Σύμφωνα με τους επιστήμονες, σε περίπτωση ενός γενικευμένου πυρηνικού πολέμου τουλάχιστον 5 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους από τη ραδιενέργεια και τις καταστροφικές ατομικές εκρήξεις.
Ακόμα όμως και σε ένα τέτοιο δυσοίωνο μέλλον, υπάρχουν κάποια μέρη, και συγκεκριμένα δύο χώρες, που θα μπορούσαν να επιβιώσουν από τον όλεθρο και να φιλοξενήσουν τον εναπομείναντα πληθυσμό, όπως γράφει το LadBible.
Για αυτή την πρόβλεψη έχουμε να ευχαριστούμε την Annie Jacobsen, συγγραφέα και δημοσιογράφο που έχει αφιερώσει χρόνια ερευνώντας τις πιθανές επιπτώσεις του πυρηνικού πολέμου.
Οι χώρες «πυρηνικά καταφύγια»
Εκτεταμένες πυρηνικές εκρήξεις θα κάλυπταν αρχικά τον πλανήτη με καταστροφικές πυρκαγιές, και η πυκνή τέφρα στην ατμόσφαιρα θα προκαλούσε έναν παρατεταμένο πυρηνικό χειμώνα.
Το γεγονός θα σκότωνε πέντε από τα σχεδόν οκτώ δισεκατομμύρια ανθρώπους στη γη μέσα σε 72 ώρες. «Μεγάλο μέρος του πλανήτη, σίγουρα τα μεσαία γεωγραφικά πλάτη θα καλύπτονταν από στρώματα πάγου. Μέρη όπως η Αϊόβα και η Ουκρανία θα θάβονταν στο χιόνι για 10 χρόνια», είπε η Jacobsen.
«Η γεωργία θα αποτύχει, και όταν η γεωργία αποτυγχάνει, οι άνθρωποι πεθαίνουν. Επιπλέον, έχουμε τη δηλητηρίαση από την ακτινοβολία, επειδή το στρώμα του όζοντος θα καταστραφεί και η έκθεση στον ήλιο θα είναι θανατηφόρα».
Η Jacobsen είπε πως ο καθηγητής Brian Toon, κορυφαίος ειδικός στην επιστήμη του κλίματος και της ατμόσφαιρας, θεωρεί ότι μόνο δύο χώρες θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε έναν πυρηνικό χειμώνα. Η Νέα Ζηλανδία και η Αυστραλία, διότι μπορούν «να διατηρήσουν τη γεωργία».
Όπως σημείωσε, ο λόγος που οι δύο χώρες θα συνιστούσαν τα ιδανικά καταφύγια, είναι η γεωγραφική και πολιτική τους απόστασή τους από τους ηπειρωτικούς όγκους του πλανήτη.
‘Only two countries’ where you could survive nuclear war after ‘5bn die in 72 hours’https://t.co/JkgqI6aPsh pic.twitter.com/lTb9NmqADH
— Daily Star (@dailystar) May 15, 2024
Καθώς δεν συνιστούν πυρηνικούς «παίκτες», η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία μάλλον δεν θα γίνονταν στόχοι χτυπημάτων. Μετά την καταστροφή, τα νερά του Ινδικού και του Ειρηνικού που τις χωρίζουν από τη νοτιοανατολική Ασία, θα απέτρεπαν την εξάπλωση των πυρκαγιών, αλλά και τη μόλυνση του εδάφους με ραδιενέργεια.
Σε αυτούς τους παράγοντες έρχονται να προστεθούν οι αχανείς εκτάσεις τους, κατάλληλες για αγροτική αξιοποίηση, και η θέση τους πάνω σε εύκρατες και τροπικές ζώνες, που θα διατηρούσαν το κλίμα σχετικά ήπιο.