Στις δεκαετίες 1930-1940, η Ιαπωνική Αυτοκρατορία διέπραξε φρικαλεότητες σε ολόκληρη την Ασία, όπως η Σφαγή της Νάντσινγκ.
Τα γερμανικά εγκλήματα όπως τα ιατρικά πειράματα σε ανθρώπους που διαπράττονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης τείνουν να τυγχάνουν μεγαλύτερης προσοχής από τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας της Ιαπωνίας, καθώς έχει γίνει περισσότερη έρευνα και περισσότεροι ιστορικοί έχουν αφιερώσει χρόνο κοιτάζοντας πίσω και μελετώντας αυτές τις φρικτές πράξεις.
Ωστόσο, και οι Ιάπωνες έπαιξαν ρόλο σε ιατρικές δοκιμές σε ανθρώπους σε ένα μυστικό έργο που ονομάζεται Unit 731.
Ξεκίνησε το 1937, το Unit 731, που βρίσκεται στο Χαρμπίν της Κίνας, δημιουργήθηκε με νόμιμες προθέσεις από την ιαπωνική κυβέρνηση. Ξεκίνησε ως οργανισμός για την προώθηση της δημόσιας υγείας, το Unit 731 προοριζόταν να διεξάγει έρευνα που θα ωφελούσε τους Ιάπωνες στρατιώτες, όπως να μάθει περισσότερα για τους τρόπους με τους οποίους το ανθρώπινο σώμα μπορεί να αντέξει την πείνα και τη δίψα και να καταπολεμήσει ασθένειες.
Τα πρώτα πειράματα διεξήχθησαν σε εθελοντές που είχαν υπογράψει παραιτήσεις συναίνεσης, δίνοντας άδεια στο προσωπικό. Ωστόσο, καθώς ο πόλεμος εντάθηκε, άλλαξαν τις μεθόδους τους.
Αν και οι Συμφωνίες της Γενεύης του 1925 είχαν απαγορεύσει τη χρήση βιολογικών ή χημικών όπλων στον πόλεμο, οι Ιάπωνες ήθελαν ωστόσο να προετοιμαστούν για αυτούς τους τύπους πολέμου. Καθώς αυτά τα είδη πειραμάτων ήταν φυσικά από αυτά στα οποία οι περισσότεροι άνθρωποι δε θα προσφέρονταν εθελοντικά να λάβουν μέρος, οι Ιάπωνες αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν αιχμαλώτους πολέμου ως υποκείμενά τους. Τα θύματα του Unit 731 ήταν κυρίως Κινέζοι και Ρώσοι, μαζί με μερικούς Μογγόλους και Κορεάτες.
Αρχηγός της μονάδας ήταν ο υποστράτηγος Shiro Ishii. Μαζί με τους άλλους επιστήμονες που στρατολόγησε, πειραματίστηκαν μολύνοντας τα άτομα που δοκιμάζονται με διαφορετικούς τύπους ασθενειών για να δουν πώς το σώμα τους θα ανταποκρινόταν στα παθογόνα. Καθώς οι Ιάπωνες κατέστρεψαν τα περισσότερα αρχεία της Μονάδας στο τέλος του πολέμου, λίγα είναι γνωστά για τους επιστήμονες που εργάστηκαν εκεί.
Χρησιμοποιώντας τα υποκείμενα της δοκιμής, οι επιστήμονες έκαναν ένεση με διαφορετικά μικρόβια για να δουν πώς αντιδρούσαν το ένα στο άλλο στο ανθρώπινο σώμα, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν νέες ασθένειες. Αναφερόμενοι στα θύματά τους ως Maturas, ή «ξύλινους κορμούς», οι Ιάπωνες επιστήμονες εκτελούσαν διαφορετικούς τύπους διαδικασιών, όπως ζωοτομία, σε ζωντανά θύματα.
Οι αρουραίοι που είχαν μολυνθεί από τη βουβωνική πανώλη απελευθερώθηκαν στα θύματα, με σκοπό να μολύνουν τα υποκείμενα ώστε να μπορέσουν να μελετηθούν. Το Unit 73 ήταν ένας τόπος βασανιστηρίων που ήταν, στο μυαλό πολλών εργαζομένων του Unit 73, μια αναγκαιότητα για να κερδίσουν τον πόλεμο.
Οι επιστήμονες του Unit 731 πειραματίστηκαν επίσης στα υποκείμενά τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του βιασμού. Οι άνδρες κρατούμενοι που έχουν μολυνθεί από σύφιλη αναγκάζονταν να βιάσουν γυναίκες κρατούμενες καθώς και άνδρες κρατούμενους για να δουν πώς εξαπλώνεται η σύφιλη στο σώμα. Γυναίκες εμποτίστηκαν ακούσια και στη συνέχεια έγιναν πειράματα πάνω τους για να δούμε πώς επηρέαζε τη μητέρα αλλά και το έμβρυο. Μερικές φορές στη μητέρα γινόταν ζωοτομία για να δουν πώς αναπτύσσεται το έμβρυο.
Μόλις έγινε σαφές ότι οι Ιάπωνες επρόκειτο να χάσουν τον πόλεμο, οι εργάτες της μονάδας κατέστρεψαν πολλά από τα στοιχεία των πειραμάτων. Μετά την παράδοση των Ιαπώνων τον Αύγουστο του 1945, η Unit 731 τερματίστηκε επίσημα. Η ιαπωνική κυβέρνηση δεν παραδέχτηκε την παράβαση που διέπραξε η Unit 731 μέχρι πολύ πρόσφατα. Η κυβέρνηση δεν αναγνώρισε τη θηριωδία μέχρι το 1988, και ακόμη και τότε, δεν ζήτησε συγγνώμη για αυτό που είχε συμβεί.
Το έργο ήταν εξαιρετικά μυστικό και πολλά από τα στοιχεία είχαν καταστραφεί. Επιπλέον, κυβερνητικά στελέχη που γνώριζαν τι συνέβη στη Unit 731 δεν έκαναν γνωστές τις γνώσεις τους στο κοινό. Λόγω αυτής της έλλειψης αναγνώρισης, η κινεζική κυβέρνηση ανέλαβε να ευαισθητοποιήσει για τις φρικαλεότητες. Το 1982 ίδρυσαν ένα μουσείο στον ίδιο χώρο όπου λειτουργούσε η Unit 731 κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Tο pronews.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το pronews.gr ουδεμία νομική ή άλλα ευθύνη φέρει.
Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus. Εάν δεν έχετε ήδη επιβεβαιώσει το email σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας αποσταλεί νέο email επιβεβαίωσης από το disqus.com
Όποιος χρήστης της πλατφόρμας του disqus.com ενδιαφέρεται να αναλάβει διαχείριση (moderating) των σχολίων στα άρθρα του pronews.gr σε εθελοντική βάση, μπορεί να στείλει τα στοιχεία του και στοιχεία επικοινωνίας στο [email protected] και θα εξεταστεί άμεσα η υποψηφιότητά του.