Κόσμος
Δεκαοκτώ χρόνια στην προεδρία του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας. Δεκατρία χρόνια Καγκελάριος της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά τη διάρκεια της θητείας της «γνώρισε» επτά πρωθυπουργούς της Ιταλίας. Πέντε πρωθυπουργούς της Ελλάδας (σ.σ δεν συμπεριλαμβάνονται οι υπηρεσιακοί πρωθυπουργοί). Τέσσερις της Μεγάλης Βρετανίας. Τρεις Προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Και στο εσωτερικό της Ομοσπονδίας, γνώρισε έξι προέδρους των Σοσιαλδημοκρατών (SPD).
Ο λόγος για την Άνγκελα Μέρκελ. Την Καγκελάριο της Γερμανίας που κατάφερε να αφήσει στην άκρη τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, το «πουλέν» του Χέλμουτ Κολ και να γράψει τη δική της σελίδα στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σήμερα, 7 Δεκεμβρίου 2018, το συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος που λαμβάνει χώρα στο Αμβούργο, στην γενέτειρα της Άνγκελα Μέρκελ, θα αποφασίσει για τον ή την διάδοχο της «Σιδηράς Καγκελαρίου».
Η εκλογή της Άνγκελα Μέρκελ ως πρόεδρος του CDU το 2000 ήταν μια επανάσταση για το συντηρητικό κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών. Η «νοικοκυρά από τη Σουηβία» (schwäbische Hausfrau) όπως είχε χαρακτηρισθεί απαξιωτικά από άνδρες πολιτικούς του CDU κατάφερε να χαράξει τη δική της πολιτική στη Γερμανία και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μια πολιτικός για την οποία η ΕΕ δεν αποτέλεσε ποτέ προτεραιότητα στην ατζέντα της, σε αντίθεση με τον φεντεραλιστή Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Και όμως κατάφερε να διατηρήσει ενωμένη την Ευρωζώνη στα χρόνια της ελληνικής κρίσης και να σώσει την ΕΕ με την απόφασή της να δεχθεί ένα εκατομμύριο πρόσφυγες στην Γερμανία.
Μια απόφαση που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως η αρχή του τέλους της κυριαρχίας της στη γερμανική πολιτική σκηνή. «Οι εσωκομματικές εκλογές στο Αμβούργο δεν πρόκειται να αποτελέσουν σε καμία περίπτωση μια επιλογή για νέα και καθαρή πορεία του κόμματος για την μετά – Μέρκελ εποχή, αλλά ένα «δημοψήφισμα του CDU» για την ίδια την Καγκελάριο Μέρκελ.
Η Μέρκελ ήταν η Καγκελάριος«aussitzen» (σ.σ λέξη που περιγράφει την πλήρη απραξία) Ήταν ο Ζακ Σιράκ της Γερμανίας. Όπως ο πρόεδρος της Γαλλίας δεν έκανε απολύτως τίποτε και θέλησε να καρπωθεί τις προσπάθειες του Φρανσουά Μιτεράν, με παρόμοιο τρόπο η Άνγκελα Μέρκελ προσπάθησε να καρπωθεί τις μεταρρυθμίσεις του Γκέρχαρντ Σρέντερ», δήλωσε διπλωματική πηγή από το Βερολίνο.
Οι υποψήφιοι διάδοχοι
Φρίντριχ Μερτς: Ο ρήτορας. Ο εκλεκτός του Σόιμπλε και ο ξένος του CDU
Οι παροικούντες το Βερολίνο γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι σχέσεις ανάμεσα στους δύο ισχυρούς παίκτες του CDU, ήτοι την Καγκελάριο Μέρκελ και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, έμοιαζαν με παρτίδα σκάκι. «Κανείς δεν ήξερε πότε είναι σύμμαχοι και πότε ο ένας πριονίζει την καρέκλα του άλλου», δηλώνει πηγή από το Βερολίνο. Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Σόιμπλε στηρίζει ανοιχτά τον Φρίντριχ Μερτς.
Τον μοναδικό υποψήφιο που είπε δημοσίως στη Γερμανία ότι δεν ήταν η «Ελλάδα που παραβίασε το όριο του ελλείμματος, αλλά πρώτες από όλους η Γαλλία και η Γερμανία».
Ανεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ
Η «Madame ΑΚΚ» όπως θα την αποκαλούν αρκετοί δημοσιογράφοι στην Γαλλία που αδυνατούν να βρουν τον τρόπο να μεταφέρουν στη γαλλική γλώσσα αυτό το όνομα, όταν ακόμα και η «Αντζελά Μερκέλ» ήταν γλωσσοδέτης. Και όμως η η 56χρονη ‘Ανεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ, το «πουλέν» την Άνγκελα Μέρκελ συγκεντρώνει προς το παρόν τις περισσότερες ψήφους για τη διαδοχή της σιδηράς Καγκελαρίου.
Γενς Σπαν: Υπουργός Υγείας. Το Αουτσάιντερ
Ο Γενς Σπαν έκανε σαφές ότι θα συνεχίσει τη μάχη μέχρι τέλους. Ως υπουργός Υγείας έχει αποκτήσει κάποια κυβερνητική εμπειρία, ωστόσο δεν φαίνεται να αρκεί. Προς το παρόν φαίνεται να συγκεντρώνει τις λιγότερες ψήφους. Στο προηγούμενο συνέδριο των Χριστιανοδημοκρατών στο Ντίσελντορφ , ο κ. Σπαν έλαβε τα λιγότερα χειροκροτήματα. Δεν κατάφερε να μιλήσει ούτε για το μέλλον της Γερμανίας, αλλά ούτε για αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το μέλλον της ΕΕ
Όποιος και να εκλεγεί πρόεδρος του CDU, το κόμμα θα πρέπει να αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη Γερμανία άλλα και για την ΕΕ. Το μεταναστευτικό /προσφυγικό. Πηγές από το Βερολίνο και το Αμβούργο υποστηρίζουν ότι σε κάθε περίπτωση, το CDU θα κινηθεί προς τα δεξιά. «Η Άνγκελα Μέρκελ κατάφερε να εξαφανίσει τους Σοσιαλδημοκράτες, αλλά άφησε κενό στα δεξιά. Εκεί βρήκε την ευκαιρία η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). «To CDU θα πρέπει πρωτίστως να σταματήσει την αιμορραγία ψηφοφόρων προς την ακροδεξιά» υπογραμμίζει δημοσιογραφική πηγή από το Αμβούργο.
