Κοινωνία
Πώς μπορείς να πεις το τελευταίο αντίο σε έναν προσωπικό σου φίλο χωρίς να δακρύσεις; Πώς μπορείς να μην λυγίσεις όταν ξαφνικά μαθαίνεις σήμερα Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου, τις πρωινές ώρες ότι ο αγαπημένος σου φίλος και πρώην Δημοτικός Σύμβουλος, Γιάννης Μελάς έφυγε από την ζωή. Πώς μπορείς να παρηγορηθείς για το θάνατό του;
Ο Γιάννης Μελάς μια ξεχωριστή προσωπικότητα είχε ασχοληθεί με τα κοινά και εκλέχτηκε Σύμβουλος την τετραετία 1995-1998, επί δημαρχίας Κώστα Τασούλα όπου διετέλεσε Πρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου δίνοντας ένα έντονο και διαφορετικό στίγμα στα κοινά του Δήμου Κηφισιάς. Λίγο μετά άρχισε να αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Κηφισιά», σε σταθερή εβδομαδιαία στήλη με την ονομασία «Περπατώντας στην πόλη», κείμενα της οποίας εκδόθηκαν και σε ομώνυμο βιβλίο από τις εκδόσεις μας.
Αργότερα άρχισε να αρθρογραφεί και στην εφημερίδα «Kifisia Press». Αρθρογραφούσε με γλαφυρότητα στην εφημερίδα, κρίνοντας, επικρίνοντας και καλοπροαίρετα προτείνοντας. Μεγάλο Έργο ΖΩΗΣ, κυριολεκτικά όπως αποδείχτηκε, ήταν η σωτηρία της Οικίας του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά στην Κηφισιά και γι αυτό το λόγο ίδρυσε και το Σωματείο Φίλων Παύλου Μελά «Καπετάν Μίκης Ζέζας».
Το Μνημείο σώθηκε και ανακαινίστηκε, αλλά δυστυχώς η διαχρονική δράση του Γιάννη Μελά και των στενών συνεργατών του δεν αναγνωρίστηκε από την Πολιτεία για κάποιους πολύ ιδιοτελείς λόγους. Αυτό δυστυχώς επιβάρυνε την ήδη βεβαρυμμένη υγεία του ευπατρίδη και αγαπημένου μου φίλου Γιάννη Μελά, ο οποίος έφυγε με το παράπονο. Αγαπημένε μου Γιάννη. Πορεύσου στο μεγάλο ταξίδι, ήσυχα αδελφέ μου. Θα υπάρχεις στη σκέψη και τη μνήμη μου. Ως πρότυπο αληθινού Ανθρώπου.
Σε αποχαιρετώ φίλε μου με τους δύο στίχους του Ρίτσου:
«Ήσουν καλός κ’ ήσουν γλυκός κι είχες τις χάρες όλες
όλα τα χάδια του αγεριού του κήπου όλες τις βιόλες».
