Αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη των πανελλαδικών εξετάσεων – Τι να κάνετε για να «νικήσετε» το άγχος

Ελάχιστες μέρες έχουν απομείνει έως την έναρξη των πανελλαδικών εξετάσεων για τους υποψήφιους οι οποίοι θα διεκδικήσουν μια θέση στα Ιδρύματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Οι μέρες, που ακολουθούν, καθώς και αυτές της διενέργειας των εξετάσεων είναι σίγουρα από τις πλέον αγχωτικές για τα παιδιά αλλά και τις οικογένειες τους. Ασταμάτητο διάβασμα, απανωτές επαναλήψεις, προαγωγικές εξετάσεις και τέλος η κορυφαία δοκιμασία των πανελλαδικών.

Όλοι όσοι ασχολούνται χρόνια με τις εξετάσεις και κυρίως οι καθηγητές, οι σύμβουλοι σταδιοδρομίας και οι ερευνητές επισημαίνουν την αναγκαιότητα ενός αυστηρού προγράμματος για τις μέρες που απομένουν έως την έναρξη των εξετάσεων καθώς θεωρούν ότι βοηθά σημαντικά τον υποψήφιο να τιθασεύσει τον χειρότερο εχθρό, που είναι το άγχος, το οποίο μπορεί να προκαλέσει καταστροφικά αποτελέσματα.

Είναι αλήθεια ότι το άγχος δύσκολα ξεπερνιέται είναι επίσης αλήθεια ότι πολλοί υποψήφιοι και μάλιστα με πολλές δυνατότητες τα πήγαν χάλια στις εξετάσεις διότι το άγχος και η αγωνία τους κατέκλυσαν και δε μπόρεσαν να αποδώσουν όταν βρέθηκαν μέσα στο εξεταστικό κέντρο.

Συνεπώς αυτός ο… εχθρός πρέπει να νικηθεί. Και ο τρόπος είναι ένας. Θετική σκέψη. Οι πανελλαδικές είναι ένας τρόπος για να ξεκινήσετε την μελλοντική επαγγελματική ζωή αλλά δεν είναι και ο μοναδικός.

Και να θυμάστε ότι πάρα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι είναι πετυχημένοι δεν είχαν καταφέρει να …αριστεύσουν στις εξετάσεις. Είναι μύθος ότι μια επιτυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία περνάει αποκλειστικά και μόνο μέσα από το πανεπιστήμιο για όλους. Είναι μια μεγάλη δοκιμασία αλλά όχι η μοναδική που θα έχετε να αντιμετωπίσετε στη ζωή.

Το άγχος εκφράζεται με πολλούς τρόπους όπως: Ξαφνικά και αναίτια κλάματα.

Αρνητική διάθεση, θλίψη, νευρικότητα, θυμός, επιθετικά ξεσπάσματα, κοινωνική απομόνωση, μόνιμη ανησυχία, δύσπνοια, ταχυκαρδία, ζάλη, πονοκέφαλος ,διαταραχή στον ύπνο, μειωμένη όρεξη, δυσκολία συγκέντρωσης και το χειρότερο όλων την αίσθηση του «δεν θυμάμαι τίποτα από αυτά που διαβάζω».

Τι κάνουμε τις μέρες πριν από τις εξετάσεις:

1.Ξυπνάμε πρωί και καλό θα ήταν από τώρα να σηκώνεστε από το κρεβάτι το αργότερο στις 7 το πρωί. Έτσι θα συνηθίσει ο οργανισμός έως τις ημέρες των εξετάσεων αυτό το πρόγραμμα. Μην ξεχνάτε ότι τις μέρες των πανελλαδικών πρέπει να είσαστε στο εξεταστικό κέντρο στις 08:00 π.μ και ότι τα θέματα δίνονται στις 8.30 π.μ. Αρα δεν θα σας βοηθήσει καθόλου εάν αυτές τις μέρες σηκώνεστε αργά. Ναι χρειάζεται για λίγες μέρες αυτή η «στρατιωτική πειθαρχία».

2.Επαναλήψεις. Λογικά τώρα είσαστε σε αυτό το στάδιο και όχι στο διάβασμα για να μάθετε την εξεταστέα ύλη. Συνεπώς τώρα χρειάζεται να κάνετε καθημερινά και για πολλές ώρες μεθοδικά τις επαναλήψεις στην ύλη.

3.Διαλείμματα. Χρειάζονται πολλές και συχνές παύσεις από το διάβασμα.

4.Όχι στο εξαντλητικό διάβασμα. Οργανωμένη και μεθοδική μελέτη είναι η καλύτερη λύση.

5.Έμφαση στα σημεία που υπάρχει κάποια δυσκολία ώστε να μη χάνεται χρόνος σε αυτά που ήδη γνωρίζετε

6.Όχι σε συζητήσεις για θέματα sos με συμμαθητές ούτε και σύγκριση γνώσεων. Αυτό είναι κάτι που προκαλεί μεγάλο στρες και είναι απολύτως άχρηστο.

7.Αφήστε για λίγο τα κινητά, τα social και όλα τα …σχετικά. Το γιατί το ξέρετε. Σας αποσπούν την προσοχή και όχι μόνο.

8.Ξεκούραση. Μια βόλτα με φίλους ή μια «ψιλή κουβέντα» στο τηλέφωνο όχι μόνο δεν βλάπτει αλλά είναι και αναγκαία.

9.Άθληση. Περπάτημα ή τρέξιμο σε ένα ευχάριστο μέρος είναι το καλύτερο για να αδειάσει το μυαλό και να πάρει δύναμη το σώμα.

10.Φαγητό. Ότι σας αρέσει αρκεί να μην είναι βαρύ για να μπορείτε να κοιμάστε καλά. Φυσικά οι χυμοί και τα φρούτα βοηθάνε αλλά δεν τα τρώμε με το ζόρι. Νεράκι όμως πολύ. Και αρκετή σοκολάτα…καλό κάνει.

Οι γονείς

Τελικά η «ιστορία» έχει δείξει ότι οι γονείς είναι… περισσότερο αγχωμένοι από τα παιδιά και αυτό, τους το μεταδίδουν. Εντάξει η ησυχία στο σπίτι επιβάλλεται αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επικρατεί νεκρική σιγή επειδή το «παιδί διαβάζει».

Βέβαια ούτε και οι καυγάδες χρειάζονται. Αφήστε τους για αργότερα. Μην ρωτάτε συνέχεια τα παιδιά αν διάβασαν, αν θυμούνται την ύλη, πως νοιώθουν ή τι σκέφτονται. Αυτά εκνευρισμό φέρνουν.

Καλύτερα ν΄ ακούτε τους φόβους και τις ανησυχίες τους παρά να τους δίνετε συνέχεια συμβουλές. Μην το συγκρίνετε με άλλα παιδιά ή με τα αδέλφια του, ούτε να μεταφέρετε σε φίλους ή συγγενείς ότι συμβαίνει με το παιδί σας.

Αν δεν έχει διαβάσει όλη τη χρονιά όσο έπρεπε, τώρα δεν θα τα μάθει όλα. Συνεπώς η πίεση δεν ωφελεί. Τα παιδιά χρειάζονται υποστήριξη, κατανόηση και ασφάλεια. Να τους θυμίζετε πάντα πως ότι και να συμβεί εσείς θα είσαστε δίπλα τους. Και το κυριότερο. Ότι δεν καταφέρετε εσείς στη ζωή, μην το περιμένετε από το παιδί σας. Αυτό και αν είναι αγχωτικό για τα παιδιά.