Μπροστά σε ένα απίστευτο θέαμα βρέθηκαν οι εργαζόμενοι στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Ηράκλειο της Κρήτης τη Δευτέρα (17/4) οπότε θα έπρεπε να ανοίξει τις πύλες του μιας και είχε μείνει κλειστό την Κυριακή του Πάσχα.
Σύμφωνα με το cretalive.gr κάποιος ή κάποιοι είχαν σπάσει την πόρτα που βρίσκεται στη βορινή είσοδο, είχαν μπει στον χώρο, ούρησαν και αφόδευσαν σε διάφορα σημεία του Μουσείου.
Όπως δήλωσε στο ίδιο μέσο ο διευθυντής του ΜΦΙΚ και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Νίκος Πουλακάκης, είχαν, επίσης, τεθεί εκτός λειτουργίας κλιματιστικά μηχανήματα και είχε κλαπεί χαλκός. Στον χώρο βρέθηκε, δε, και ένα ζευγάρι παρατημένα παπούτσια.
Για τον βανδαλισμό έχει γίνει καταγγελία στην Αστυνομία με το μουσείο να μένει κλειστό την Δευτέρα και τελικά να ανοίγει την Τρίτη με παρουσία φύλακα καθώς η πόρτα δεν είχε επιδιορθωθεί, πρόβλημα που πλέον έχει αποκατασταθεί.
Σε σχετική ανακοίνωση, ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας αναφέρει τα εξής:
«Η Έκθεση του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης στεγάζεται, όπως είναι γνωστό, στο κτίριο της Παλαιάς Ηλεκτρικής στη Λεωφόρο Σοφοκλή Βενιζέλου στο παραλιακό μέτωπο του Ηρακλείου και αποτελεί ένα από τα κτίρια-σήματα κατατεθέν της πόλης. Οι εργαζόμενοι και οι συνεργάτες του μουσείου πιστεύουμε ότι το μουσείο έχει σταθεί με σεβασμό απέναντι σε ένα ιστορικό κτίριο του Ηρακλείου, το έχει αναδείξει αξιοποιώντας το ως μουσείο και έχει τονώσει την υγιή επισκεψιμότητα της πολύπαθης περιοχής της Αγίας Τριάδας, της οποίας αποτελεί μέλος.
Δυστυχώς το μουσείο κατά καιρούς έχει δεχτεί βανδαλισμούς που έχουν αλλοιώσει την εμφάνισή του και έχουν αναστείλει προσωρινά το έργο του. Λυπόμαστε πολύ να γινόμαστε στόχος τέτοιων ενεργειών τις οποίες και καταδικάζουμε απερίφραστα, καθώς, εκτός των άλλων, αποτελούν απειλή για τη σωματική ακεραιότητα και των ίδιων των ανθρώπων που προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις –θραύση υάλων, εισβολή, γκράφιτι κ.α.-. Ελπίζουμε στο μέλλον να μην αντιμετωπίσουμε ξανά παρόμοια περιστατικά. Είναι αρκετοί για εμάς, και το Πανεπιστήμιο Κρήτης, οι φυσικοί εχθροί, χρόνος και θάλασσα, που απειλούν το κτίριό μας και αποτελούν μεγάλη πρόκληση για τη συντήρησή του.»