Κοινωνία
Στην εκπομπή της η Αγγελική Νικολούλη αναζητούσε μια γυναίκα που φαινομενικά είχε φύγει απ’ το σπίτι για να γλιτώσει απ’ την κακοποίηση του άντρα της.
Υπήρξε δυσάρεστη εξέλιξη. Αντιγράφω κάτι σοβαρό, από μια χιουμοριστική σελίδα του Facebook:
[Τις προάλλες] η Σύρμω Κανλίδου που αγνοούνταν εδώ και δύο μήνες βρέθηκε νεκρή. Κρεμάστηκε από ένα δέντρο. Υπάρχουν φήμες πως την κακοποιούσε ο άνδρας της. Η Σύρμω ήταν μια γυναίκα που έχασε την μάχη για την ζωή της γιατί την έδινε μόνη της.
Δεν είχε instagram ούτε βρέθηκε κανείς μας να γράφει κάτι γι’ αυτην όταν το χρειαζόταν.
Η Σύρμω είναι οι μάνες μας, οι γιαγιάδες μας, οι θείες μας. Είναι όλες οι γυναίκες που κακοποιηθηκαν από την πατριαρχια. Ήταν μια από όλες αυτές που μεγαλωναν παιδιά, παράλληλα δούλευαν σκληρά, φρόντιζαν μια οικογένεια και δεν παραπονιούνταν ποτέ.
«Εύχομαι να έχει κλειστεί σε κάποιο κέντρο κακοποιημένων γυναικών» είχε δηλώσει η κόρη της. Πόση παραίτηση κρύβει αυτή η δήλωση. Πόση συνενοχή; Πόση αδυναμία;
Ένιωσα βαθιά θλίψη και ντροπή στο άκουσμα της είδησης γιατί στα χρόνια μας υπάρχουν ακόμα γυναίκες που σιωπούν και παλεύουν δαίμονες. Γυναίκες που μένουν δίπλα μας, από πάνω μας, στον παρακάτω δρόμο, στο ίδιο μας το σπίτι. Γυναίκες που δεν βρίσκουν ένα χέρι απλωμένο πρόθυμο να τις βοηθήσει, ένα αυτί να τις ακούσει, έναν άνθρωπο να τις στηρίξει.
«Τι θέλεις και ανακατεύεσαι;» «Κοίτα εσύ το σπίτι σου και άσε τους άλλους» – αυτά ακούγαμε αυτά συμβουλεύαμε, και κάπως έτσι φτάσαμε μια μέρα που οι άλλοι γίναμε εμείς και οι άλλοι κοίταξαν το σπίτι τους.
Πηγή: mikropragmata.lifo.gr
