Ιστορία
Βουτώντας στα παγωμένα νερά που περιβάλλουν τη Σκανδιναβία, οι δύτες Jonas Dahm και Carl Douglas «κυνηγούν» πλοία που έχουν χαθεί στον ωκεανό, τα λεγόμενα «πλοία-φαντάσματα» της Βαλτικής Θάλασσας.
Ο Dahm και ο Douglas είναι λάτρεις της ιστορίας και φίλοι εδώ και πολλά χρόνια. Έχουν αφιερώσει -εδώ και 25 χρόνια- τη ζωή τους στο «κυνήγι» ναυαγίων και στην έρευνα.
Αν και πολλά από τα πλοία έχουν παραμείνει σε αναμονή για αιώνες, ορισμένα βρίσκονται σε αξιοσημείωτα καλή κατάσταση λόγω των ψυχρών θερμοκρασιών του νερού.
Κατά τις καταδύσεις του, ο Dahm τραβάει «στοιχειωμένες» φωτογραφίες. Άθικτα έπιπλα πλοίου, λεπτομερή εσωτερικά γλυπτά τοίχων και ένα ρολόι πλοίου που έχει μόνο ραγίσει. Τα έχει «αιχμαλωτίσει» όλα με τον φωτογραφικό του φακό.
Ο Dahm και ο Douglas περνούν, επίσης, ώρες μελετώντας βιβλία, ερευνώντας την ιστορία των ναυαγίων. Μια επιλογή από τις ανατριχιαστικές φωτογραφίες του Dahm, σε συνδυασμό με τις γραπτές σκέψεις του Douglas, περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Ghost Ships of the Baltic Sea».
Η Βαλτική Θάλασσα υπήρξε επί αιώνες κέντρο ναυτιλιακής δραστηριότητας – από το θαλάσσιο εμπόριο έως τις ναυτικές συγκρούσεις. Στο βιβλίο, ο Douglas γράφει ότι υπάρχουν δεκάδες ναυάγια βυθισμένα στα υδάτινα βάθη της Βαλτικής.
«Υπάρχουν ακόμη πολλά ναυάγια, που δεν έχουν βρεθεί ακόμη», λέει ο Dahm στο «CNN Travel». Ο Dahm και ο Douglas γνωρίστηκαν για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1990 μέσω κοινών φίλων που έκαναν καταδύσεις στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Αντίθετα, ο Douglas παραδέχεται ότι απέφευγε τον ωκεανό για μεγάλο χρονικό διάστημα.
«Φοβόμουν το νερό, αλλά τα πράγματα που μας φοβίζουν, συχνά μας γοητεύουν», λέει.
Ο Douglas και ο Dahm προγραμματίζουν ταξίδια σε συγκεκριμένες τοποθεσίες για να δουν συγκεκριμένα πλοία. Παίρνουν συμβουλές από ντόπιους ψαράδες και άλλες φορές ακολουθούν τα βήματα άλλων δυτών. Οι δυο τους προσέχουν να μην προκαλέσουν ζημιά στα ναυάγια κατά την εξερεύνησή τους. Είναι παθιασμένοι με τη διατήρηση της θάλασσας και της θαλάσσιας ζωής.
«Τα ναυάγια, σε πολλές περιπτώσεις, αντιπροσωπεύουν καταστροφές όπου άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κάτω από τρομερές συνθήκες», γράφει ο Douglas στο βιβλίο. «Επισκεπτόμαστε αυτές τις τοποθεσίες με τεράστιο σεβασμό και το κάνουμε για να τιμήσουμε τα θύματα και να αφηγηθούμε την ιστορία αυτού που συνέβη».
