Χωρίς σεισμικό έλεγχο 3 στα 4 δημόσια κτίρια στην Ελλάδα

Ελάχιστα φαίνεται πως είναι τα δημόσια κτίρια (νοσοκομεία, σχολεία, δημόσιες υπηρεσίες κ.λπ.) της χώρας, τα οποία καθημερινά συγκεντρώνουν έως χιλιάδες πολίτες, στα οποία έχει γίνει προσεισμικός έλεγχος από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας.

Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να υπάρχει απόλυτο σκοτάδι για το ποσοστό τρωτότητάς τους, καθώς και για το πώς θα συμπεριφερθούν σε ενδεχόμενο σεισμό.

Μάλιστα, τα μισά από τα δημόσια κτίρια της χώρας έχουν κατασκευαστεί πριν από το 1985, όταν εφαρμόστηκε ο νέος αντισεισμικός οικοδομικός κανονισμός. Από τότε, οι νέες κατασκευές χτίστηκαν με πολύ υψηλότερες προδιαγραφές αντισεισμικής θωράκισης. Σε ό,τι αφορά στα ιδιωτικά κτίρια, η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη, αφού πριν από το 1985 κατασκευάστηκε περίπου το 70% αυτών.

Τα παραπάνω ανέφερε σε εφημερίδα ο διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών και πρόεδρος της Επιτροπής Αντιμετώπισης Φυσικών Καταστροφών του Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Βασίλης Λεκίδης, σημειώνοντας ότι μπορεί να συνεχίζεται και σήμερα η διαδικασία των ελέγχων, ωστόσο, αυτή εξελίσσεται με πολύ αργούς ρυθμούς.

«Έπειτα από είκοσι χρόνια που ξεκίνησαν οι έλεγχοι, είναι υποτιμητικό για όλους μας να συζητάμε αν το ποσοστό των ελεγμένων κτιρίων έχει αυξάνεται κατά 1% ή 2% κάθε έτος. Δυστυχώς, στη χώρα μας η συγκεκριμένη διαδικασία δεν έχει βρει τον τρόπο για να είναι αποτελεσματική και να εκπληρωθούν οι στόχοι που τέθηκαν πριν είκοσι χρόνια. Και τι έγινε αν έπειτα από άλλα είκοσι χρόνια το ποσοστό των ελεγμένων κτιρίων φτάσει στο 50%; Εξάλλου οι έλεγχοι δεν λύνουν το πρόβλημα. Στη συνέχεια πρέπει να γίνουν ενέργειες για τη θωράκιση των κτιρίων. Δυστυχώς, είμαστε ακόμα στην αρχή, μια και οι αρμόδιες υπηρεσίες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, στους οποίους μεταφέρθηκε η διαδικασία από τον ΟΑΣΠ, δεν έχουν αγκαλιάσει αυτήν την προσπάθεια. Το ερώτημα είναι πόσο μας ανησυχεί ο σεισμικός κίνδυνος και πόσο ακολουθούμε μία προσεισμική πολιτική» σημειώνει ο κ. Λεκίδης.

Κατά τον ίδιο, υπάρχουν περιοχές στη χώρα, κυρίως αυτές που σημειώνονται συχνότερα μεγάλοι σεισμοί, όπως τα Ιόνια Νησιά, στις οποίες οι προσεισμικοί έλεγχοι έχουν προχωρήσει σε μεγαλύτερο βαθμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα Ιόνια Nησιά, αλλά και στον Δήμο Θεσσαλονίκης, έχουν ολοκληρωθεί οι έλεγχοι σχεδόν στο σύνολο των σχολείων.

Χρειάζονται άλλες μέθοδοι

Σύμφωνα με τον κ. Λεκίδη, είναι απαραίτητο να βρεθούν άλλοι τρόποι ώστε να προχωρήσει γρηγορότερα η διαδικασία των προσεισμικών ελέγχων στα κτίρια. Κατά τον ίδιο, θα μπορούσε να συγκροτηθεί μια ειδική δομή στον τομέα της πολιτικής προστασίας, η οποία θα αποτελείται από άτομα με εξειδικευμένες γνώσεις γύρω από τον εντοπισμό των τρωτών σημείων και έτσι οι έλεγχοι θα ήταν δυνατό να ολοκληρωθούν ακόμα και μέσα σε έναν χρόνο. Σε αυτό θα μπορούσαν να συμβάλουν και ιδιώτες.

«Οι προσεισμικοί έλεγχοι και οι ενέργειες θωράκισης στα κτίρια ελαχιστοποιούν τους κινδύνους σε έναν σεισμό και βοηθούν σημαντικά στο μετασεισμικό διάστημα. Ο οικοδομικός κανονισμός του 1985 αποτελεί αλλαγή σελίδας στην αντισεισμική προστασία και γι’ αυτό έχουμε πολύ λίγες καταστροφές σε κάποιον σεισμό. Στη χώρα μας έγινε δουλειά στο σεισμικό κομμάτι. Είμαστε καλύτερα σε σχέση με όλες τις βαλκανικές χώρες και μπορούμε να πούμε ότι είμαστε καλύτερα και από τους Ιταλούς. Επίσης, στα Πολυτεχνεία μας γίνονται πολύ καλά μαθήματα πάνω σε αυτό το κομμάτι. Μόνο στον τομέα των προσεισμικών ελέγχων δεν είμαστε καλά» λέει ο κ. Λεκίδης.