Ιστορία
Το Παυλοπέτρι είναι μια μικρή νησίδα απέναντι από την Ελαφόνησο, στη Λακωνία.
Μεταξύ της νησίδας και της ξηράς βρίσκεται αρχαία πόλη, βυθισμένη ελάχιστα μέτρα κάτω από την επιφάνεια, με ηλικία περίπου 5 χιλιάδων ετών και μοναδική στο είδος της.
Παρά το γεγονός της φυσικής καταστροφής από το νερό με την πάροδο των αιώνων, η διάταξη της πόλης είναι όπως ήταν πριν από χιλιάδες χρόνια, με δρόμους, κτίρια και νεκροταφείο.
Η αρχαία πολιτεία ανακαλύφθηκε το 1967 από τον Νίκολας Φλέμινγκ (Nicholas Flemming) και χαρτογραφήθηκε το 1968 από ομάδα του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ.
Σήμερα, η UNESCO αναγνωρίζει το Παυλοπέτρι ως την παλαιότερη υποβρύχια πόλη στον κόσμο.
Αρχικά υπήρχε η εκτίμηση ότι η πόλη κτίστηκε περί το 1600-1100 π.Χ. αλλά αργότερα οι έρευνες αποκάλυψαν μέσω των ευρημάτων ότι η πόλη κατοικείται πριν από το 2800π.Χ., στην αρχή της εποχής του χαλκού.
Οι ανασκαφές και η χαρτογράφηση της περιοχής έχουν αποκαλύψει τουλάχιστον 15 κτίρια σε βάθος 3 με 4 μέτρων σε μία έκταση 9 στρεμμάτων.
Πιθανολογείται ότι η πόλη βυθίστηκε το 1000 π.Χ ενώ άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το Παυλοπέτρι ποντίσθηκε το 375 μ.Χ. από τον σεισμό των 8 Ρίχτερ που κατέστρεψε και το Γύθειο
Ερευνες έχουν αποδείξει ότι η πόλη ήταν το κέντρο μιας ακμάζουσας βιομηχανίας κλωστοϋφαντουργίας. Επίσης, στην περιοχή βρέθηκαν πολλά μεγάλα πιθάρια από την Κρήτη, γεγονός που προδίδει πως η πόλη ήταν και μεγάλο εμπορικό λιμάνι.
