«Έφυγε» από τη ζωή η ακτιβίστρια και υπερασπίστρια των δικαιωμάτων των φυλακισμένων, Κατερίνα Ιατροπούλου.
Αγωνίστρια κατά της χούντας και κινηματική δικηγόρος μεταξύ άλλων η Κατερίνα Ιατροπούλου γεννήθηκε στην Τρίπολη. Κόρη διευθυντού Τραπέζης, που κάποιες φορές επειδή «έτυχε να μένουμε στο ίδιο κτίριο και νόμιζα, πιτσιρίκα ούσα, πως η Τράπεζα ήταν δική μας, κανονικά».
Σπούδασε Νομική δίνοντας εξετάσεις σχεδόν κρυφά και εγκαταστάθηκε στα Άνω Πατήσια αρχικά, ενώ έμαθε τα Προπύλαια διαδηλώνοντας με τη Νεολαία Λαμπράκη.
Όπου υπήρχε ζωή και κίνηση ανθρώπων και ιδεών, εκεί θα την έβρισκες όπως έλεγε η ίδια.
«Λίγοι παλέψαμε τη χούντα. Εγώ εντάχθηκα στο Πατριωτικό Μέτωπο ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Ρήγα Φεραίου και κάποιων ακόμα υποτυπωδών αντιστασιακών πυρήνων. Συγκεντρώναμε πληροφορίες και έντυπα, έκανα τη διανομή. Η εν γένει εμφάνισή μου βοηθούσε να περνώ απαρατήρητη, ώσπου τον Ιούνιο του ’68, δίχως να πολυκαταλάβω πώς, βρίσκομαι δαρμένη στην απομόνωση της Μπουμπουλίνας» είxε πει αφηγούμενη τη ζωή της στον Θοδωρή Αντωνόπουλο.
Έμεινε εκεί 25 μέρες. Επιστρέφοντας σπίτι, οι γονείς της συμφώνησαν με την εντολή του διοικητή Λάμπρου να την ελέγχουν ασφυκτικά, αναφέροντας κάθε της κίνηση.
Αλλά εκείνη κατάφερε και το έσκασε για το Λονδίνο. Το ’76 έχει επιστρέψει ήδη στην Ελλάδα και ξεκίνησε τη δικηγορία. Μετακόμισε στα Εξάρχεια και είχε το γραφείο της στην οδό Ναυαρίνου.
Το 1982 γνώρισε τον Ρολφ Πόλε. Η μεγαλύτερη γερμανική εφημερίδα, η Bild τον είχε χαρακτηρίσει ως τον «πιο επικίνδυνο Γερμανό τρομοκράτη». Παντρεύτηκαν δύο χρόνια αργότερα, το 1984, προκαλώντας το διεθνές αστυνομικό ενδιαφέρον καθώς ο Τύπος και η τηλεόραση σε όλο τον κόσμο αναφερόταν σ’ αυτόν ως «ηγετικό στέλεχος της συμμορίας Μπάαντερ-Μάινχοφ».
Μέχρι το τέλος της ζωής του αποτελούσε αγαπημένο στόχο των αντιτρομοκρατικών σχεδιασμών των μεγαλύτερων μυστικών υπηρεσιών.
«Όχι, δεν νιώθω τελικά πως υπήρξα κάποιο ιδιαίτερο άτομο. Απλώς αντιστάθηκα» είχε πει η Κατερίνα Ιατροπούλου μιλώντας για τη ζωή της.