Ιστορία
Ο 19ος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision πραγματοποιήθηκε στις 6 Απριλίου 1974 στο Μπράιτον του Ηνωμένου Βασιλείου, με 17 χώρες να λαμβάνουν συμμετοχή και η Πορτογαλία ήταν μια από αυτές.
Αν και η χώρα κατέκτησε την τελευταία θέση μαζί με τη Νορβηγία, τη Γερμανία και την Ελβετία, το άλμπουμ της Πορτογαλίας «E depois do adeus», που τραγουδούσε ο τραγουδιστής Paulo de Carvalho, μετατράπηκε σύντομα σε ένα τραγούδι που συνδέθηκε άμεσα με τη -σχεδόν μισής δεκαετίας- χουντική κυβέρνηση της χώρας.
Όλα ξεκίνησαν στις 24 Απριλίου 1974 στις 10:55 μ.μ. Το πρώτο, το τραγούδι «E depois do adeus» του Paulo de Carvalho έπαιξε στο ραδιόφωνο. Αυτό ήταν το πρώτο σήμα αυτού που αργότερα θα ονομαζόταν η Επανάσταση των Γαρυφάλλων. Το δεύτερο τραγούδι “Grandola, Vila Morena” του José Afonso, το οποίο είχε αρχικά απαγορευτεί κατά τη διάρκεια του Estado Novo, έπαιξε στο Radio Renascenca στις 25 Απριλίου 1974 στις 00:25 π.μ. Αυτό ήταν το δεύτερο μήνυμα προς τον λαό ότι η επανάσταση ξεκινά και όσοι επιθυμούν να επαναστατήσουν πρέπει να καταλάβουν τα στρατηγικά σημεία της χώρας.
Μέσα σε λίγες ώρες ανατράπηκε το αυταρχικό Estado Novo. Και με την ήττα αυτής της δικτατορίας έφτασε το τέλος του Πορτογαλικού Αποικιακού Πολέμου, δίνοντας στις χώρες της Αγκόλα, του Πράσινου Ακρωτηρίου, της Γουινέας Μπισάου, της Μοζαμβίκης και του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε την ανεξαρτησία τους. Αυτή δεν ήταν η μόνη θετική αλλαγή που συνέβη από αυτή την επανάσταση. Μόλις ένα χρόνο αργότερα, επετράπη στις γυναίκες να ψηφίσουν για πρώτη φορά, το σημερινό Σύνταγμα της Πορτογαλίας υιοθετήθηκε το 1976, οι μέρες της δημοκρατίας ξεπέρασαν τελικά τις ημέρες της δικτατορίας στις 23 Μαρτίου 2022 και, το καλύτερο από όλα, ο λαός της Πορτογαλίας έχει επιτέλους δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου.
Το «E depois do adeus» του Paulo de Carvalho ήταν μια απλή μπαλάντα που σήμαινε “Και μετά αντίο” και είχε ερωτικό περιεχόμενο, όχι κάποιο πολιτικό μήνυμα. Όμως, παρόλα αυτά συνδέθηκε με την επανάσταση, αφού αποτέλεσε ύμνο και συνθηματικό της!
