«Απόσυρση» των ΗΠΑ από την Ουκρανία και «focus» στην ανάσχεση της Κίνας θα είναι οι βασικές κατευθύνσεις της προεδρίας Τραμπ

«Απόσυρση» των ΗΠΑ από την Ουκρανία και επικέντρωση στην ανάσχεση της Κίνας θα είναι οι βασικές κατευθύνσεις της προεδρίας Τραμπ καθώς ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών, θεωρεί τον «κόκκινο δράκο» ως την πραγματική απειλή για τα αμερικανικά παγκόσμια συμφέροντα.

Αντίθετα θεωρεί την οποιαδήποτε σύγκρουση με την Ρωσία ως πολύ επικίνδυνη για τις ΗΠΑ καθώς είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη που δυνητικά θα μπορούσε να τις καταστρέψει λόγω της μεγάλης πυρηνικής ισχύος που διαθέτει.

Πιστεύει ότι μπορεί να βρει ένα «κοινό έδαφος» συνεννόησης με τους Ρώσους με βάση το οποίο δεν θα εμπλέκεται κάνεις στα «χωράφια» του άλλου.

Την αυξανόμενη όμως οικονομική και γεωπολιτική ισχύ της Κίνας, πιστεύει ότι πρέπει να την αντιμετωπίσει άμεσα, γιατί σε μερικά χρόνια αυτό δεν θα μπορεί να γίνει.

Για να το πετύχει αυτό ο Ν.Τραμπ, γνωρίζει ότι οι πόροι των ΗΠΑ είναι πεπερασμένοι και δεν μπορούν να διασπαρθούν σε διάφορα μέτωπα τα οποία αποδίδουν ελάχιστο έως και μηδενικό κέρδος για τα αμερικανικά συμφέροντα.

Θα αποσύρει λοιπόν την οποιαδήποτε βοήθεια στην Ουκρανία στρατιωτική και οικονομική, καθώς όχι μόνο θεωρεί ότι πρόκειται για ένα «βαρέλι δίχως πάτο», αλλά ξέρει πως οι Αμερικανοί δεν διαθέτουν τις δυνάμεις για να αντιμετωπίσουν μαζί την Ρωσία και την Κίνα.

Ως επιχειρηματίας και γνωρίζοντας την στρατηγική του «win, win», αναγνωρίζει ότι είναι η Δύση που έχει φτάσει στα ρωσικά σύνορα και όχι το αντίθετο.

Συνεπώς η ουκρανική σύγκρουση πρέπει να λήξει άμεσα και θα επιδιώξει να πείσει το Κίεβο να αποδεχτεί την απώλεια των εδαφών που χάθηκαν κατά την διάρκεια του πολέμου και την Μόσχα, να αρκεστεί στα όσα έχει κερδίσει.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία για τον Ν.Τραμπ πρέπει να λήξει πάση θυσία καθώς όσο διαρκούν οι ρωσικές κυρώσεις τόσο δημιουργείται η προδιάθεση στις χώρες των ΒRICS να προχωρήσουν σε εσπευσμένη αποδολαριοποίηση.

Ξέρει ότι η πραγματική ισχύς των ΗΠΑ είναι το δολάριο και η κυβέρνηση Μπάιντεν κατάφερε να το θέσει υπό αμφισβήτηση.

Σχεδιάζει απόσυρση και από την Μέση Ανατολή συνεχίζοντας μόνο την ολοκληρωτική υποστήριξη προς το κράτος του Ισραήλ.

Άλλωστε έχει κατανοήσει ότι οι πολιτικές της κυβέρνησης Μπάιντεν έστρεψαν τις χώρες του Κόλπου προς Ρωσία και Κίνα.

Σε ό,τι αφορά την Ευρωπαΐκή Ένωση, ο Ν.Τραμπ δεν πρόκειται να την μεταχειριστεί ως σύνολο καθώς η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ανήκει σε ένα σύστημα εχθρικό για τον ίδιο και για τα όσα εκπροσωπεί.

Οι σχέσεις του θα είναι μόνο με όσους ηγέτες θεωρεί ότι έχουν κοινά κριτήρια όπως επί παραδείγματι, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν και ο Σλοβάκος πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτσο.

Ειδικά με ηγέτες τύπου Ε.Μακρόν, Ο.Σολτς αλλά και Κ.Στάρμερ, αναμένεται να έχει «δύσκολες» σχέσεις καθώς δημοσίως οι συγκεκριμένοι έχουν στραφεί εναντίον του.

Κάτι παρόμοιο αναμένεται να συμβεί και με τον Κυριάκο Μητσοτάκη μόνο που στην περίπτωση του λόγω της διαφοράς γεωπολιτικής ισχύος μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας, θα είναι κάτι αρνητικό για τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Ακόμα και με το ΝΑΤΟ, τίποτα δεν θα μείνει ίδιο.

Ο Ν.Τραμπ, έχει εκφραστεί αρνητικά και για την Βορειοατλαντική Συμμαχία, καθώς την θεωρεί έναν οργανισμό που τον συντηρούν οι ΗΠΑ και κοστίζει στους Αμερικανούς πάρα πολλά χρήματα.

Έχει δηλώσει μάλιστα πως εξετάζει το ενδεχόμενο ακόμα και αποχώρησης των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ στη περίπτωση επανεκλογής του.

Γενικώς η πολιτική του θα αποτελείται από ένα «κράμα» ιδιότυπου «απομονωτισμού» και διατήρησης της αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος, η οποία όμως θα εξυπηρετεί αποκλειστικά τα αμερικανικά συμφέροντα.

Ο Ν.Τραμπ πιστεύει ότι οι ΗΠΑ, στην κατάσταση που βρίσκονται για ένα διάστημα πρέπει να ασχοληθούν με τα εσωτερικά τους προβλήματα.

Το αμερικανικό χρέος έχει γίνει τεραστίων διαστάσεων και δεν μπορεί η FED να «τυπώνει» δολάρια εσαεί χωρίς να υπάρξουν συνέπειες.