Ιράκ: Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ελληνικό ναό χτισμένο πάνω σε άλλον

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν έναν ναό, που ήταν κτισμένος πάνω σε έναν, άλλον θαμμένο ναό, κατά τη διάρκεια ανασκαφών σε μια αρχαία πόλη των Σουμερίων.

Ο πιο πρόσφατος ναός χτίστηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. Είναι ελληνιστικός και οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι μπορεί να συνδέεται με τον Μέγα Αλέξανδρο.

Η ανακάλυψη έγινε στην αρχαία πόλη Girsu στο νοτιοανατολικό Ιράκ. Σήμερα είναι γνωστή ως Tello. Τον 4ο αιώνα π.Χ. χτίστηκε ο πιο πρόσφατος ελληνιστικός ναός, ο οποίος μπορεί να συνδέεται με τον Μέγα Αλέξανδρο.

Στο εσωτερικό του ναού, οι αρχαιολόγοι βρήκαν ένα ψημένο τούβλο που είχε μια αραμαϊκή και ελληνική επιγραφή, η οποία αναφερόταν στον «δωρητή των δύο αδελφών», η οποία θεωρήθηκε ως πιθανή αναφορά που έγινε στον Μακεδόνα βασιλιά, ο οποίος κυβέρνησε για 13 χρόνια από το 336 π.Χ. έως το 323 π.Χ. και κατέκτησε μεγάλο μέρος του γνωστού κόσμου.

Ο ναός στο σημερινό Tello

Ο παλαιότερος ναός, από την άλλη πλευρά, ανακαλύφθηκε από αρχαιολόγους του Βρετανικού Μουσείου του Λονδίνου κατά τη διεξαγωγή ανασκαφών στην αρχαία μεγαλούπολη Girsu, η οποία είναι μια σουμεριακή πόλη, που σήμερα ονομάζεται Tello.

Οι ανασκαφές αποτελούν μέρος ενός συνεχιζόμενου εγχειρήματος που διεξάγεται από το μουσείο και είναι γνωστό ως The Girsu Project, το οποίο εστιάζει στο να μάθουμε περισσότερα για την  ιστορία της πόλης.

Ο θαμμένος ναός

Τα απομεινάρια του παλαιότερου ναού βρέθηκαν θαμμένα στο ίδιο σημείο με τον νεότερο ναό. Ο παλαιότερος ήταν αφιερωμένος στον Ηρακλή και τον Ningirsu (επίσης γνωστό ως Ninurta), το αντίστοιχο σουμέριο πρόσωπο της ελληνικής θεότητας. Αυτό σημείωσε ο επιμελητής της Αρχαίας Μεσοποταμίας και αρχαιολόγος Sebastien Rey από το Βρετανικό Μουσείο. Ο Rey ήταν επικεφαλής των ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή.

Οι αρχαιολόγοι σημειώνουν ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι ένας ναός αναγέρθηκε σε μια τοποθεσία όπου βρισκόταν ένας άλλος ναός 1.500 χρόνια πριν. Η περιοχή θα μπορούσε να είχε σημασία για εκείνους που προέρχονταν από τη Μεσοποταμία.

«Δείχνει ότι οι κάτοικοι της Βαβυλωνίας τον [τέταρτο] αιώνα π.Χ. είχαν μια τεράστια γνώση της ιστορίας τους. Η κληρονομιά των Σουμέριων ήταν ακόμα πολύ ζωντανή», δήλωσε ο Rey.

Οι αρχαιολόγοι, κατά την εξερεύνηση του χώρου του διπλού ναού, ανακάλυψαν μια ασημένια δραχμή (αρχαίο ελληνικό νόμισμα) που ήταν θαμμένη κάτω από έναν βωμό ή ιερό, μαζί με ένα τούβλο με την επιγραφή των δύο αδελφών.

Ο Rey σημειώνει ότι η επιγραφή είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, καθώς έχει το όνομα της Βαβυλώνας γραμμένο στα αραμαϊκά και στα ελληνικά.

Σημειώνει ότι το όνομα πρέπει να επιλέχθηκε ως τελετουργικός τίτλος, λόγω των συμβολικών του νοημάτων και του αρχαϊστικού του τόνου. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι το όνομα, το οποίο ήταν Adadnadinakhe, ήταν εξαιρετικά σπάνιο.

Η επιγραφή παραπέμπει επίσης στον Δία, ο οποίος συνήθως αναπαρίσταται με έναν αετό και έναν κεραυνό. Το μοναδικό νόμισμα που βρέθηκε παρουσίαζε και τα δύο σύμβολα.

Ο Rey σημειώνει επίσης ότι ο Δίας αναγνώρισε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν γιος του μέσω του μαντείου του Άμμωνος, Αυτό καθιστά τον Δία τον “δωρητή αδελφών” λόγω του αδελφικού δεσμού που επιβεβαιώθηκε τόσο μεταξύ του Ηρακλή όσο και του Αλέξανδρου.

Ο Rey καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ανάμειξη των ενδείξεων της αλεξανδρινής παρουσίας, δείχνει πως ο Μέγας Αλέξανδρος θα μπορούσε να έχει ενεργό και άμεσο ρόλο στην επανίδρυση του ναού ή ότι ο ναός κτίστηκε στην μνήμη του  Μακεδόνα ηγεμόνα μετά τον πρόωρο θάνατό του.

Εκτός από τα αντικείμενα, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν προσφορές που παραδοσιακά δίνονταν έπειτα από μάχες. Περιλάμβαναν πήλινα ειδώλια στρατιωτών.