Ιστορία
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Αδόλφος Χίτλερ οραματίστηκε δύο μεγαλεπήβολα σχέδια που ενσάρκωναν τη μεγαλομανία και την επιθυμία του για κυριαρχία.
Το πρώτο, γνωστό ως BRBban ή τρένο-μεγαθήριο του Χίτλερ, ήταν ένα τεράστιο πολυτελές όχημα εξοπλισμένο με κρυφές αντιαεροπορικές εγκαταστάσεις και πολυάριθμα όπλα.
Παρά τη σπανιότητα του χάλυβα κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Χίτλερ επέμεινε στην ολοκλήρωση του έργου, οραματιζόμενος ένα ανώτερο κατάστρωμα πρώτης θέσης, έναν κινηματογράφο και χώρους ύπνου. Ωστόσο, το BRBban δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω των αυξανόμενων στρατιωτικών απωλειών των Ναζί.
Το δεύτερο έργο, το Bri bban, ήταν μια φιλόδοξη σιδηροδρομική πρωτοβουλία που αποσκοπούσε στη σύνδεση της Ευρώπης και στην επέκταση πέραν αυτής. Αν και χωρούσε μόνο 200 περίπου επιβάτες, τα σχέδια περιλάμβαναν διατάξεις για πάνω από 500 σκλάβους εργασίας στην τρίτη θέση, χωρίς καθίσματα ή εγκαταστάσεις.
Ο Χίτλερ σκόπευε να χρησιμοποιήσει αυτό το σιδηροδρομικό δίκτυο για να αναπτύξει οικονομικά τις ανατολικές περιοχές, να αντικαταστήσει τη θαλάσσια ναυτιλία με τρένα και να διευκολύνει τις μαζικές προσπάθειες αποικισμού.
Το σιδηροδρομικό δίκτυο ευρείας τροχιάς του Bri bban σχεδιάστηκε να καλύψει την Ευρώπη, να φτάσει σε πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη και η Μόσχα και να επεκταθεί μέχρι την κατεχόμενη από τη Βρετανία Ινδία. Παρά το ανέφικτο και υπερβολικό του έργου, ο Χίτλερ παρέμεινε προσηλωμένος σε αυτό μέχρι το τέλος του πολέμου.
Το έργο αυτό, με την τεράστια κλίμακα και τις σκληρές συνθήκες για τους καταναγκαστικούς εργάτες, αναδεικνύει την έκταση των κατακτητικών σχεδίων του Χίτλερ και το βάθος της απληστίας και της τρέλας του.
