Τατόι: Το βασιλικό κοιμητήριο και τα μυστικά του

Ήταν Φλεβάρης του 1981 όταν ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Β’ έφτανε με έκτακτη πτήση στο αεροδρόμιο του Ελληνικού για να παραστεί στην κηδεία της Φρειδερίκης που είχε καταλήξει να είναι πολιτικό γεγονός πρώτης γραμμής.

Ο Κωνσταντίνος θα ερχόταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μετά το δημοψήφισμα του ’74 και θα συνόδευε τη σορό της μητέρα του, που είχε αφήσει την τελευταία της πνοή στα ανάκτορα Θαρθουέλα της Μαδρίτης, στην τελευταία της κατοικία, στο Τατόι.

Οι  αντιδράσεις του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ανδρέα Παπανδρέου ήταν εντονότατες – ζητούσε να του απαγορευτεί η άφιξη με νόμο.

Ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης είχε δεχτεί τελικά, παρά τις αντιδράσεις, την παρουσία του τέως για λίγες ώρες και με την προϋπόθεση ότι θα έφευγε αμέσως μετά την κηδεία από τη χώρα.

Τελευταία επιθυμία της Φρειδερίκης ήταν να ταφεί στο Τατόι, δίπλα στον άνδρα της Παύλο, αν και αστειευόμενη στα απομνημονεύματά της είχε γράψει ότι περίμενε από αυτόν ότι θα της έφτιαχνε ένα μνημείο σαν το Ταζ Μαχάλ για να λάβει την απάντησή του ότι το Τατόι ήταν, κατά πολύ επιβλητικότερο, με τα δέντρα, τα ελάφια και τα σπάνια λουλούδια.

Σαράντα, σχεδόν, χρόνια μετά η μοίρα θέλει τον τέως βασιλέα να καταλήξει, στο ίδιο σημείο, δηλαδή στο Κοιμητήριο του βασιλικού κτήματος, στον περίβολο του ναού της Αναστάσεως, δίπλα στους τάφους των γονέων του Παύλου και Φρειδερίκης αλλά και των Γεωργίου Α! και της Όλγας, της πριγκίπισσας Αλεξάνδρας, της πριγκίπισσας Μαρίας, του αντιναύαρχου Περικλή Ιωαννίδη, ήταν ο δεύτερος σύζυγος της πριγκίπισσας Μαρίας, αλλά και της μικρής Όλγας.

Το Τατόι και ο ναός της Αναστάσεως είχαν επιλεγεί ως οι τελευταίες βασιλικές κατοικίες από την τότε βασίλισσα Όλγα και είχαν καθιερωθεί από το 1880 και έπειτα ως κατεξοχήν τόποι ταφής των μελών της βασιλικής οικογένειας.

Η κατασκευή του ναού, που ήταν απαραίτητος  για τη λειτουργία του  βασιλικού κοιμητηρίου, ωστόσο, είχε καθυστερήσει για καιρό και έτσι ο θεμέλιος λίθος του ναού δεν μπήκε παρά στις 6 Αυγούστου του 1899.

Μάλιστα ο Γεώργιος ο Α’ είχε δώσει σαφείς εντολές προς τον αρχιτέκτονα Αναστάσιο Μεταξά να μιμηθεί αθηναϊκό ναό αλλά με την προυπόθεση ότι στον βυζαντινοπρεπή τρουλό θα τοποθετείτο ένας βαρύς μεταλλικός σταυρός. Επάνω του η βασίλισσα Όλγα τοποθέτησε έναν πολύτιμο λίθο που είχε φέρει από τη Ρωσία.

Ρωσικής έμπνευσης φέρεται να είναι και το μαυσωλείο που αρχικά προοριζόταν για ναός που θα χτιζόταν στη Θεσσαλονίκη, εκεί όπου έπεσε ο Γεώργιος ο Α! και όπου τελικά ετάφησαν οι βασιλείς Κωνσταντίνος και η Σοφία, οι σοροί των οποίων παρέμεναν άταφοι στην κρύπτη της ορθόδοξης εκκλησίας της Φλωρεντίας έως ότου περατωθεί η κατασκευή του Μαυσωλείου, αλλά και του Αλέξανδρου (του βασιλιά που πέθανε από το περιβόητο δάγκωμα της μαιμούς!) ο οποίος ετάφη τελικά, παρά τις αντιδράσεις των βενιζελικών, στην Ελλάδα.