Ακόμα και τα πενιχρά εισοδήματα φορολογούνται σε επίπεδο «Ροκφέλερ» με το παρανοϊκό σύστημα φορολόγησης του «φανταστικού» τεκμαρτού εισοδήματος έτσι κάποιος που έβγαλε μέσα σε ένα χρόνο μόλις 921 ευρώ καλείται να πληρώσει έναν φόρο της τάξης των 3.236 ευρώ!
Όλα αυτά συμβαίνουν που αλλού, μα στην χώρα των «θαυμάτων»
Εν ολίγοις το «φανταστικό» τεκμαρτό εισόδημα δουλεύει ως εξής:
Δεν μας ενδιαφέρει πόσα βγάζεις, ή αν είσαι άνεργος, σε φορολογούμε με βάση αυτά που απέκτησες σε χρόνους που είχες καλή δουλειά με υψηλότερες αποδοχές.
Το ότι αυτό δεν συμβαίνει τώρα δεν έχει καμία απολύτως σημασία!
Τα τεκμήρια είναι κάτι που οι Έλληνες επειδή πάντα τρέχουν σε λογιστή και δεν έχουν κάνει φορολογική δήλωση μόνοι τους ποτέ, απλά δεν τα καταλαβαίνουν και φυσικά πέφτουν πάντα στην παγίδα τους.
Τα ποσά που προκύπτει ότι πρέπει να πληρώσουν είναι σοκαριστικά σε σχέση με το εισόδημά τους. Όπως αναφέρει ο Ελεύθερος Τύπος, χιλιάδες φορολογούμενοι που είχαν το 2016 πολύ χαμηλά εισοδήματα, από ενοίκια, από περιστασιακή απασχόληση ή ακόμα και από οικογενειακά επιδόματα καλούνται να πληρώσουν εξοντωτικά χαράτσια.
Πιο αναλυτικά:
Φορολογούμενος άγαμος με ετήσιο εισόδημα 600€ από ενοίκια και 321€ από περιστασιακή απασχόληση δηλαδή με σύνολο εισοδήματος 921€ για όλο το 2016 με κύρια κατοικία 27 τ.μ. και ΙΧ αυτοκίνητο 1.500 κ.ε. παλαιότητας 7 ετών προέκυψε να πληρώσει φόρο εισοδήματος 3.236 ευρώ!
Αλλος, άγαμος με ετήσιο εισόδημα 1.200 ευρώ από ενοίκια και 480 από επιδόματα στήριξης τέκνων του ΟΓΑ, κύρια κατοικία 80 τ.μ. και ΙΧ 1.300 κ.ε. 11ετίας προέκυψε φόρος 3.620 ευρώ!
Γιατί όλο αυτό; Πολά απλά όπως εξηγεί το ρεπορτάζ του Ελεύθερου Τύπου, επειδή τα εισοδήματα αυτά είναι πολύ χαμηλά οι υπηρεσίες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων όταν εκκαθαρίζουν τις δηλώσεις προσδιορίζουν το ύψος των φορολογητέων εισοδημάτων με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης.
Δηλαδή παίρνουν υπόψιν το ελάχιστο τεκμήριο διαβίωσης των 3.000€ που ισχύει για τον άγαμο φορολογούμενο ή των 2.500 που ισχύει για τον έγγαμο και προσθέτουν στο ποσό αυτό επιπλέον ποσά τεκμηρίων διαβίωσης για σπίτι ή αυτοκίνητο. Στην συνέχεια η πρόσθετη διαφορά φορολογητέου εισοδήματος που προκύπτει λόγω της εφαρμογής των τεκμηρίων διαβίωσης φορολογείται όχι με την ευνοική κλίμακα υπολογισμού του φόρου η οποία ισχύει για μισθωτούς και συνταξιούχους και προβλέπει αφορολόγητο όριο εισοδήματος 6.636 – 9.545 ευρώ αλλά με την κλίμακα φορολόγησης εισοδημάτων απο επιχειρηματικές δραστηριότητες βασει της οποίας το φορολογητέο εισόδημα υπόκειται σε φόρο υπολογιζόμενο με συντελεστή 22% από το πρώτο ευρώ.
Ετσι, η πρόσθετη διαφορά φορολογητέου εισοδήματος που προκύπτει βάσει των τεκμηριων διαβίωσης επιβαρύνεται με φόρο 22% και επι του φόρου που προκύπτει επιβάλλεται και προκαταβολή φόρου με συντελεστή 100%!
Αυτή η υπεροφορολόγηση είναι άδικη και αντισυνταγματική. Κι αυτό γιατί οι συγκεκριμένοι φορολογούμενοι αντιμετωπίζονται από τον κώδικα φορολογίας εισοδήματος με δυσμενέστερο τρόπο σε σχέση με άλλους οι οποίοι δηλώνουν πενιχρά εισοδήματα μόνο από ακίνητα και και περιστασιακή απασχόληση αλλά δεν φορολογούνται ως επιχειρηματίες αλλά ως μισθωτοί.
Τώρα βέβαια τι είναι άδικο και τι δίκαιο σε αυτή την χώρα είναι μια άλλη ιστορία.