Επιστροφή στην κρίση για Ελλάδα, Ισπανία και Ιταλία βλέπουν τα γερμανικά ΜΜΕ αλλά αυτή την φορά κατανοούν πως δεν θα γίνει ανεκτή η στάση της Γερμανίας να θέλει να καταχρεώσει και πάλι τις χώρες του Νότου και κατά συνέπεια η ΕΕ θα διαλυθεί.
Η Γερμανία αυτό που ζητάει είναι να μην διαχυθεί το κόστος της κρίσης στην ευρωζώνη αμοιβαία σε όλα τα κράτη με έκδοση ευρωομολόγου, αλλά οι πληγείσες χώρες να δανειστούν η καθεμία ξεχωριστά και φυσικά να τις θέσει αργότερα υπό οικονομικό έλεγχο και να εξαθλιώσει τους λαούς τους με συνεχή μνημόνια ενώ η ίδια θα βγει «ατσαλάκωτη».
H Süddeutsche Zeitung επανέρχεται στην πρόταση της Ιταλίας (και όχι μόνο) για έκδοση ευρω-ομολόγου με στόχο να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές συνέπειες των μέτρων που έχουν ληφθεί λόγω του κορωνοϊού.
Σε σχόλιο με τίτλο «Αν αποτύχει η Ιταλία, θα αποτύχει η Ευρώπη», η εφημερίδα του Μονάχου προειδοποιεί: «Οι πολίτες δεν βιώνουν την ΕΕ ως έναν χώρο που τους προστατεύει, αλλά ως έναν χώρο στον οποίο κάθε χώρα βασίζεται στις δικές της δυνάμεις. Πουθενά δεν γίνεται αισθητό αυτό με τόσο επώδυνο τρόπο, όσο στην Ιταλία, όπου η οδύνη είναι απροσμέτρητη.
Και κανείς δεν κατηγορείται για τη διάψευση ελπίδων τόσο πολύ όσο η Γερμανία, η μεγαλύτερη και οικονομικά ισχυρότερη χώρα της ΕΕ. Μία από τις πιο ντροπιαστικές εμπειρίες της κρίσης είναι ότι, για να το θυμηθούν αυτό οι Γερμανοί, χρειάστηκαν ολοσέλιδες καταχωρήσεις Ιταλών πολιτικών στις εφημερίδες, καθώς και μία τηλεοπτική εμφάνιση του πρωθυπουργού (της Ιταλίας στο γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο ARD)».
Και ο αρθρογράφος καταλήγει: «Ο Ιταλός πρωθυπουργός έχει το δικαίωμα να ακουστεί, αν μη τι άλλο. Η έκκλησή του δεν απευθύνεται στη γερμανική γενναιοδωρία. Ο Κόντε απλώς περιγράφει αυτό που κανείς δεν θα έπρεπε να παραβλέπει.
Τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν χτυπηθεί από μία καταστροφή, την οποία μόνο από κοινού μπορούν να αντιμετωπίσουν. Στο τέλος το στοίχημα δεν θα είναι αν θα εξέλθει από την κρίση η Γερμανία, η Αυστρία ή το Λουξεμβούργο, αλλά εάν η ΕΕ, στο σύνολό της, θα καταφέρει να αποφύγει την κατάρρευση. Κανείς δεν πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις: αν αποτύχει η Ιταλία, θα αποτύχει και η Ευρώπη».
Στο μεταξύ, η γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα DIE ZEIT και η γαλλική Le Monde δημοσιεύουν κοινή έκκληση οικονομολόγων, πολιτικών και διανοουμένων για την έκδοση ευρω-ομολόγου. Το κείμενο υπογράφουν, μεταξύ άλλων, οι οικονομολόγοι Πέτερ Μπόφινγκερ και Μαρσέλ Φράτσερ, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ, ο κοινωνιολόγος Γιούργκεν Χάμπερμας και ο σκηνοθέτης Φόλκερ Σλέντορφ.
«Εάν ο Βορράς δεν βοηθήσει τον Νότο, τότε θα χάσει- όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και την Ευρώπη», προειδοποιούν οι υπογράφοντες.
Όπως επισημαίνει η Handelsblatt και αναφέρει η DW στην ελληνική της έκδοση «στην Ελλάδα η καμπύλη είναι πολύ πιο επίπεδη (από την Ιταλία ή την Ισπανία) με 1.415 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 50 νεκρούς.
Αλλά και εδώ η οικονομική δραστηριότητα έχει σταματήσει. Η χώρα που μόλις συνήλθε από τη χειρότερη οικονομική κρίση στη μεταπολεμική ιστορία της, κινδυνεύει να επιστρέψει στην ύφεση».
Σημειώνει μάλιστα πως οι ελληνικές τράπεζες έχουν κάνει τεράστια πρόοδο στην προσπάθειά τους να απαλλαγούν από μη εξυπηρετούμενα δάνεια και μάλιστα ο μεσοπρόθεσμος σχεδιασμός προβλέπει ότι μέχρι το τέλος του 2021 τα «κόκκινα δάνεια» θα μειώνονταν στο 20%.
«Αυτός ο σχεδιασμός τίθεται πλέον σε κίνδυνο. Γιατί τώρα οι συνθήκες αλλάζουν δραματικά. Αντί ανάπτυξης 2,8% ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας αναμένει μείωση του ΑΕΠ κατά 3% για το 2020. Άλλες προγνώσεις κάνουν λόγο ακόμη και για μείωση μεταξύ 5 και 15%. Αυτό συνεπάγεται νέους κινδύνους για τις τράπεζες. Οι ειδικοί κάνουν λόγο για απώλειες ύψους περίπου δέκα δισεκατομμυρίων ευρώ».
Έχουν όμως και οι οικονομικά ισχυροί της Ευρώπης τα προβλήματά τους. Στην Αυστρία το ποσοστό ανεργίας εκτοξεύεται στα υψηλότερα επίπεδα από το 1946. «Ιστορικό ρεκόρ: 566.522 άνθρωποι χωρίς δουλειά» είναι ο τίτλος της Kronen Zeitung.
«Είναι η πρώτη φορά από τις αρχές του 2017 που καταγράφεται άνοδος της ανεργίας», συμπληρώνει η αυστριακή εφημερίδα.
«Στον τουρισμό το μεγαλύτερο πλήγμα», προειδοποιεί ανάλυση της αυστριακής δημόσιας τηλεόρασης (ORF), η οποία φιλοξενεί εκτιμήσεις του Χέλμουτ Μάρινγκερ,επικεφαλής του Οικονομικού Ινστιτούτου WIFO της Βιέννης.
Ο Αυστριακός αναλυτής επισημαίνει ότι «πρόκειται για μία κατάσταση χωρίς προηγούμενο. Ωστόσο, θα μπορούσε να είναι μία κατάσταση προσωρινή, την οποία θα διαδεχθεί η ομαλότητα σε σύντομο χρονικό διάστημα». Όλα αυτά, τονίζει ο Χέλμουτ Μάριγνκερ, σε περίπτωση που το «λουκέτο» της αυστριακής οικονομίας τερματιστεί στα τέλη Απριλίου.
Προσπάθεια αισιόδοξης ανάγνωσης και από την εφημερίδα Die Presse:
«Πίσω από τον δραματικό αριθμό των ανέργων διαφαίνεται μία υποψία ελπίδας. Οι περισσότεροι έχουν λάβει διαβεβαιώσεις ότι σύντομα θα επαναπροσληφθούν», σημειώνει η εφημερίδα, για να επισημάνει ωστόσο:
«Τη φράση ‘για πρώτη φορά μετά το τέλος του πολέμου’ θα την ακούσουμε, δυστυχώς, πολλές φορές ακόμη. Τώρα την ακούμε με αφορμή τα ποσοστά ανεργίας. Τον Μάρτιο σχεδόν 600.000 άνθρωποι καταγράφονται χωρίς δουλειά. Η δραματική άνοδος οφείλεται, σχεδόν αποκλειστικά, στον κορωονοϊό. Διότι από τους νέους ανέργους περισσότεροι από 60.000 προέρχονται από τον κλάδο του τουρισμού και της γαστρονομίας».
Αξίζει να σημειώσουμε πως διάλυση της ευρωζώνης με αποχώρηση των Ιταλών βλέπει και το γαλλικό ινστιτούτο Ζακ Ντελόρ του Παρισιού
Σύμφωνα με τον Σεμπαστιάν Μαγιάρ, διευθυντή του Ινστιτούτου Ζακ Ντελόρ του Παρισιού οι Ιταλοί δεν πρόκειται να ανεχθούν τον «παρτακισμό» των Γερμανών που βλέπουν άλλωστε μια ωραία ευκαιρία να «καβαλήσουν» τους πάντες στην ΕΕ με αφορμή την τραγωδία που τους βρήκε.
«Ειδικά στην ιδιαίτερα πληγείσα Ιταλία, οι πολίτες αισθάνονται ότι δεν μπορούν πλέον να βασίζονται στην αλληλεγγύη των παραδοσιακών εταίρων. Οι Ιταλοί έχουν ήδη γίνει πολύ καχύποπτοι με την Ευρώπη. Υπάρχει ο κίνδυνος να προκληθεί ένα “Italexit”», δήλωσε στο Γερμανικό Πρακτορείο o Σεμπαστιάν Μαγιάρ.
«Μια Ευρώπη χωρίς την Ιταλία είναι ένας θανάσιμος κίνδυνος. Μετά την Brexit, την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ουδείς μπορεί να διανοηθεί ότι ακόμα μια χώρα θα αποχωρήσει από την ΕΕ, ειδικά ένα ιδρυτικό μέλος. Εκτός από την Ιταλία, απειλούνται και οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ με οικονομική στασιμότητα. Η αναμενόμενη ύφεση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες θα μπορούσε να προκαλέσει κοινωνική κρίση και τελικά να ενισχύσει τις εθνικιστικές δυνάμεις», τόνισε στο dpa ο Μαγιάρ.
Η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία, όπως και η Ελλάδα και άλλες χώρες απαιτούν λόγω της κρίσης τα λεγόμενα ομόλογα κορωνοϊού, δηλαδή κοινά ευρωπαϊκά ομόλογα, όμως η Γερμανία και άλλες χώρες τα απορρίπτουν διότι απλούστατα έτσι τους συμφέρει.