Το ερωτικό παραστράτημα του Ρήγα Φεραίου: Του επιβλήθηκε πρόστιμο – Για τι τον κατηγόρησαν

Πιο πολύ από κάθε γυναίκα, ύμνησε την πατρίδα του και την ελευθερία. Όμως, ένα δικαστικό έγγραφο αποδεικνύει ότι ο ποιητής είχε περάσει τουλάχιστον μία ερωτική περιπέτεια στα νιάτα του.

Γεννήθηκε στο Βελεστίνο της Θεσσαλίας το 1757. Το αρχαίο όνομα της πόλης ήταν Φέρες, απ’ όπου και προέκυψε το όνομα «Φεραίος».

Σπούδασε στην Ελλάδα, αλλά αναγκάστηκε να φύγει στο εξωτερικό, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον.

Διέπρεψε ως έμπορος στη Κωνσταντινούπολη, μέχρι που ανέλαβε χρέη γραμματέα για τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.

Το 1786 προσέφερε τις υπηρεσίες του στον ηγεμόνα της Βλαχίας, Νικόλαο Μαυρογένη, ο οποίος τον διόρισε έπαρχο της Κραϊόβας, μιας περιοχής στα νοτιοδυτικά της Βλαχίας.

To 1791 o 34χρονος Ρήγας ζούσε στη Κραϊόβα μαζί με τη μητέρα και τον αδερφό του. Ήταν ευκατάστατος, μορφωμένος και πολύ αγαπητός από τον κόσμο, πλούσιους και φτωχούς. Όπως φαίνεται, «αγαπήθηκε» με μία κοπέλα περισσότερο από όσο επέτρεπαν τα ήθη της κοινωνίας.

Το 1790 χρειάστηκε να περάσει ένα διάστημα στη Βιέννη για μία δουλειά.

Τον Ιανουάριο του 1791 επέστρεψε στη Βλαχία, όπου τον περίμενε μία δικαστική κλήση.

Το έγγραφο προερχόταν από το μητροπολιτικό δικαστήριο και αφορούσε την καταγγελία μίας νεαρής ονόματι Balasa.

Η κοπέλα ήταν μία όμορφη υπηρέτρια της μητέρας του, η οποία είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στην Κραϊόβα.

Η κοπέλα ή οι γονείς της κατήγγειλαν τον Ρήγα στο δικαστήριο, ότι βίασε την κόρη τους. Το δικαστήριο του επέβαλε πρόστιμο 20 πιάστρα, ένα ιδιαίτερα χαμηλό ποσό, ειδικά για τον Ρήγα, του οποίου ο μηνιαίος μισθός ξεπερνούσε τα 120 πιάστρα.

Βέβαια τίποτα από αυτά δεν έχει αποδειχτεί και υπάρχουν μόνο εκτιμήσεις για τα πραγματικά περιστατικά.

Απ’ τη στιγμή μάλιστα που ο ποιητής δέχτηκε να πληρώσει το πρόστιμο, δεν τέθηκε καν ζήτημα αθώωσής του.

Όμως μία πράξη όπως ο βιασμός, δεν ταιριάζει καθόλου με την ευγενική, ηρωική εικόνα που έχουμε για τον ποιητή μέσα από τα έργα του.

Το 1790 μετέφρασε από τα γαλλικά έξι ρομαντικά διηγήματα, τα οποία εκδόθηκαν με τον τίτλο «Σχολείον των Ντελικάτων Εραστών». Οι μεταφράσεις του δέχτηκαν πολύ θετικές κριτικές.

Μάλιστα πολλοί σχολίασαν ότι εμπλούτισε το κείμενο με δικές του ιδέες και πεποιθήσεις, μέσα από τις οποίες φαίνεται ότι υποστήριζε τη γυναικεία ισότητα και αντιμαχόταν τον πουριτανισμό.