Κοινωνία
Τον Ιωάννη Μεταξά συνηθίζουμε να τον θυμόμαστε την 28η Οκτωβρίου με αφορμή το “ΟΧΙ” που είπε στο ιταλικό αίτημα για διέλευση των στρατευμάτων της και την παραχώρηση στρατηγικών σημείων στην χώρα, πρακτικά να τεθεί οικειοθελώς υπό εχθρική κατοχή.
Όμως ο μεγάλος Έλληνας πριν πει το “ΟΧΙ” στους επίδοξους κατακτητές, είχε πει το “ΟΧΙ” που αρνούνται να πουν οι νυν πολιτικοί: Στους δανειστές-τοκογλύφους που είχαν φέρει σε κατάσταση λιμοκτονίας τον ελληνικό λαό.
Ο Ι.Μεταξάς έγινε πρωθυπουργός στις 29 Απριλίου του ίδιου έτους. Οχι μέσα από κίνημα, αλλά μέσα από την ίδια τη Βουλή, η οποία του έδωσε μάλιστα πρωτοφανή πλειοψηφία 241 ψήφων, επικυρώνοντας τον διορισμό του ως πρωθυπουργού από τον βασιλέα Γεώργιο Β’ μετά τον ξαφνικό θάνατο του πρωθυπουργού Δεμερτζή.
Τον Απρίλιο του 1932, όταν η Ελλάδα κήρυττε ανεξέλεγκτη πτώχευση με την παραίτηση του υπουργού Οικονομικών Γεωργίου Μαρή, για να περιδινηθεί έκτοτε στην εναλλαγή σειράς κυβερνήσεων, που, τελικά, δεν κατάφεραν να βρουν βιώσιμη λύση στο ζήτημα του χρέους.
Το 1932 το συνάλλαγμα από τις εξαγωγές της χώρας πήγαινε σε ποσοστό 81% για την εξυπηρέτηση του χρέους, τη στιγμή που στη Βουλγαρία το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 16% και στην Ουγγαρία, όπου ήταν και το μεγαλύτερο όλων των άλλων χωρών πλην της Ελλάδας, στο 48%.
Δύο εβδομάδες μετά την επικράτηση του Κινήματος της 4ης Αυγούστου, στις 20 Αυγούστου, ο πρωθυπουργός επιβάλλει να καταβάλει η χώρα το 40% για το έτος ’35-’36 και το 40% για το έτος ’36-’37.
Ο Ι.Μεταξάς ανακοίνωσε τη συμφωνία στον Γεώργιο, παρόντος του βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδο H’. Λίγους μήνες αργότερα, όμως, την άνοιξη του 1937, το Συμβούλιο των Ομολογιούχων, μέσω της βρετανικής κυβέρνησης, ζητεί εκ νέου από την ελληνική το ποσοστό αυτό να ανέλθει στο 50% και ο Ι.Μεταξάς απλά “τους έστειλε στο διάολο”.
Αυτό το “ΟΧΙ” το ξέρουν πολύ λίγοι, αλλά ήταν το ίδιο σημαντικό, ίσως και πιο σημαντικό από το “ΟΧΙ” που είπε τέσσερα χρόνια αργότερα στους επίδοξους κατακτητές.
Ο Ι. Μεταξάς δηλαδή ήταν ο πρωθυπουργός που αρνήθηκε να πληρώσει το δάνειο με τους επαχθείς όρους που είχαν επιβληθεί στην Ελλάδα από την βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique. Ετσι κατήγγειλε την δανειακή σύμβαση και κήρυξε χρεοστάσιο μέχρις ότου πειστούν να συζητήσουν τους όρους του.
Το βασικό επιχείρημα ήταν ότι “Δεν μπορεί να συνεχίσει η χώρα να πληρώνει το δάνειό της γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα τεθεί εν κινδύνω η ύπαρξη και η κατάσταση της υγείας του ελληνικού λαού που κινδυνεύει με λιμοκτονία”!
Το πλέον εντυπωσιακό είναι ότι η Ελλάδα και η κυβέρνηση του Ι.Μεταξά δικαιώθηκαν από το Διεθνές Δικαστήριο δημιουργώντας νομικό προηγούμενο στο οποίο βασίστηκαν εν συνεχεία και άλλα κράτη για να κηρύξουν αδυναμία καταβολής πληρωμών!
Αυτό είναι μία απόδειξη μόνο αυτοί που λένε “ΟΧΙ” στην ειρήνη μπορούν να πουν “ΟΧΙ” και σε έναν πόλεμο.
Αυτή η πολιτική τάξη που κυβερνά την χώρα είπε να κατέβει η ελληνική σημαία από τα Ίμια.
Είναι δυνατόν να πει “ΟΧΙ” στους δανειστές;
Και πέρα από αυτά ας θυμήσουμε τι και ποια ευεργετικά μέτρα πήρε η κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά σε μια Ελλάδα που είχε κηρύξει χρεοστάσιο, δηαδή είχε “πτωχεύσει” με τα σημερινά δεδομένα.
Αποδεικνύοντας ότι οι χώρες δεν πτωχεύουν. Πτωχεύουν οι πολιτικές και οι προδοτικές ηγεσίες:
Ιδού τι μέτρα ελήφθησαν υπέρ της Οικονομίας και των πολιτών:
1. Χαρίζονται τα αγροτικά δάνεια.
2. Ιδρύονται κρατικοί παιδικοί σταθμοί.
3. Η ανεργία μειώνεται από το 12% στο 2%. Πρακτικά, δηλαδή, εξαφανίζεται.
4. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους, ο προϋπολογισμός γίνεται πλεονασματικός.
5. Γίνεται ευρεία διανομή της γης, πλήθος αποξηράνσεων και αρδευτικών έργων, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της γεωργικής παραγωγής και του εισοδήματος των αγροτών.
6. Ξεκινούν, οι πρώτες γεωτρήσεις για άντληση πετρελαίου στο Κατάκολο Ηλείας.
7. Ιδρύεται το ΙΚΑ.
8. Ιδρύεται η Εργατική Εστία.
9. Καθιερώνεται η υποχρεωτική διαιτησία μεταξύ κεφαλαίου και εργαζομένων.
10. Καθιερώνεται το 8ωρο και η πληρωμή των υπερωριών.
11. Καθιερώνεται η υποχρεωτική αργία της Κυριακής.
12. Απαγορεύεται αυστηρά η παιδική εργασία.
13. Καθορίζονται κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων – το λεγόμενο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» και υπογράφονται οι πρώτες συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
14. Καθιερώνεται η Πρωτομαγιά ως επίσημη εθνική εργατική εορτή.
15. Καθιερώνεται η άδεια μετ’ αποδοχών.
16. Υλοποιείται το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα όλων των εποχών με τον επανεξοπλισμό, ουσιαστικά, των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Τα παραπάνω έγιναν από μία “δικτατορική-φασιστική”, όπως λένε μέχρι σήμερα τα “παπαγαλάκια” του συστήματος, κυβέρνηση, εν μέσω μιας πρωτοφανούς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και με μηδενική δυνατότητα δανειοληψίας λόγω του χρεοστασίου.
Και σήμερα ξηλώθηκαν από τους “δημοκράτες” ή μάλλον “δημοκρατιστές”.
Οι συγκρίσεις με το σήμερα και τους Έλληνες πολιτικούς, απαγορεύνται γιατί μπορεί να χαρακτηριστείτε “ναζιστές”…
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
