Καλλιρρόη Παρρέν: Η άγνωστη ιστορία της πρώτης Ελληνίδας δημοσιογράφου και φεμινίστριας (βίντεο)

Η Καλλιρρόη Παρρέν ήταν Ελληνίδα δημοσιογράφος, συγγραφέαςκαι μια από τις πρώτες Ελληνίδεςφεμινίστριες. Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1861 αλλά η οικογένεια της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1867. Φοίτησε αρχικά στο σχολείο Σουρμελή και στην συνέχεια στην Γαλλική σχολή των Καλογραιών στον Πειραιά.

Το 1878 παίρνει το πτυχίο της δασκάλας από το Αρσάκειο. Ανέλαβε διευθύντρια του Παρθεναγωγείου της ελληνικής κοινότητας Οδησσού. Μετά από μια διετία επέστρεψε στην Αθήνα και παντρεύτηκε τον Κωνσταντινουπολίτη Ιωάννη Παρρέν, γιο Γάλλου πατέρα και Αγγλίδας μητέρας, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.

Σε μια δύσκολη εποχή οσύζυγόςτης Ιωάννης Παρρέν, την ενθάρρυνε σε όλους στους αγώνες της όπως και στην απόφασήτηςνα ακολουθήσει το επάγγελμα της δημοσιογραφίας.

Έτσι η πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια διεκδικεί και τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας δημοσιογράφου, εκδότριας και διευθύντριας όταν το 1887 άρχισε να εκδίδει την εβδομαδιαία εφημερίδα «Εφημερίς των Κυριών», που συντάσσονταν αποκλειστικά από γυναίκες και απευθυνόταν σε γυναίκες κυρίως της Αθήνας και του Πειραιά.

Η εφημερίδα αυτή συνέχισε να εκδίδεται για τριάντα σχεδόν χρόνια μέχρι το 1918 όταν η Καλλιρρόη εξορίστηκε στην Ύδρα για τα πολιτικά της φρονήματα. Στόχος της εφημερίδας ήταν να εισάγει και στην Ελλάδα τους φεμινιστικούς προβληματισμούς που ήδη απασχολούσαν τις γυναίκες των δυτικοευρωπαϊκών κρατών και να αφυπνίσει τις συνειδήσεις των γυναικών της τότε εποχής.

Στα 32 χρόνια κυκλοφορίας της, ο ρόλος της εφημερίδας υπήρξε καθοριστικός στη διαμόρφωση της γυναικείας συλλογικής συνείδησης μέσα από την προώθηση του αιτήματος της βελτίωσης της θέσης της Ελληνίδας και της ύψωσης του πνευματικού της επιπέδου.

Άλλωστε το δικαίωμα φοίτησης στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, υπήρξε μια από τις βασικότερες επιδιώξεις της Καλλιρρόης Παρρέν, στόχος που επετεύχθη το 1890, με την εγγραφή της πρώτης γυναίκας φοιτήτριας στη Φιλοσοφική Σχολή. Μετά από δικά της διαβήματα, η κυβέρνηση Θ. Δηλιγιάννη επέτρεψε τη φοίτηση των γυναικών στο Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο, όταν πλέον αυτό είχε γενικευθεί στην Ευρώπη.

Επίσης, η Παρρέν ήταν η πρώτη που κίνησε το θέμα της παραχώρησης δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες, ήδη από τη δεκαετία του 1890, που όμως καμία κυβέρνηση δεν αποδέχτηκε, ούτε του Βενιζέλου, ούτε του Παπαναστασίου, μέχρι που κατέληξε να γίνει πραγματικότητα μετά από 70 χρόνια.

Ηδράση της Καλλιρρόης Παρρέν ήταν επίσης σημαντική σε σχέση και με τη σύσταση των πρώτων γυναικείων συσσωματώσεων, όπως η ίδρυση του Λυκείου Ελληνίδων το 1911 το οποίο ξεκίνησε κατά την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων, την καταγραφή, διδασκαλία και παρουσίαση παραδοσιακών χορών, ενώ η δράση του είναι γνωστή μέχρι και σήμερα, αριθμώντας σε Ελλάδα και εξωτερικό πολλά μέλη, αλλά και την οργάνωση του πρώτου πανελλήνιου συνεδρίου γυναικών το 1921 με τη συμμετοχή 180 γυναικείων σωματείων.

Υπήρξε πρωτεργάτρια τουγυναικείου κινήματος μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, συνδεόμενο με τις σοσιαλιστικές ομάδες της εποχής, καθώς και το νέο ρόλο των φεμινιστικών εντύπων στη διάρκεια του Μεσοπολέμου.

Η Καλλιρρόη Παρρέν αντιπροσώπευσε την Ελλάδα σε διάφορα διεθνή τότε συνέδρια στο Παρίσι. Το 1893 αντιπροσώπευσε τις Ελληνίδες στο Διεθνές Συνέδριο του Σικάγου και το ίδιο έτος μετά την επιστροφή της ίδρυσε την «Ένωση υπέρ της Χειραφετήσεως των Γυναικών»προς βοήθεια περισσότερο της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης των απόρων γυναικών.

Ίδρυσε επίσης πολλά κοινωφελή ιδρύματα και οργανώσεις όπως τη «Σχολή της Κυριακής, απόρων γυναικών και κορασίδων» (1890), την οποία και έθεσε υπό την προστασία (αιγίδα) και προεδρεία της Βασίλισσας Όλγας, το «Άσυλο Ανιάτων Γυναικών»μαζί με την Ναταλία Σούτσου το (1896), το «Άσυλο της Αγίας Αικατερίνης»και την «Ένωση των Ελληνίδων»υπό την διεύθυνση της Αικατερίνης Λασκαρίδου, και δύο χρόνια μετά τον «Πατριωτικό Σύνδεσμο»(1898), ενώ δεν έπαψε και τις κινήσεις υπέρ της παροχής ίσων ευκαιριών συμμετοχής στην εκπαίδευση και την πολιτική ζωή της χώρας, στις γυναίκες, που όλες δυστυχώς από τις κρατούσες τότε κυβερνήσεις ατύχησαν.

Η θέση της γυναίκας ήταν το κύριο θέμα των άρθρων, των δοκιμίων και τωνμυθιστορημάτων που έγραψε η Παρρένόπως: «Ιστορία της γυναικός», «Η μάγισσα»,«Η νέα γυναίκα», «Η Χειραφετημένη» κ.ά.

Μετά από περίπου 50 χρόνια από τον θάνατό της, στις 6 Ιουνίου 1992, η Καλλιρρόη Παρρέν τιμήθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία με τα αποκαλυπτήρια της προτομής της στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών προκειμένου να τιμηθεί για τη σημαντικήπροσφορά της.

#038;feature=youtu.be&ab_channel=PronewsTV