Κόσμος
Τα 4 από τα 6 μεγαλύτερα κόμματα της νέας ευρωβουλής ανήκουν στην «καθαρόαιμη» Δεξιά η οποία επιστρέφει δυναμικά στην Ευρώπη κάτι που σηματοδοτεί κάλυψη του πολιτικού και ιδεολογικού κενού που υπήρχε με ισχυροποίηση του Έθνους απέναντι στην ΕΕ!
Η άνοδος της “καθαρόαιμης” δεξιάς θα αποτελέσει θετική εξέλιξη για την Ευρώπη καθώς σηματοδοτεί μια μεγάλη πολιτική ανατροπή. Είναι ενδεικτικό ότι εάν ενώνονταν όλα τα κόμματα που ανήκουν στον ευύτερο πυρήνα της “καθαρόαιμης” δεξιάς θα κατείχαν 174 έδρες στο ευρωκοινοβούλιο.
Ποιο εντυπωσιακό στοιχείο ότι από τα 6 μεγαλύτερα κόμματα της ευρωβουλής με βάση τις έδρες που θα εκλέξουν, τα 4 ανήκουν στην “καθαρόαιμη” δεξιά. Aυτά είναι:
Το “Brexit” στην Βρετανία, η “Lega” στην Ιταλία, το “PiS” στην Πολωνία και το “RN” της Λεπέν στην Γαλλία.
Ακολούθως μόνο δύο κόμματα το CDU στην Γερμανία και το LREM το κόμμα του Macron στην Γαλλία βρίσκονται στην πρώτη εξάδα με βάση τις έδρες που θα εκλέξουν.
Η άνοδος της “καθαρόαιμης” δεξιάς όπως έχει αναλυθεί διεξοδικά αποτελεί θετική εξέλιξη για την δημοκρατία της Ευρώπης γιατί θα μπει εμπόδιο στην μονοδιάστατη γραφειοκρατία των Βρυξελλών που διέλυσε με τις πολιτικές της την ΕΕ.
Οι σοσιαλιστές βρίσκονται σε φθίνουσα πορεία. Εξαίρεση υπάρχει μόνο σε Ισπανία, Πορτογαλία. Στην Ιταλία βρίσκονται στην 3η θέση και στην Γερμανία επίσης στην 3η θέση. Σε γενικές γραμμές οι σοσιαλδημοκράτες χάνουν συνεχώς ποσοστά.
Το Λαϊκό Κόμμα επίσης δείχνει σημάδια κόπωσης, μόνο η ΝΔ στην Ελλάδα ενισχύεται.
Γιατί η Ευρώπη στρέφεται προς την “καθαρόαιμη” Δεξιά:
– Οι οικονομικές πολιτικές και η ανεξέλεγκτη μετανάστευση διέλυσαν την Ευρώπη
-Κούρασε τις κοινωνίες το αδιέξοδο των πολιτικών λιτότητας, κάποιες χώρες όπως η Γερμανία ισχυροποιείται εις βάρος άλλων χωρών
-Τα κράτη – έθνη δεν θέλουν να απεμπολήσουν το δικαίωμα να είναι κυρίαρχα, να συμμετέχουν στην Ευρώπη αλλά χωρίς να αποδυναμωθεί το έθνος. Ο Ιταλός πολίτης π.χ. θέλει την κυβέρνηση του, τους νόμους του, που θα συνδέονται και με το ευρωπαϊκό δίκαιο αλλά θέλει και την σχετική του ανεξαρτησία.
-Η προσπάθεια των ευρωπαίων ηγετών σοσιαλδημοκρατών και Λαϊκού κόμματος ήταν η δημιουργία μια γραφειοκρατικής Ευρώπης υψηλά αμειβόμενων τεχνοκρατών που θα ορίζουν τις τύχες των λαών της Ευρώπης. Αυτοί δεν εκλέγονται από τον λαό αλλά από τους αντιπροσώπους δηλαδή από ένα ακραία δυσανάλογα μικρότερο δείγμα αντιπροσώπων.
-Η Ευρώπη έχασε την αντιπροσωπευτικότητα της και χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα ήταν θύματα μιας ομάδας γραφειοκρατών που ορίστηκαν να επιβάλλουν μονοδιάστατα τις θέσεις τους.
-Η δημοκρατία δια της επιβολής δεν είναι δημοκρατία, στις Βρυξέλλες η έννοιας της δημοκρατίας εξελίχθηκε σε εξουσιοκρατία. Όχι η κοινωνία αλλά η εξουσία – εξου και η έννοια εξουσιοκρατία – καθορίζουν την τύχη της Ευρώπης.
-Ο Γιούνκερ που εκπροσωπεί την Ευρώπη είναι ένας δευτέρας διαλογής αλκοολικός πολιτικός και τέτοιοι τύποι καθορίζουν την τύχη της Ευρώπης;
-Πολλοί θα σπεύσουν να πουν ότι θα επιβραδυνθεί η ενοποίηση της ΕΕ, αλλά ποια ενοποίηση αυτή που στο τέλος δεν λαμβάνει υπόψη την θέληση των κοινωνιών της Ευρώπης;
-Η Αριστερά η “πεφωτισμένη θεωρείτο” ο προστάτης των αδύναμων κοινωνιών και αποδείχθηκε ότι ήταν ο προστάτης των μνημονίων π.χ. στην Ελλάδα και εάν χρειαστεί ανεβαίνει και σε κότερα.
Το φαινόμενο Σαλβίνι και Λεπέν
Στις ευρωεκλογές του 2014 η τότε ονομαζόμενη “Lega Nord”, ήταν το τέταρτο κόμμα στην Ιταλία, κατακτώντας ποσοστό μόλις 6,2%.
Πέντε χρόνια αργότερα η “Lega” είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στην ιταλική πολιτική ζωή, κάτι το οποίο αναμένεται να αποδειχθεί και στις εκλογές της Κυριακής 26 Μαΐου. Βάσει των τελευταίων δημοσκοπήσεων η Lega θα είναι το ισχυρότερο εθνικό κόμμα στην Ευρωπαϊκή Βουλή καθώς αναμένεται ότι θα κατακτήσει ποσοστό 31,21% και 25 έδρες.
Οι έδρες αυτές θα «προστεθούν» στον κομματικό σχηματισμό «Συμμαχία Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών στην Ευρώπη (ECR)», ο οποίος εκτιμάται ότι θα διπλασιάσει τη δύναμή του, κατακτώντας 72 έδρες από 36 που ήταν το 2014.
Η Μαρίν Λεπέν δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται ως πιθανή νικήτρια σε μία εκλογική αναμέτρηση στη Γαλλία. Μέχρι στιγμής δεν έχει κατορθώσει να επιβεβαιώσει τις δημοσκοπήσεις, αλλά σήμερα ίσως τα καταφέρει.
Από την Ιταλία και τη Γαλλία µέχρι τη Δανία και την Ισπανία, τα “καθαρόαιμα” δεξιά κόµµατα δυναµώνουν και διεκδικούν πια κοµµάτι της εξουσίας, αφού ήδη τα τελευταία χρόνια οι απόψεις τους επικρατούν στην ατζέντα της ΕΕ, αλλά και των κρατών-µελών.
Στην Ουγγαρία, ο πρωθυπουργός Βίκτορ Ορµπαν κυριαρχεί. Στη γειτονική Πολωνία, το κόµµα Νόµος και Δικαιοσύνη κατάφερε να εξασφαλίσει µια ισχυρή νίκη στις εκλογές του 2015. Στην Ολλανδία, σημαντικό είναι η άνοδος για το “Κόµµα για την Ελευθερία” του Γκερτ Βίλντερς.
Επίσης, στη Φινλανδία η “καθαρόαιμη” Δεξιά εξασφάλισε σχεδόν όσες ψήφους και οι Σοσιαλδηµοκράτες στις εκλογές του περασµένου µήνα. Δεύτερη δύναµη στο Κοινοβούλιο της Δανίας είναι το “Δανέζικο Λαϊκό Κόµµα”, και αυτό ανήκει στην “καθαρόαιμη” Δεξιά.
Πρόσφατα, στο «κλαµπ» µπήκε και η Ισπανία με το “VOX”. Στον αντίποδα, το πάλαι ποτέ κορυφαίο κόμμα εξουσίας, το δήθεν δεξιό Λαϊκό Κόμμα αγωνίζεται ακόμη να μαζέψει τα… κομμάτια του από το χαστούκι του ιστορικού χαμηλού ποσοστού του 16,7%.
Στη Γερµανία, το κόµµα Εναλλακτική για τη Γερµανία (AfD) είδε τα ποσοστά του να µεγαλώνουν στις τελευταίες εκλογές και κατάφερε να µπει στο Οµοσπονδιακό Κοινοβούλιο για πρώτη φορά.
Ηνωμένο Βασίλειο: “Σαρώνει” ο Φάρατζ
Αφότου η χώρα απεδέχθη με βαριά καρδιά ότι είναι υποχρεωμένη να συμμετέχει στις ευρωπαϊκές εκλογές, λόγω της αναβολής του Brexit, η προεκλογική εκστρατεία εξελίχτηκε σε καθρέφτη της οργής της αγγλικής κοινής γνώμης.
Σε επίπεδο κομμάτων, μακράν πρώτο φιγουράρει το νεότευκτο Κόμμα του “Brexit”, του Νάιτζελ Φάρατζ με περίπου 33% ενώ ακολουθούν οι Εργατικοί στο 20% και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες με περίπου 16-17%.
Η είδηση της κάλπης -που δεν θα είναι καλά, καλά είδηση, δεδομένου ότι οι δημοσκοπήσεις έχουν δείξει το κλίμα- είναι η πλήρης κατάρρευση των Τόρις που κινούνται σε επίπεδα διασυρμού, στην καλύτερη περίπτωση γύρω στο 13% και στη χειρότερη στο μονοψήφιο 8%!
“Καίγονται” για την Πολωνία οι Βρυξέλλες
Η πολιτική ανατροπή στη Βαρσοβία -τόσο στις ευρωεκλογές όσο στις εθνικές εκλογές- είναι κρυφός, διακαής πόθος των Βρυξελλών και όχι μόνο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου, ο Πολωνός, Ντόναλντ Τουσκ παρέστη προσωπικά σε εντυπωσιακή διαδήλωση της αντιπολίτευσης στη Βαρσοβία, το περασμένο Σάββατο, καλώντας τον κόσμο να… ψηφίσει Ευρώπη δήθεν για μία «ελεύθερη, δημοκρατική Πολωνία».
Ο Ευρωπαϊκός Συνασπισμός (που δημιουργήθηκε από συμμαχία κομμάτων της αντιπολίτευσης) ελπίζει σε νίκη κόντρα στο Κόμμα του Νόμου και της Δικαιοσύνης (PiS) του “καθαρόαιμου” δεξιού πρωθυπουργού Γιάροσλαβ Κατσίνσκι.
Πάντως η άνοδος της “καθαρόαιμης” Δεξιάς μόνο συγκυριακή δεν είναι. Ακόμη και στην Εσθονία καταγράφει μεγάλη άνοδο, το ίδιο ισχύει σε 15 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
