Σε ένα παραληρηματικό άρθρο δύο καθηγητές της ιατροδικαστικής της Ιατρικής Σχολής των Τιράνων ο Δρ Μπαρδούλ Τσίπι και ο ιατροδικαστής των Τιράνων Αντμίρ Σιναμάτι, ισχυρίζονται (μεταξύ άλλων) ότι δεν υπάρχουν Έλληνες στα ελληνικά νεκροταφεία, ότι η Αλβανία πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Εσθονίας όπου κατέστρεψε τάφους Ρώσων στρατιωτών, ότι η Ελλάδα μέσω των κοιμητηρίων θα θέσει θέμα Βορείου Ηπείρου και ότι θα πρέπει να γίνει μνημείο για τους Αλβανοτσάμηδες στην Ελλάδα.
Όπως αναφέρει το Βαλκανικό Περισκόπιο στο άρθρο με τίτλο:
«Γιατί δεν έπρεπε να επιτραπούν νεκροταφεία των Ελλήνων στρατιωτών στην Αλβανία», η εφημερίδα των Τιράνων “Sot” αναφέρεται στον φόβο των Αλβανών από την ύπαρξη των ελληνικών κοιμητηρίων των πεσόντων Ελλήνων στρατιωτών στην Αλβανία στη διάρκεια του ελληνο-ιταλικού πολέμου 1940-41.
Σε αυτό αναφέρεται ότι:
“Η δημιουργία των Κοιμητηρίων των Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στην Αλβανία, βασίζεται σε μια συμφωνία ανάμεσα τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Αλβανίας, σε συνδυασμό με τη δημιουργία μιας κοινής επιτροπής, για την αναγνώριση των λειψάνων.
Η επιθεώρηση έγινε από ορισμένους γιατρούς της Ελλάδας και ειδικούς της εγκληματολογίας του Ιατροδικαστικού Ινστιτούτο στα Τίρανα, για κάθε περίπτωση εξέτασης.”
Δεν είναι Έλληνες!
«Η αποκάλυψη αγνώστων τάφων και η ταυτοποίηση των λεγόμενων λειψάνων των Ελλήνων στρατιωτών που σκοτώθηκαν στην Αλβανία, κατά τον ελληνο-ιταλικό πόλεμο του 1940-41 είναι ένα αναμφίβολο θέμα που ανήκει στην ιατροδικαστική ανθρωπολογική επιστήμη, στην οστεολογία, στο οποίο πρέπει επίσης να τηρούνται ορισμένες ηθικές αρχές οι οποίες δίδονται λεπτομερώς στη σχετική σύγχρονη βιβλιογραφία».
Οι δύο Αλβανοί συντάκτες επικαλούνται διάφορα λάθη που έγιναν στη διεθνή σκηνή με αποτελέσματα του DNA των λειψάνων, πιστεύοντας ότι τα οστά των Ελλήνων στρατιωτών τα οποία έχουν θαφτεί στα ελληνικά κοιμητήρια, ενδεχομένως να μην ανήκουν σε Έλληνες, αμφισβητώντας στην ουσία την ύπαρξη των πεσόντων στο αλβανικό μέτωπο.
«Στις πρόσφατες εξετάσεις στον εντοπισμό των λειψάνων των Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο του 1940-1941, υπάρχουν πολλές αμφιβολίες ότι αυτές οι ηθικές αρχές δεν τηρήθηκαν σωστά», σημειώνει το κείμενο.
Αφού οι δύο συντάκτες επικαλούνται παραδείγματα Αμερικανών που σκοτώθηκαν στη Βόρεια Κορέα ή στο Βιετνάμ και λάθη που έγιναν εκεί στο DNA των οστών τους, σημειώνουν:
“Για το λόγο αυτόν, η διακρατική συμφωνία Αλβανίας – Ελλάδας, η οποία δίνει το δικαίωμα στο ελληνικό κράτος να δημιουργήσει συλλογικούς τάφους σε αλβανικό έδαφος, έρχεται σε αντίθεση με τη σχετική διεθνή νομοθεσία από τη μια πλευρά και σε βάρος της κυριαρχίας και της αξιοπρέπειας της χώρας μας, από την άλλη.”
Θα δημιουργήσουν θέμα Βορείου Ηπείρου
»Η δημιουργία των κοιμητηρίων, κατά τη Σύμβαση της Γενεύης, για στρατιώτες που έπεσαν σε άλλη χώρα από τον τόπο τους, έπρεπε να έχει έναν θεμελιώδη λόγο, όπως στην περίπτωση των πολεμικών δραστηριοτήτων των Ελλήνων το 1940-41, και αυτός είναι ακριβώς ότι αυτά τα νεκροταφεία θα εξυπηρετήσουν στο μέλλον, ως στήριξη των ελληνικών διεκδικήσεων στο νότιο τμήμα της Αλβανίας, τη λεγόμενη από τους Έλληνες «Βόρειο Ήπειρο».
Η Ελλάδα προωθεί τον εξτρεμισμό όπως ο Κ.Κατσίφας
»Αυτό επιβεβαιώθηκε από την ιστορία του ελληνικού νεκροταφείου στο χωριό Βουλιαράτες της Αλβανίας, πριν από ένα χρόνο, όπου Έλληνας εξτρεμιστής κατάφερε να πραγματοποιήσει ένοπλη επίθεση εναντίον Αλβανών αστυνομικών, λαμβάνοντας ως πρόσχημα τον «φόρο τιμής για τους νεκρούς στρατιώτες» [Η αναφορά γίνεται για τον Κωνσταντίνο Κατσίφα].
Επίσης, οι συντάκτες σημειώνουν ότι έπρεπε να τηρηθεί η αρχή της αμοιβαιότητας, φτιάχνοντας η Ελλάδα μνημεία για τους Αλβανοτσάμηδες που εκδιώχθηκαν ή σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.
Οι υπογράφοντες το άρθρο σημειώνουν ακόμη:
«Για αυτό, θα πρέπει το συντομότερο, η συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών για αυτά τα νεκροταφεία να καταργηθεί από το κράτος μας, όπως συνέβη στην Εσθονία, όπου με βάση την απόφαση της κυβέρνησης κατεδάφισε τους τάφους των Ρώσων στρατιωτών που είχαν πέσει στον εκεί πόλεμο κατά της ναζιστικής Γερμανίας, επειδή για τον εσθονικό λαό, η απελευθέρωση της χώρας τους από το φασισμό, από τους σοβιετικούς στρατιώτες θεωρήθηκε ως μια αρχή μιας νέας εισβολής».