Κόσμος
Διασημες καταρες: Η καταρα των Φαραω
Ο Τουταγχαμών ήταν ένας Αιγύπτιος φαραώ της 18ης δυναστείας η οποία βασίλευσε από το 1332-1323 π. Χ. Ο τάφος του ανακαλύφθηκε το 1922 από τους Άγγλους Howard Carter και τον Λόρδο Carnarvon. Στις 16 Φεβρουαρίου 1923, ανοίχθηκε ο νεκρικός θάλαμος και σύμφωνα με τα αιγυπτιακά πιστεύω απελευθερώθηκε η περίφημη “κατάρα των φαραώ”.
Μέσα σε ένα χρόνο από το άνοιγμα του τάφου, ο Λόρδος Carnarvon πέθανε στο Κάιρο. Η πόλη βυθίστηκε στο σκοτάδι εξαιτίας ενός μπλακ-άουτ. Στο σπίτι του Carnarvon στην Αγγλία, ο σκύλος του αλυχτούσε στην πανσέληνο και στη συνέχεια πέθανε. Πολλοί πιστεύουν ότι όλα αυτά τα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους γεγονότα συνδέονται με την περίφημη κατάρα των φαραώ.
Η καταρα του Ταμερλανου
Ο Ταμερλάνος ήταν Μογγόλος κατακτητής ο οποίος ίδρυσε την Αυτοκρατορία του στην κεντρική Ασία και στην Περσία τον 14ο αιώνα. Στις 19 Ιουνίου του 1941 μια ομάδα Σοβιετικών ανθρωπολόγων, οι Mikhail M. Gerasimov, Lev V. Oshanin και V. Ia. Zezenkova, επισκέφθηκαν τον τάφο του με σκοπό να κάνουν εκταφή στο σώμα του. Καθώς άνοιξαν τις πόρτες βρήκαν σκαλισμένη την εξής φράση στο φέρετρό του: “Όταν αναστηθώ θα σειστεί ο κόσμος” και παραδίπλα “Όποιος ανοίξει τον τάφο μου θα απελευθερώσει έναν κατακτητή δεινότερο από εμένα”.
Λέγεται ότι μέσα σε τρεις ημέρες από την ανασκαφή των Σοβιετικών αρχαιολόγων, ο Χίτλερ εισέβαλε στη Σοβιετική Ένωση κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μαθαίνοντας για την ανασκαφή ο Στάλιν διέταξε να θαφτεί πάλι το σώμα σύμφωνα με τα ισλαμικά έθιμα.Μέσα σε λίγες ημέρες οι Σοβιετικές δυνάμεις πέτυχαν ιστορική νίκη κατά των Γερμανών απελευθερώνοντας το Στάλινγκραντ. Από τότε πιστεύεται ότι όποιος πειράξει τον τάφο θα έχει την κατάρα του Ταμερλάνου.
Η καταρα της μασκας των Μαορι
Οι Μαορί φορούσαν μάσκες τις οποίες κατασκεύαζαν οι ίδιοι πριν φύγουν για τη μάχη. Ο θρύλος αναφέρει ότι όταν πέθαινε ένας πολεμιστής το πνεύμα του ζούσε μέσα από τη μάσκα του.
Ένας μεγάλος αριθμός από τις μάσκες αυτές φιλοξενούνται σήμερα σε πολλά μουσεία του κόσμου και υπάρχει η αντίληψη ότι οι γυναίκες και ειδικά οι έγκυες γυναίκες δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με τις μάσκες αυτές επειδή μπορεί να είναι καταραμένες. Η αντίληψη αυτή είναι τόσο έντονα εδραιωμένη σε κάποιες χώρες ώστε στο εθνικό μουσείο της Νέας Ζηλανδίας στο Ουέλινγκτον υπάρχει προειδοποίηση προς τις έγκυες επισκέπτριες του μουσείου να μην συμμετέχουν στην ξενάγηση στα εν λόγω εκθέματα.
Η καταρα του ταφου του Κασιμιρ Δ’ Γιαγκελον
Ο Κασιμίρ Δ’ βασίλευσε στην Πολωνία τον 14ο αιώνα. Μετά το θάνατό του η σωρός του μεταφέρθηκε σε ένα τάφο που βρίσκεται στην εκκλησία του Κάστρου Wawel στην Κρακοβία. Το 1973, μια ομάδα που αποτελείτο από 12 αρχαιολόγους άνοιξε τον τάφο και ανακάλυψε το σώμα του. Μέσα σε λίγες ημέρες οι τέσσερεις από τους δώδεκα αρχαιολόγους που μπήκαν στον τάφο πέθαναν.
Μετά από μερικά χρόνια είχαν απομείνει μόνο δύο από την αρχική ομάδα, ο Dr. Bolesław Smyk, ένας μικροβιολόγος και ο Dr. Edward Roszycki. Ο Smyk παρουσίασε προβλήματα αστάθειας στη βάδιση για τα επόμενα πέντε χρόνια. Ανακάλυψε μύκητες στα βασιλικά ευρήματα οι οποίοι παρήγαγαν αφλατοξίνες που θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες εάν έρθουν σε επαφή με το δέρμα ή εισέλθουν στους πνεύμονες.
Οι φολιδες του Viminacium στη Σερβια
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν “καταραμένες φολίδες” από χρυσό και ασήμι στον αρχαιολογικό χώρο του Viminacium, στην ανατολική Σερβία. Τα συγκεκριμένα ευρήματα χρησιμοποιούνταν από τους Ρωμαίους για να καταραστούν τους αντιπάλους τους και τους συγγενείς τους. Έφεραν πάνω επιγραφές στην ελληνική και χρησιμοποιούνταν για να επηρεάσουν τη συμπεριφορά των άλλων παρά τη θέλησή τους.
Πολλά από αυτά τα ευρήματα αναφέρονται σε δικαστικές διαμάχες και απευθύνονταν σε θεούς και δαίμονες ζητώντας τους να κάνουν κάποιο πρόσωπο να ξεχάσει τα λόγια του ή να ζαλιστεί. Υπάρχουν επίσης κατάρες εναντίον ανταγωνιστών, αθλητών καθώς και ερωτικά μηνύματα.
Η καρφιτσα του βασιλια Κροισου
Ο Κροίσος υπήρξε βασιλιάς της Λυδίας κατά το 560 π.Χ. Ανάμεσα στα αντικείμενα που περιελάμβανε ο κρυμμένος θησαυρός του ήταν και μια χρυσή καρφίτσα η οποία είχε κλαπεί από ένα ταφικό σημείο της εποχής του σιδήρου στην δυτική Τουρκία το 1965. Το κόσμημα πουλήθηκε και κατέληξε στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης κατά τη δεκαετία του ’80. Επεστράφη τελικά στην Τουρκία μετά από μακροχρόνια δικαστική διαμάχη.
Λέγεται ότι και οι έξι άνθρωποι που πήραν μέρος στην ανασκαφή βρήκαν τραγικό θάνατο και έπεσαν θύματα μεγάλης δυστυχίας.
Η καταρα του πηλινου στρατου στους αγροτες
Ο περίφημος πήλινος στρατός χρονολογείται από τον τρίτο αιώνα π.Χ. και απεικονίζει τον στρατό του πρώτου αυτοκράτορα της Κίνας. Ανακαλύφθηκε από αγρότες το 1974 καθώς εκείνοι έσκαβαν στα χωράφια τους.
Οι τύχες των αγροτών που ανακάλυψαν τον πήλινο στρατό ήταν μαύρες και η ζωή τους γέμισε θάνατο και δυστυχία. Η κυβέρνηση τους πήρε τα χωράφια, τα σπίτια τους καταστράφηκαν και τα ίχνη της ιστορίας 2000 χρόνων του χωριού τους χάθηκαν. Ένας από αυτούς αυτοκτόνησε, δύο άλλοι πέθαναν στα 50 τους ενώ οι υπόλοιποι παρέμειναν να πασχίζουν να τα φέρουν βόλτα πουλώντας σουβενίρ σε κάποιο κοντινό μαγαζάκι.
Η καταρα του Οτζι
Ότζι (ονομάζεται επίσης και άνθρωπος των πάγων) είναι το όνομα που δόθηκε στη μούμια ενός ιδιαίτερα καλοδιατηρημένου άνδρα ο οποίος πιστεύεται ότι έζησε περίπου το 3.300 π.Χ. Τα οστά του ανακαλύφθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1991 στις Άλπεις, στα σύνορα Αυστρίας-Ιταλίας. Όπως όλες οι μούμιες, έτσι και ο Ότζι λέγεται ότι κουβαλά μια κατάρα.
Ο μύθος της κατάρας συνοδεύθηκε από μια σειρά από μυστηριώδεις θανάτους ατόμων που είχαν αναμιχθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην ανακάλυψη της μούμιας και την εξέτασή της, όπως ο Konrad Spindler, ο επικεφαλής της ανασκαφής του ανθρώπου των πάγων, ο ειδικός Dr. Rainer Henn, και ο οδηγός Kurt Fritz που πέθαναν όλοι μέσα σε λίγα χρόνια από την ανακάλυψη της μούμιας.
Η καταρα του διαμαντιου Koh-i-Noor
Το διαμάντι που πιστεύεται ότι έχει πίσω του μια ιστορία πάνω από 5.000 χρόνων συνοδεύεται από πολλούς μύθους. Σύμφωνα με την κατάρα του διαμαντιού εκείνος που το έχει στην κατοχή του θα είναι και ο κυρίαρχος του κόσμου αλλά θα γνωρίσει και κάθε δυστυχία του κόσμου αυτού. Μόνο ο Θεός ή μια γυναίκα μπορεί να το φορέσει χωρίς να τιμωρηθεί.
Λέγεται ότι οι Ινδοί ηγέτες που το είχαν στην κατοχή τους υπέστησαν μύρια κακά. Στη συνέχεια το διαμάντι μεταφέρθηκε στην Αγγλία και λέγεται πως στο καράβι που το μετέφερε ξέσπασε χολέρα. Σήμερα ανήκει στα γυναικεία μέλη της βρετανικής βασιλικής οικογένειας.
