Γιατί οι ΗΠΑ πρόδωσαν τους Γάλλους: Η Κίνα ήταν το πρόσχημα – Ήθελαν να «κοντύνουν» το Παρίσι

Η “πισώπλατη μαχαιριά” που έριξαν οι ΗΠΑ και ο Τζο Μπάιντεν στο Παρίσι, έλαβε χώρα για δύο λόγους:

Οι ΗΠΑ θεωρούν αυτή την στιγμή την Κϊνα ως την υπέρτατη πρόκληση για τη ναυτική τους ισχύ, κάτι που δεν θεωρούν για την Ρωσία (εκεί φοβούνται την πυρηνική της ισχύ που είναι κάτι τελείως διαφορετικό).

Ήθελαν όμως να “κοντύνουν” την Γαλλία εδώ και δύο χρόνια τουλάχιστον που την αντικρύζουν να θέλει να κατέβει στην παγκόσμια “σκακιέρα” ως ηγέτιδα δύναμη.

Στο παρελθόν έχουμε αναφέρει πως η γαλλική ελίτ θέλει την αποκατάσταση της παλαιάς αυτοκρατορικής γαλλικής ισχύος κάτι που δεν άρεσε στους Αμερικανούς που φαντάζονται τους εαυτούς τους ως τους μοναδικούς κυρίαρχους στον πλανήτη.

Ταυτόχρονα πέτυχαν ένα μεγάλο πλήγμα στις γαλλικές εξαγωγές αμυντικών συστημάτων. Γαλλία και Ρωσία είναι όχι μόνο γεωπολιτικοί αντίπαλοι των ΗΠΑ αλλά και ανταγωνιστές στην αγορά όπλων.

Το ήθελαν οι Αμερικανοί αυτό το χτύπημα. Μην ξεχνάμε πως “κονταροχτυπιούνται” έντονα οι δυο τους για το πρόγραμμα των ελληνικών φρεγατών (με τις γαλλικές να είναι έτη φωτός μπροστά από την αμερικανική πρόταση).

Οι δε Γάλλοι μετά την αθέτηση της συμφωνίας με τους Ρώσους για τα ελικοπτεροφόρα Mistral για χάρη μάλιστα των Αμερικανών, κατάλαβαν πως “όλα εδώ πληρώνονται”.

Η αιφνίδια ανακοίνωση την Τετάρτη της συγκρότησης στρατηγικής σύμπραξης (AUKUS) μεταξύ των ΗΠΑ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Αυστραλίας στην περιοχή του Ινδικού-Ειρηνικού που προβλέπει την απόκτηση από την Αυστραλία πυρηνοκίνητων υποβρυχίων και αμερικανικών πυραύλων, αποσκοπούσε ακριβώς σε αυτό: Η AUKUS δημιουργήθηκε για να καταδείξει την αγγλοσαξονική κυριαρχία στην οποία οι Γάλλοι δεν χωρούν.

«Η προτεραιότητα είναι ο ανταγωνισμός με την Κίνα», συνοψίζει ο Μπέντζαμιν Χαντάντ, του αμερικανικού think tank Atlantic Council. «Όλα τα άλλα είναι απλά περισπασμός».

Αυτός ο Γάλλος ερευνητής που εδρεύει στις ΗΠΑ θεωρεί τη συμφωνία αυτή ως «μια μορφή συνέχειας» του συνθήματος «Πρώτα η Αμερική», το αγαπημένο σύνθημα του Ρεπουμπλικανού πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και «όλο και περισσότερο μιας μονόπλευρης μεθόδου».

Τώρα αποκαλύπτεται ότι δεν επρόκειτο απλά για πολιτική ενός ανδρός, αλλά για μια πολιτική που πηγάζει μέσα από το αμερικανικό σύστημα.

Οι ΗΠΑ επιστρέφουν στις αγγλοσαξονικές ρίζες τους γιατί δεν θέλουν έναν πολυπολικό κόσμο με πολλλά “αφεντικά”.

Ο Τζο Μπάιντεν ακολουθεί την ίδια πορεία με τον προκάτοχό του απέναντι στην Κίνα, που έχει χαρακτηριστεί ως «η μεγαλύτερη γεωπολιτική πρόκληση του 21ου αιώνα» από τον υπουργό Εξωτερικών του Άντονι Μπλίνκεν.

Οι πρώτοι μήνες του Μπάιντεν στην προεδρία φάνηκαν να επιδεικνύουν μεγαλύτερη επίδειξη σεβασμού προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, και τη διακηρυγμένη βούληση για οικοδόμηση ενός κοινού αντι-κινεζικού διατλαντικού μετώπου.

Η αποχώρηση από το Αφγανιστάν, ωστόσο, διέλυσε τα όνειρα των αφελών.

Οι Αμερικανοί ιστορικά μόνο έναν σύμμαχο έχουν: Τους απανταχού Αγγλοσάξονες.

«Ο κόσμος αλλάζει. Είμαστε σε έναν κρίσιμο ανταγωνισμό με την Κίνα», απάντησε ο πρόεδρος Μπάιντεν την επόμενη μέρα μετά την αποχώρηση του τελευταίου Αμερικανού στρατιώτη από το Αφγανιστάν, εξηγώντας ότι ο μακροβιότερος πόλεμος στην ιστορία των ΗΠΑ είχε μετατραπεί στην πραγματικότητα ένας περισπασμός που η Ουάσινγκτον δεν μπορούσε πλέον να τον αντέξει.

Από την άφιξή του στον Λευκό Οίκο πριν από οκτώ μήνες, κατέστησε σαφές ότι αυτός είναι ένας στόχος που υπερκαλύπτει όλους τους άλλους.

Και στην εσωτερική πολιτική, τα μεγάλα σχέδια οικονομικών επενδύσεων αιτιολογούνται από την αναγκαιότητα αντιμετώπισης του “κινεζικού δράκου”.

Όμως, μετά την ανακοίνωση της συμμαχίας με Αυστραλία και Βρετανία, που τορπίλισε τη συμφωνία του Παρισιού με την Καμπέρα για την παράδοση υποβρυχίων, ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό France Info, είπε χθες ότι «αυτή η μονομερής, ωμή, απροσδόκητη απόφαση, μοιάζει πολύ με αυτά που έκανε ο κ. Τραμπ».

Από την σκοπιά της Ουάσινγκτον, η συμμαχία AUKUS «Τονίζει τη σημασία που δίνεται στις συμμαχίες και τις συνεργασίες», υποστηρίζει ο Ουόλτερ Λόχμαν, διευθυντής ασιατικών σπουδών στο συντηρητικό ινστιτούτο Heritage Foundation.

Ναι, αλλά μόνο με Αγγλοσάξωνες…

Σύμφωνα με τον ίδιο, η αντιμετώπιση της «κινεζικής πρόκλησης» απαιτεί «κάθε καλή θέληση».

Από αυτή την άποψη, η προμήθεια στην Αυστραλία πυροκίνητων υποβρυχίων, λιγότερο εύκολα ανιχνεύσιμων από το Πεκίνο, είναι ένα «πολύ σημαντικό» βήμα προς τα εμπρός, το οποίο κατά την άποψή του Λόχμαν αξίζει αυτή τη μικρή προδοσία στη γαλλοαμερικανική σχέση.

«Στο τέλος της ημέρας, οι Γάλλοι είναι μεγάλα παιδιά», «καταλαβαίνουν πώς λειτουργούν οι πωλήσεις όπλων καλύτερα από οποιονδήποτε», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο. «Θα το ξεπεράσουν».

«Αλλά θα είναι σημαντικό να διατηρηθεί ένας ρόλος για τη Γαλλία στο μέλλον στη στρατηγική σκέψη των ΗΠΑ στην περιοχή, ίσως παράλληλα», εξηγεί.

Νομίζει, μάλλον τους Γάλλους δεν τους ξέρει καλά, δεν ξεχνούν ποτέ και χτυπούν όταν κανείς δεν τους θυμάται.

Οι δυτικές χώρες μάλλον πρέπει να συνηθίσουν σε αυτές τις μεταβαλλόμενες σχέσεις.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα ευνοήσει πράγματι «συμμαχίες με μεταβαλλόμενη γεωμετρία ανάλογα με τα συμφέροντα της», προειδοποιεί ο Μπέντζαμιν Χαντάντ, ο οποίος ωστόσο αναφέρει ότι η ΕΕ «περνά όλο και περισσότερο σε δεύτερη μοίρα».