«Nα αποκτήσουμε πυρηνικά όπλα αν θέλουμε να λεγόμαστε υπερδύναμη» λένε οι Γερμανοί – Πρώτη φορά μετά τον Β’ ΠΠ

Στην Γερμανία άρχισαν να συνειδητοποιούν κάτι πολύ απλό: Για να λέγεσαι υπερδύναμη τα χρήματα δεν αρκούν αλλά πρέπει να κατέχεις την δύναμη «ζωής και θανάτου» ξεκινώντας έτσι την συζήτηση για το ότι το Βερολίνο πρέπει να αποκτήσει πυρηνικές δυνάμεις για να αντιμετωπίσει άλλωστε και τις απειλές του Αμερικανού προέδρου περί αποχώρησης από το ΝΑΤΟ αν δεν αυξήσουν οι εταίροι τις αμυντικές τους δαπάνες.

Έτσι λοιπόν σκέφτονται αυτό που τολμούσαν να σκεφτούν από την εποχή της χήσης των θανατηφόρων πυραύλων V1 και V2 του Werner Von Braun.

Η Ιστορία έχει αποδείξει αμέτρητες φορές ότι τα χρήματα και οι οικονομίες καίγονται από αυτόν που έχει την ισχύ να το κάνει. Είναι το παράειγμα του ένοπλου ληστή της άμαξας στο Φαρ Ουέστ. Στην αρχή ο ληστής δεν έχει χρήματα αλλά έχει όπλο και την θέληση να το χρησιμοποιήσει πρώτος. Οι επιβάτες της άμαξας έχουν χρήματα και δεν έχουν όπλα ή αν έχουν δεν έχουν σκοπό να τα χρησιμοποιήσουν πρώτοι. Μετά την ληστεία όμως, ο ληστής έχει πλέον και χρήματα και όπλα αντίθετα με τους επιβάτες που δεν έχουν τίποτα.

Ο ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Bundeswehr, πολιτικός επιστήμονας και ειδικός στις διεθνείς σχέσεις, Christian Hacke δημοσίευσε στο εβδομαδιαίο περιοδικό Welt am Sonntag, ένα άρθρο με το οποίο ζητά “πυρηνική βόμβα για την Γερμανία”.

Είπε πως «η Γερμανία μπορεί να στηριχθεί μόνο στον εαυτό της» καθώς αυξάνονται οι εντάσεις εντός της ΕΕ και στο διεθνές περιβάλλο γενικότερα.

Η Γερμανία είναι μια οικονομική υπερδύναμη και διαθέτει τα μέσα για να αποκτήσει δικό της πυρηνικό οπλοστάσιο αλλά υπό το διεθνές νομικόπ πλαίσιο που δημιουγήθηκεετά τον Β’ ΠΠ εμποδίζεται να κάνει κάτι τέτοιο.

Κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, το Protocol III της Treaty of Brussels απαγόρευε στην χώρα την κατοχή πυρηνικών, βιολογικών ή χημικών όπλων

Ο Hacke είπε πως η Γερμανία χρειάζεται τα πυρηνικά όπλα για να ανμετωπίσει τις προκλήσεις του ωρινού διεθνούς κλίματος.

Έγραψε: «Η εθνική άμυνα στην βάση μιας πρηνικής ισχύος πρέπει να έχει ποτεραιότητα στο φως των νέω διατλαντικών αβεβαιοτήτων και πιθανών συγκρούσεων»

Η συζήτηση ανοίγει μετά τις επιθέσεις του Ν.Τραμπ με συνεχείς εμπορικούς δασμούς κατά της ΕΕ

Πιστεύοντας ότι το ΝΑΤΟ είναι εξασθενημένο από την συμπεριφορά του Τραμπ, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «για πρώτη φορά από το 1949, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν βρίσκεται πλέον κάτω από την αμερικανική πυρηνική ομπρέλα “. Γι΄ αυτό και πρέπει να αποκτήσει την πυρηνική βόμβα!

Η πρότασή του έχει πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσει. Πρώτα απ΄ όλα το γεγονός ότι η Γερμανία αρνείται πεισματικά να αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες. Επίσης η Γερμανία επικύρωσε τη συνθήκη μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων (NPT), η οποία υπογράφηκε το 1968.

Η δέσμευση αυτή επιβεβαιώθηκε περαιτέρω από τη λεγόμενη συμφωνία “Two Plus Four” , μέσω της οποία δόθηκε και το πράσινο φως για την επανένωση της Γερμανίας.

Ο Wolfgang Ischinger, πρώην διπλωμάτης και πρόεδρος της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου, έγραψε στην Die Welt: “Εάν η Γερμανία παραιτηθεί από την ιδιότητά της ως μη πυρηνική δύναμη, τι θα εμπόδιζε την Τουρκία ή την Πολωνία, για παράδειγμα, να πράξουν το ίδιο”.

Το Politico υπενθυμίζει ότι η Γερμανία θα μπορούσε να «εξετάσει τη συμβολή της στο γαλλικό πυρηνικό οπλοστάσιο, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής στρατηγικής εκτεταμένη αποτροπής, κάτω από τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης Άμυνας” .

Από νομική άποψη, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από τη Bundestag, τίποτα δεν εμποδίζει το Βερολίνο να χρηματοδοτήσει το πυρηνικό οπλοστάσιο άλλης χώρας.

Δεν είναι βέβαια κάτι απλό, αν και το θέμα της “γαλλικής πυρηνικής κάλυψης” συζητείται εδώ και χρόνια.

Τον περασμένο Μάιο, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε πως «οι ημέρες που μπορούσαμε απλά να βασιστούμε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να μας προστατεύσουν έχουν τελειώσει. […] Η Ευρώπη πρέπει να πάρει τη τύχη της στα χέρια της, είναι πρόκληση για το μέλλον ».

Σε κάθε περίπτωση, η πρόταση να επωφεληθούν οι Γάλλοι, από τη γερμανική χρηματοδότηση θα δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα, ιδίως όσον αφορά τον έλεγχο των όπλων. Ο στρατηγός de Gaulle, στην εποχή του, είχε αρνηθεί οποιαδήποτε παρέμβαση, ενώ η Γαλλία ανέπτυξε την πυρηνική δύναμή της.