Ιστορία
Γείτονες και ένας ειδικός σε παραφυσικά θέματα, ισχυρίζονται ότι το διαβόητο σπίτι στο Άμιτιβιλ μπορεί να είναι ακόμα στοιχειωμένο, 50 χρόνια μετά τη σφαγή που ενέπνευσε το βιβλίο και τις ταινίες.
Το σπίτι στο Λονγκ Άιλαντ θα μπορούσε να έχει ακόμα «αδρανείς» δαιμονικές οντότητες μέσα, που περιμένουν να ξυπνήσουν ξανά χρόνια μετά την διαβόητη δολοφονία έξι μελών της οικογένειας που ζούσε εκεί το 1974.
«Πιστεύω ότι υπάρχουν περισσότερα πράγματα σε αυτόν τον κόσμο που δεν καταλαβαίνουμε και δεν αποκλείω καθόλου την πιθανότητα», είπε η Φραν Γουόλτερς, η οποία ζει δίπλα τα τελευταία 28 χρόνια.
«Όταν μετακόμισα για πρώτη φορά εδώ, περνούσα από εκεί και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ένα κοριτσάκι έπαιζε μπροστά, και θυμάμαι ότι σκέφτηκα: “Πώς θα μπορούσε μια οικογένεια με μικρά παιδιά να αγοράσει αυτό το σπίτι;”», είπε.
Το πραγματικό έγκλημα που στοιχειώνει το σπίτι στο Άμιτιβιλ
Το σπίτι προσελκύει εδώ και καιρό τους περίεργους που πιστεύουν τους ισχυρισμούς ότι είναι στοιχειωμένο, αλλά οι θρύλοι ξεκίνησαν με ένα πραγματικό έγκλημα που συνέβη στις 13 Νοεμβρίου 1974.
Γύρω στις 3 τα ξημερώματα, ο 23χρονος Ronald «Butch» DeFeo σηκώθηκε από το κρεβάτι του, πήρε ένα τουφέκι στα χέρια του και εκτέλεσε τους γονείς και τα τέσσερα αδέλφια του ενώ κοιμούνταν.
Μετά ντύθηκε και πήγε στη δουλειά. Μόλις λίγες ώρες αργότερα, εισέβαλε σε ένα μπαρ της γειτονιάς και ισχυρίστηκε ότι κάποιος είχε επιτεθεί στην οικογένειά του.
Τον επόμενο χρόνο ο DeFeo καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, αλλά πέρασε τη ζωή του κατηγορώντας άλλους, ενώ φέρεται να ισχυριζόταν ότι «φωνές» που προέρχονταν από το σπίτι τον παρότρυναν να το κάνει.
Αν και ο DeFeo πιστεύεται ότι ήταν χρήστης ναρκωτικών, οι διάσημοι ερευνητές παραφυσικών φαινομένων Ed και Lorraine Warren πίστευαν ότι εκτελούσε σατανικές τελετουργίες και οι φωνές μπορεί να ήταν δαιμονικές δυνάμεις που εξαπέλυσε το σπίτι.
«Ο DeFeo ασχολούταν με τον σατανισμό», είπε ο Tony Spera, γαμπρός των Warren, ο οποίος τώρα ηγείται της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών της Νέας Αγγλίας. «Είχε ένα μικρό δωμάτιο που το έλεγαν κόκκινο δωμάτιο επειδή ήταν βαμμένο κόκκινο και υπάρχει μια μικρή τρύπα όπου κρατούσε τα σατανικά του αντικείμενα».
«Διάφορα πράγματα συνέβαιναν στο σπίτι», είπε στην The NY Post. «Κάτι συνέβαινε σε εκείνο το σπίτι που ήταν κακό, και πιστεύουμε ότι ήταν ο Ronald DeFeo Jr. που έκανε αυτές τις σατανικές τελετουργίες».
Καθώς ο DeFeo καταδικάστηκε, ο George και η Kathy Lutz μετακόμισαν στο σπίτι του Άμιτιβιλ με τα τρία παιδιά τους αγοράζοντάς το στην τιμή ευκαιρίας των 80.000 δολαρίων.
Έφυγαν από το σπίτι πριν κλείσουν μήνα και αφού ένας τοπικός ειδησεογραφικός σταθμός στρατοπέδευσε έξω στο σπίτι, καθώς οι Warren εμφανίστηκαν για να το ερευνήσουν.
Ο ιδιοκτήτες τους έδωσε τα κλειδιά και αρνήθηκε να επιστρέψει πίσω σε αυτό ή ακόμη και να βρεθεί κοντά του.
Μήνες αργότερα, οι Lutz υπέγραψαν μια συμφωνία για βιβλίο για να πουν την ιστορία τους, με το «The Amityville Horror: A Story», που κυκλοφόρησε το 1977 και γνώρισε άμεση επιτυχία, πυροδοτώντας μια ακόμη πιο επιτυχημένη ταινία και σίκουελ.
Αν και πολλοί το πήραν ως φάρσα, ο δικηγόρος του DeFeo, William Weber, ισχυρίστηκε ότι η οικογένεια επινόησε την ιστορία, αν και οι Lutz επέμειναν στην ιστορία τους για μια ζωή.
Και ενώ το σπίτι άλλαξε χέρια πολλές φορές από τότε που έφυγαν, κανένας από τους ιδιοκτήτες δεν ανέφερε ποτέ στοιχειώματα κατά τη διάρκεια των πέντε δεκαετιών – κάτι ο Spera είπε ότι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι Lutz έλεγαν ψέματα ή ότι αυτό που τους στοίχειωνε έχει φύγει.
«Εξαρτάται από την οντότητα που μπορεί να βρίσκεται σε αυτό το σπίτι. Μπορεί να μείνει αδρανή για χρόνια», είπε ο Spera.
«Ενδεχομένως να υπάρχει ακόμα κάτι αδρανές σε αυτή τη δομή που θα μπορούσε να αναζωπυρωθεί είτε με αναγνώριση, είτε με κάποιον που κάνει τελετουργίες στο σπίτι, ξόρκια ή μια οικογένεια που είναι επιρρεπής σε στοιχειώματα, μια οικογένεια με αδύναμη θέληση ή κάποιος στο σπίτι με αδύναμη θέληση», πρόσθεσε.
«Με άλλα λόγια, μπορώ να μετακομίσω σε ένα σπίτι. Μπορώ να το κάνω στοιχειωμένο. Μπορώ να κάνω το σπίτι στοιχειωμένο κάνοντας αποκρυφιστικές πρακτικές, κάνοντας μαγείες, ξόρκια, σατανικές τελετουργίες, χρησιμοποιώντας έναν πίνακα Ouija στο σπίτι», πρόσθεσε.
«Όταν κάνεις τέτοια πράγματα, προσκαλείς διάφορα στη ζωή σου. Προσκαλείς τον άγνωστο μέσα», κατέληξε.
Όσο για την γειτόνισσα, «ορκίστηκε να μην παρακολουθήσει ποτέ ποτέ την ταινία» και μπήκε στο σπίτι μια φορά κατά τη διάρκεια μιας πώλησής του, αλλά δεν θα σκεφτόταν να ζήσει εκεί.
«Στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου, ο τρόμος στο Άμιτιβιλ θα είναι πάντα εκεί. Θα ακούσεις ένα μικρό τρίξιμο τη νύχτα και μπορεί να σε πυροδοτήσει», είπε.
