Ιστορία
Ο Επαμεινώνδας Καββαδίας (Αθήνα, 1 Ιανουαρίου 1886 – 10 Απριλίου 1965), του Παναγιώτη, υπήρξε Έλληνας αξιωματικός του Ναυτικού και πολιτικός.
Τιμήθηκε με πολλά μετάλλια και παράσημα, ανάμεσα στα οποία και ο Πολεμικός Σταυρός Α΄ και Β΄ Τάξης.
Εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1902 και αποφοίτησε 4 χρόνια αργότερα με το βαθμό του σημαιοφόρου. Πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους.
Εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων αποτάχθηκε το 1917 και επανήλθε στην υπηρεσία 3 χρόνια μετά, με το βαθμό του Αντιπλοιάρχου.
Υπηρέτησε συνολικά 3 φορές ως Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού από τις 23 Αυγούστου 1933 ως τις 17 Ιουλίου 1934, από τις 19 Δεκεμβρίου 1936 ως τις 12 Ιανουαρίου 1937 και από τις 13 Αυγούστου 1938 ως τις 17 Σεπτεμβρίου 1938.
Ήταν επίσης Αρχηγός Στόλου το 1941-42 και υφυπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού από τις 2 Μαΐου 1942 ως τις 23 Μαρτίου 1943.
Αποστρατεύτηκε το 1945 και πέθανε 20 χρόνια μετά.
Συνέγραψε το έργο «Ο ναυτικός πόλεμος του 1940 όπως τον έζησα» (1950).
