Μεγάλη ανακάλυψη στη Ιερουσαλήμ επιβεβαιώνει βασικές αφηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης!

">

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, ο Εζεκίας, ο οποίος κυβέρνησε την Ιουδαία κατά τον 7ο και 8ο αιώνα π.Χ., δεν οχύρωσε ποτέ την πόλη του και έτσι την άφησε ανυπεράσπιστη από τους εισβολείς.

Θα πρέπει να κάνουμε μία ιστορική διευκρίνιση. Αμέσως μετά τον θάνατο και το τέλος της βασιλείας του Σολομώντα, το πανίσχυρο βασίλειο του Ισραήλ διασπάστηκε σε δύο βασίλεια το οποία κατά καιρούς ήταν κι αυτά αρκετά ισχυρά.

Το πρώτο ήταν το βασίλειο του Ιούδα με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ και το δεύτερο διατήρησε την ονομασία βασίλειο του Ισραήλ, με πρωτεύουσα την Συχέμ.

Το πρώτο αποτελούνταν από τις φυλές του Ιούδα και του Βενιαμίν ενώ το δεύτερο συνθέτονταν από τις υπόλοιπες 10 φυλές.

Για χρόνια, οι ειδικοί πίστευαν ότι ο Εζεκίας έφτιαξε τα τείχη της πόλης αφού είδε τους γείτονές του, το βασίλειο του Ισραήλ, να καταστρέφονται από τις επιθέσεις της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας.

Σύμφωνα με τη Sun, πρόσφατα, μια δεκαετής μελέτη διαπίστωσε ότι στην πραγματικότητα ήταν ο προπάππους του, ο βασιλιάς Οζίας, ο οποίος έχτισε τα τείχη μετά από έναν τεράστιο σεισμό.

Ο Joe Uziel της Αρχής Αρχαιοτήτων του Ισραήλ (IAA) δήλωσε: «Για δεκαετίες, θεωρούνταν ότι το τείχος αυτό χτίστηκε από τον Εζεκία, βασιλιά του Ιουδαίας. Όμως τώρα γίνεται σαφές ότι χρονολογείται από τις ημέρες του βασιλιά Οζία, όπως αναφέρεται στη Βίβλο.

Μέχρι τώρα, πολλοί ερευνητές υπέθεταν ότι το τείχος χτίστηκε από τον Εζεκία κατά τη διάρκεια της εξέγερσής του εναντίον του Σενναχειρείμ, βασιλιά της Ασσυρίας, προκειμένου να υπερασπιστεί την Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια της ασσυριακής πολιορκίας.

Τώρα είναι προφανές ότι το τείχος στο ανατολικό του τμήμα, στην περιοχή της πόλης του Δαβίδ, χτίστηκε νωρίτερα, λίγο μετά τον μεγάλο σεισμό της Ιερουσαλήμ».

Τα ευρήματα επαληθεύουν τις γραφές της Παλαιάς Διαθήκης που υπονοούσαν ότι ο Οζίας κατασκεύασε το τείχος.

Στο δεύτερο βιβλίο των Χρονικών, ένα απόσπασμα περιγράφει το γεγονός: «Ο Οζίας έχτισε πύργους στην Ιερουσαλήμ στη Γωνιακή Πύλη, στην Πύλη της Κοιλάδας και στη γωνία του τείχους, και τους οχύρωσε».

Η θρησκευτική γραφή περιγράφει επίσης λεπτομερώς τον σεισμό που συγκλόνισε την πρωτεύουσα πριν από 2.800 χρόνια – ο οποίος αποδείχθηκε ότι ήταν αληθινό γεγονός αφού οι αρχαιολόγοι έφεραν στο φως «ένα στρώμα καταστροφής» το 2021.

Οι πρόσφατες αυτές ανακαλύψεις δίνουν έναν «αέρα» αξιοπιστίας στην Βίβλο, τουλάχιστον σε ότι αφορά το πιο αμφιλεγόμενο κομμάτι της που είναι η Παλαιά Διαθήκη.

Οι αναφορές της Βίβλου, περιγράφουν ότι το Βασίλειο του Ιούδα προήλθε από το διαχωρισμό του Ενιαίου Βασιλείου του Ισραήλ (1020 με 930 π.Χ.) έπειτα από την άρνηση των βόρειων φυλών να αποδεχτούν τον Ροβοάμ (Rehoboam), το γιο του Σολομώντα, ως βασιλιά τους.

Αρχικά, μόνο η φυλή του Ιούδα έμεινε πιστή στον Οίκο του Δαβίδ, αλλά σύντομα και η φυλή του Βενιαμίν (Benjamin), ενσωματώθηκε στην Ιουδαία.

Τα δύο βασίλεια, της Ιουδαίας στο νότο και του Ισραήλ στο βορρά, συνυπήρχαν με αντιφάσεις μετά τη διάσπαση έως την καταστροφή του βασιλείου του Ισραήλ από τους Ασσύριους το 722/721 π.Χ.

Σύμφωνα με τις βιβλικές αναφορές, όλοι οι βασιλείς του Ισραήλ και οι περισσότεροι της Ιουδαίας ήταν “κακοί”, γιατί σύμφωνα με την Βίβλο δεν κατάφεραν να κυριαρχήσει ο μονοθεϊσμός.

Από τους “καλούς” βασιλείς, ο Εζεκίας (Hezekiah, 727-698 π.Χ.), αναφέρεται για τις προσπάθειές του να καταπνίξει την ειδωλολατρία, αλλά οι διάδοχοί του, ο Μανασσής της Ιουδαίας ( Manasseh of Judah, 698-642 π.Χ.), και ο Αμών (Amon, 642-640 π.Χ.), ήταν ειδωλολάτρες, με αποτέλεσμα να πέσει η οργή του Θεού στο βασίλειο.

Ο βασιλιάς Ιωσίας (Josiah, 640-609 π.Χ.), επανέφερε τη λατρεία του Γιαχβέ, αλλά οι προσπάθειές του έγιναν πολύ αργά, καθώς η οργή του Θεού έφερε την καταστροφή του βασιλείου από την Νεο-Βαβυλώνια Αυτοκρατορία (587 π.Χ.).

Χωρίς την Παλαιά Διαθήκη και την λεπτομερή γνώση της πολλά από αυτά που συμβαίνουν στην Καινή Διαθήκη και σχετίζονται με τον Κύριο Ιησού Χριστό δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά.