Κόσμος
Οι αμερικανικές εκλογές, δεν είναι απλώς μία πολιτική αντιπαράθεση αλλά μία σύγκρουση δύο κόσμων: Της παγκοσμιοποιητικής νεοκομμουνιστικής «Woke» κατά των εθνών και των παραδοσιακών αξιών.
Oι Δημοκρατικοί εκπροσωπούν την «Woke» ατζέντα (βασικά πρόκειται για την περιβόητη «Ατζέντα 2030» του εξουσιαστικού συστήματος που εμφανίζεται να έχει δημιουργήσει ο Κλάους Σβαμπ), ειδικά με υποψήφια την «αριστερή» Καμάλα Χάρις και οι Ρεπουμπλικανοί του Ν.Τραμπ που εκπροσωπούν τις παραδοσιακές αξίες και τον πατριωτισμό.
Μάλιστα ο Ν.Τραμπ για την επαναφορά όλων αυτών των αξιών έχει εκπονήσει το περιβόητο «Project 2025» το οποίο οι Δημοκρατικοί ονομαστικά καταγγέλλουν και όπως λένε θα κάνουν τα πάντα για να μην εφαρμοστεί ποτέ.
Η Αμερική βρίσκεται στη μέση ενός ψυχρού εμφυλίου πολέμου μεταξύ νεοκομμουνιστών «επαναστατών» που πιστεύουν ότι πρέπει να καταστραφούν τα έθνη και μαζί με αυτά όλη οι παραδοσιακή θεσμοί όπως η οικογένεια και η θρησκεία και μεταξύ όσων θέλουν να σώσουν τις εθνικές και θρησκευτικές ταυτότητες που ορίζουν την διαφορετικότητα των ανθρώπων και δίνουν νόημα στην ύπαρξη τους.
Μάλιστα οι υποστηρικτές της «Woke» κάνοντας το άσπρο μαύρο κατά την προσφιλή τους τακτική, ισχυρίζονται πως όλα αυτά τα κάνουν στο όνομα του «αντιρατσισμού» και της διαφορετικότητας!
Αυτό όμως δεν ισχύει καθώς ένας πλανήτης χωρίς έθνη, θρησκείες και οικογένειες αποτελείται απλά από ανθρώπους χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που να ορίζουν μία ξεχωριστή ταυτότητα.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για την αναβίωση του κομμουνισμού ο οποίος πάντοτε ήταν ενάντια των παραδοσιακών αξιών και των εθνών και επιχειρεί για άλλη μία φορά μετά την ήττα του κατά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης να κυριαρχήσει στον κόσμο.
Μόνο που αυτή τη φορά συμβαίνει το παράδοξο να είναι η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν η υπερασπίστρια του πατριωτισμού, των εθνών και των παραδοσιακών αξιών, ενώ οι ΗΠΑ βρίσκονται στην «μέγγενη» του νεοκομμουνισμού.
Ο Ν.Τραμπ με το «Project 2025» δεν αποσκοπεί απλώς να κυβερνήσει τη χώρα αλλά να την απελευθερώσει ριζικά από τις νεοκομμουνιστικές δομές, τις οποίες δημιούργησαν οι Δημοκρατικοί τα τελευταία χρόνια υπό την ανοχή όμως και μεγάλης «ύποπτης» μερίδας των Ρεπουμπλικανών.
Το λεγόμενο «βαθύ αμερικανικό κράτος» δεν ενοχλείται από μία επικείμενη επικράτηση των Ρεπουμπλικανών αλλά από μία επικράτηση των συγκεκριμένων Ρεπουμπλικανών του Ντόναλντ Τραμπ.
Δεν είναι τυχαία άλλωστε η απόπειρα δολοφονίας του από την οποία διασώθηκε καθαρά από θαύμα ή όπως ο ίδιος το είπε με τη «Χάρη του Θεού».
Αυτοί που ήθελαν να τον δολοφονήσουν δεν ενδιαφερόντουσαν αν θα κέρδιζε το κόμμα του τις εκλογές αλλά να μην είναι αυτός πρόεδρος της χώρας.
Θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος γιατί το αμερικανικό «βαθύ κράτος» χρησιμοποιεί το «άρμα» του νεοκομμουνισμού για να επικρατήσει: Πολύ απλά γιατί έχει μέγιστη αναθεωρητική δύναμη (είναι ένα είδος τζιχαντισμού), μπορεί δηλαδή να αλλάξει ολοκληρωτικά τις ζωές των ανθρώπων παρά την θέλησή τους.
Έτσι λοιπόν η εκλογική αναμέτρηση στις ΗΠΑ είναι κρίσιμη για όλους τους ανθρώπους οπουδήποτε κι αν βρίσκονται στον πλανήτη Γη.
Στις ΗΠΑ οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν σε τι είδους κόσμο θέλουν να ζουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους και δυστυχώς ή ευτυχώς αποφασίζουν και για την υπόλοιπη Ανθρωπότητα.
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί από τους ψηφοφόρους των Δημοκρατικών, δεν ενστερνίζονται την «Woke» ατζέντα, αλλά έχουν εγκλωβιστεί στις κομματικές παρωπίδες τους και δεν έχουν κατανοήσει την κρισιμότητα των καταστάσεων.
Όπως και να έχει στην ΕΕ, η οποία πλειοψηφικά ελέγχεται από το σύστημα Κλάους Σβαμπ, πραγματοποιούν έναν σχεδιασμό με βάση τον οποίο θα συνεχίσουν την ίδια πολιτική χωρίς την στήριξη των ΗΠΑ για τέσσερα χρόνια.
Όπως μάλιστα είπε η επανεκλεγείσα και καταδικασμένη από το Ανώτατο Δικαστήριο της ΕΕ, για αδιαφάνεια στις συμβάσεις με τα εμβόλια κατά Covid-19, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, το έργο της Επιτροπής τα επόμενα πέντε χρόνια θα επικεντρωθεί στην οικοδόμηση μιας πραγματικής Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης η οποία θα συνεχίσει να στηρίζει στρατιωτικά και οικονομικά την Ουκρανία στον πόλεμο κατά της Ρωσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους Ευρωπαίους πολίτες οι οποίοι θα ζήσουν πολύ χειρότερες μέρες, λόγω της ανέχειας, της ακρίβειας και του πληθωρισμού.
Το σκεπτικό των τωρινών και εχθρικά διακείμενων απέναντι στο Ν.Τραμπ, ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, είναι ότι ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων, θα κυβερνήσει μόνο για τέσσερα χρόνια και μετά θα επανέλθει η «πρότερη κατάσταση».
Η επιλογή όμως του Τ.Βανς ως υποψήφιου αντιπροέδρου δεν είναι καθόλου τυχαία, καθώς ο συγκεκριμένος προορίζεται για μελλοντικός πρόεδρος και διάδοχος του Ν.Τραμπ με τον οποίο ενστερνίζεται την ίδια κοσμοθεωρία.
Με βάση ότι πρόκειται για ένα νέο άνθρωπο η μία τετραετία που ελπίζουν στην ΕΕ μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε δωδεκαετία…
Αυτοί θα αντέξουν όμως μέχρι τότε;
Ο Ν.Τραμπ είναι αποφασισμένος να μην αφήσει τίποτα στην τύχη αυτή τη φορά…
