Διεθνής Πολιτική
Μια προεκλογική εκστρατεία χωρίς προεκλογική εκστρατεία διεξάγει ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, λιγότερο από ένα μήνα πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 10 Απριλίου.
Ανακοινώνοντας το πρόγραμμά του, την Πέμπτη, ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν εξαιρετικά ασαφής ως προς τις οικονομικές παραμέτρους όσων υποσχέθηκε.
Σε στιγμές τόσο μεγάλης αβεβαιότητας, όταν δεν είναι γνωστό πόσο θα εκτιναχθεί ο πληθωρισμός και τι θα γίνει με τα δημόσια έσοδα, τα νούμερα είναι ούτως ή άλλως αυθαίρετα. Το μήνυμα που κυρίως επιδίωξε να περάσει ο Μακρόν είναι ότι θα ενισχύσει τον ρόλο του κράτους στην οικονομία, ώστε να επισπεύσει τις αλλαγές στα ενεργειακά και στη συνολική δομή της οικονομίας, που απαιτούν οι νέες συνθήκες. «Η πεποίθησή μου ότι η Γαλλία πρέπει να κατακτήσει μεγαλύτερο βαθμό ανεξαρτησίας μεγάλωσε στη διάρκεια της πανδημίας, που αποκάλυψε τις εξαρτήσεις μας.
Ο πόλεμος μας το υπενθυμίζει αυτό στους τομείς της ενέργειας και των πρώτων υλών. Δεν θα αποκοπούμε από τους άλλους, όμως υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν μπορούμε να αναθέσουμε αλλού», είπε, βάζοντας στόχο η Γαλλία να είναι πλήρως αυτάρκης στην παραγωγή μπαταριών για ηλεκτρικά οχήματα και φωτοβολταϊκών πάνελ, να κατασκευάσει σειρά νέων πυρηνικών εργοστασίων και να αυξήσει τον βαθμό αυτάρκειας στον αγροτικό τομέα. Η έμφαση στα ενεργειακά είναι εύλογη, σε περίοδο ενεργειακής κρίσης και δικαιολογεί την υιοθέτηση από τον Μακρόν πολιτικών όπως η πλήρης κρατικοποίηση της EDF, την οποία πιθανώς υπαινισσόταν όταν σημείωσε ότι «χρειάζεται να αναλάβουμε τον κεφαλαιακό έλεγχο κάποιων βιομηχανικών παικτών».
Ο Γάλλος πρόεδρος έχει ταχθεί εναντίον της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην τιμολόγηση της ενέργειας, ζητώντας να καταργηθεί το σύστημα που ευνόησε την εκτόξευση των τιμών σε όλη την Ευρώπη. Σε αυτό μπορεί να σημειώσει κάποια επιτυχία, αλλά η πολύ σημαντικότερη και συνολικότερη προσπάθειά του για κοινά χρηματοδοτικά εργαλεία και αύξηση του κοινού δανεισμού φαίνεται ότι έχει αποτύχει.
Μετά την ανακοίνωση του προγράμματός του, η υποψήφια των Ρεπουμπλικανών Βαλερί Πεκρές τον κατηγόρησε ως «αντιγραφέα», για την υιοθέτηση πολιτικών όπως η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 65 χρόνια και η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
Υπάρχει ωστόσο ένας τομέας στον οποίο ο Μακρόν ξέφυγε από αυτό που θα μπορούσαν να αποδεχθούν οι ψηφοφόροι της κλασικής δεξιάς και αυτός είναι η Κορσική. Το νησί εισέβαλε απρόσκλητο στην πολιτική συζήτηση προ δεκαπενθημέρου, όταν ο Ιβάν Κολονά, που θεωρείται ήρωας των Κορσικανών αυτονομιστών, δέχθηκε επίθεση από την οποία παραλίγο να χάσει τη ζωή του μέσα στη φυλακή, όπου εκτίει ισόβια για συμμετοχή στη δολοφονία του εκπροσώπου του γαλλικού κράτους στο νησί, Κλοντ Ερινιάκ, το 1998.
Ακολούθησαν εκτεταμένες και πολυήμερες ταραχές με εκατοντάδες τραυματίες, μέχρι τη στιγμή που ο υπουργός Εσωτερικών, Ζεράλντ Νταρμανέν, δήλωσε ότι το Παρίσι είναι διατεθειμένο να συζητήσει για την παραχώρηση καθεστώτος αυτονομίας στην Κορσική ενώ η Δικαιοσύνη ανέστειλε την εκτέλεση του υπολοίπου της ποινής του Κολονά.
Με την κίνηση αυτή, ο Εμανουέλ Μακρόν εξασφάλισε τις ψήφους των Κορσικανών, τουλάχιστον στον δεύτερο γύρο, ενώ οι απώλειές του από το εθνικιστικό στρατόπεδο δεν είναι μεγάλες. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, τέσσερις στους δέκα Γάλλους θα ήταν διατεθειμένοι να δουν την Κορσική ακόμη και να ανεξαρτητοποιείται, αν το επιθυμεί, ενώ το ποσοστό αυτών που διαφωνούν είναι 57%.
Μακρύ τραπέζι και μικρό καλάθι
Ο Γάλλος πρόεδρος είναι ο Ευρωπαίος ηγέτης που έχει διατηρήσει τον πιο ενεργό δίαυλο επικοινωνίας με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, έχοντας συνομιλήσει με τον Ρώσο πρόεδρο πάνω από 15 φορές τους τελευταίους μήνες.
Οι παρεμβάσεις του δεν απέτρεψαν την εκδήλωση του πολέμου, ούτε έχουν κάποια επίδραση στην απόφαση του Πούτιν να συνεχίσει να σφυροκοπά την Ουκρανία, δείχνουν όμως μια στοιχειώδη απόπειρα διατήρησης ισορροπιών. Στον οικονομικό τομέα, η Γαλλία δεν έχει σπεύσει να διαρρήξει όλους τους δεσμούς με τη Ρωσία.
