Ιστορία
Ήταν Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 1964, όταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κατέκλυσαν τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας για να παρακολουθήσουν το γάμο του πιο νέου βασιλικού ζεύγους στον κόσμο: του 24χρονου τότε Βασιλιά Κωνσταντίνου και της 18χρονης Άννας – Μαρίας.
Η Αθήνα είχε ντυθεί στα γιορτινά της, για να υποδεχθεί το γεγονός της δεκαετίας, όπως το χαρακτήριζαν τότε.
Από την οικία του Τατοΐου πρώτοι αναχώρησαν με ανοιχτή άμαξα ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος Β΄ και η Βασιλομήτωρ Φρειδερίκη, ενώ λίγο αργότερα ακολούθησε η άμαξα στην οποία επέβαιναν η Πριγκίπισσα Άννα-Μαρία και ο Βασιλιάς Φρειδερίκος Θ.
Ο γάμος του βασιλιά των Ελλήνων, Κωνσταντίνου Β’, και της Δανής πριγκίπισσας, Άννας Μαρίας, τελέστηκε με κάθε μεγαλοπρέπεια από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χρυσόστομο Β’, παρουσία όλης της Ιεράς Συνόδου, στην Μητρόπολη Αθηνών, που είχε διακοσμηθεί με 10.000 κόκκινες γλαδιόλες.
Παράνυμφος στον γάμο ήταν η Βασιλομήτωρ Φρειδερίκη, ενώ τον γάμο παρακολούθησαν 1.200 επίσημοι καλεσμένοι και μέλη βασιλικών οικογενειών.
Σε όλη τη διάρκεια του μυστηρίου δύο πρίγκιπες κρατούσαν τα αδαμαντοστόλιστα στέμματα πάνω από τον Κωνσταντίνο και την Άννα-Μαρία.
Η τελετή ολοκληρώθηκε στις 11.10 π.μ. όταν και ερρίφθησαν από τον Λυκαβηττό 101 κανονιοβολισμοί και ακολούθησε πομπή με τους νεόνυμφους στο κέντρο της Αθήνας.
Και οι δύο μελλόνυμφοι ανήκαν στην ίδια δυναστείακαι ήταν μακρινοί συγγενείς.
Ο Κωνσταντίνος ήταν μόλις 24 ετών και είχε διαδεχθεί στον ελληνικό θρόνο τον πατέρα του Παύλο, που είχε πεθάνει στις 6 Μαρτίου 1964. Η Άννα Μαρία μόλις είχε συμπληρώσει τα 18 της χρόνια και ήταν η τριτότοκη κόρη του βασιλιά της Δανίας Φρειδερίκου του 9ου και της βασίλισσας Ίνγκριντ.
Το ζευγάρι είχε γνωριστεί το 1959 στη Δανία και αμέσως αναπτύχθηκε μεταξύ τους ένα τρυφερό αίσθημα, που εξελίχθηκε σε έρωτα. Όταν έγιναν οι αρραβώνες του ζεύγους τον Ιανουάριο του 1963, η Άννα Μαρία είχε δηλώσει:
«Δεν ονειρεύτηκα ποτέ να παντρευτώ ένα Βασιλιά. Ήθελα απλά να είμαι μία γυναίκα ευτυχισμένη με το σύζυγό της. Ναι, αγαπώ εδώ και καιρό τον Κωνσταντίνο, και εύχομαι ο χρόνος να μας επιτρέψει να ζήσουμε μερικά χρόνια όπως όλος ο κόσμος».
