Μεγάλη Σφίγγα της Αιγύπτου: Νέα ανατρεπτική θεωρία – Μπορεί να σμιλεύτηκε από τον άνεμο

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τελικά ανακάλυψαν πώς ακριβώς χτίστηκε η Μεγάλη Σφίγγα της Αιγύπτου πριν από περισσότερα από 4.500 χρόνια.

Για δεκαετίες, οι ειδικοί συμφωνούσαν ότι η λεπτομερής όψη του εμβληματικού ασβεστολιθικού αγάλματος που βρέθηκε κατά μήκος του ποταμού Νείλου στη Γκίζα ήταν πιθανότατα σκαλισμένη στο χέρι, αλλά ποτέ δεν κατέληξαν στο συμπέρασμα πώς δημιουργήθηκε το τεράστιο, πολυεπίπεδο σώμα.

Μια νέα μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και αναμένεται να δημοσιευθεί στο περιοδικό Physical Review Fluids, ανέλυσε τον τρόπο με τον οποίο ο άνεμος κινείται ενάντια σε σχηματισμούς βράχων για να ρίξει φως στο μυστήριο.

Σύμφωνα με το newscientist.com, οι ερευνητές άρχισαν να μελετούν πώς διαβρώνεται ο πηλός όταν τρέχει πάνω του νερό.

Δημιούργησαν αναχώματα από πηλό, θάβοντας ένα μικρό κομμάτι σκληρού, μη διαβρώσιμου πλαστικού στη μία άκρη του καθενός.

Στη συνέχεια, τοποθέτησαν κάθε κομμάτι σε μια σήραγγα νερού και άφησαν το νερό να ρέει πάνω παράλληλα με τον μακρύ άξονά του.

«Μας εντυπωσίασε η ομοιότητα με ένα καθιστό λιοντάρι ή με ένα λιοντάρι σε ανάπαυση. Και διάβαζα γι’ αυτό και μου ήρθε η ιδέα ότι ίσως ακόμη και η Μεγάλη Σφίγγα να ήταν ένας από αυτούς τους φυσικούς σχηματισμούς που στη συνέχεια δέχθηκαν προφανώς, ένα μικρό λίφτινγκ από τους αρχαίους Αιγύπτιους», λέει ο Λιφ Ριστρόφ από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

Το πείραμα οδήγησε σε ένα «κεφάλι» λιονταριού, ένα «λαιμό», «πόδια» απλωμένα μπροστά στο έδαφος και μια τοξωτή «πλάτη». «Υπάρχουν, στην πραγματικότητα βράχοι (γεωμορφές) γιαρντάνγκ που μοιάζουν με καθισμένα ή ξαπλωμένα ζώα, υποστηρίζοντας τα συμπεράσματά μας», πρόσθεσε ο Ριστρόφ.

Το πείραμα εξέτασε μια θεωρία που αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1981 από τον γεωλόγο Farouk El-Baz, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η Μεγάλη Σφίγγα δημιουργήθηκε φυσικά από τον άνεμο που διαβρώνει την άμμο. «Η εργασία μπορεί να είναι χρήσιμη για τους γεωλόγους, καθώς αποκαλύπτει παράγοντες που επηρεάζουν τους σχηματισμούς βράχων – δηλαδή, ότι δεν είναι ομοιογενείς ή ομοιόμορφες στη σύνθεση», πρόσθεσε ο Ριστρόφ.