγινε βασίλισσα. Ο Ερρίκος έπρεπε να φύγει σε εκστρατεία και αναγκάστηκε να αφήσει πίσω τη γυναίκα του. Την επόμενη μέρα ο Ερρικός δολοφονήθηκε. Κάτι που δημιούργησε κι άλλες φήμες για εμπλοκή της βασίλισσας στη δολοφονία.

Μόλις έγινε και επίσημα βασίλισσα, εκδικήθηκε την Ενριέτ, την οποία και έδιωξε από την αυλή. Σαν βασίλισσα δημιουργούσε συνεχώς περισσότερους εχθρούς. Αλλά μάθαινε νωρίς για τις συνωμοσίες εναντίον της. Ωστόσο έκανε ένα λάθος, πρόδωσε τον ίδιον της τον γιο. Όταν εκείνος ενηλικιώθηκε, αρνήθηκε να του δώσει οποιαδήποτε εξουσία. Τρία χρόνια αργότερα, με πραξικόπημα, ο γιος της κατάφερε να πάρει την εξουσία και να τη βάλει στη φυλακή. Έμεινε σε κελί για δυο χρόνια.

Το 1619, δραπέτευσε με μια ανεμόσκαλα και οι συνωμότες τη μετέφεραν σε ένα νέο κάστρο. Έκανε δυο φορές επανάσταση εναντίον του γιου της. Και κατάφερε να επιστρέψει στην εξουσία. Δεν έγινε ξανά βασίλισσα, αλλά ο γιος της τη δέχθηκε στο παλάτι. Ήταν τότε που άρχισε να εκπαιδεύει έναν άνδρα που αργότερα έγινε διαβόητος: τον Καρδινάλιο Ρισελιέ. Κάτι που μετάνιωσε.

Ο Ρισελιέ κατάφερε να αποκτήσει μεγάλη δύναμη και να κάνει τον βασιλιά Λουδοβίκο ό,τι θέλει. Η Μαρία προσπάθησε να τον διώξει, αλλά ήταν πια αργά. Τελικά ο Ρισελιέ έμαθε για τη συνωμοσία της και κατάφερε να τη διώξει αυτός. Ο γιος της την εξόρισε δια παντός.

Για λίγα χρόνια έγινε βασίλισσα προς πρόσληψη. Όποια βασιλική αυλή την ήθελε την καλούσε και την πλήρωνε για την παρουσία της. Η μια κόρη της έγινε βασίλισσα της Ισπανίας και η άλλη βασίλισσα της Αγγλίας. Η Μαρία πέρασε αρκετά χρόνια στην εξορία της καταστρώνοντας ένα σχέδιο. Να φτιάξει μια συμμαχία χωρών, εναντίον της Γαλλίας. Και τα κατάφερε φυσικά. Αλλά αυτό δεν διήρκησε πολύ.

Όσο γερνούσε ταξίδευε συνεχώς στην Ευρώπη. Δεν είχε σπίτι. Ήταν άστεγη και κοιμόταν σε φίλους και γνωστούς. Από ένα σημείο και μετά δεν είχε ούτε χρήματα. Εγκαταστάθηκε λοιπόν στην Κολωνία, όπου ζούσε με τα χρήματα του ζωγράφου Πολ Ρούμπενς. Πέθανε φτωχή, άστεγη και μόνη στα 67 της. Ο γιος της πέθανε μόλις έναν χρόνο αργότερα.