Γαλλία: Κρίσιμες συνομιλίες με τις ηγεσίες των κομμάτων για την άρση του πολιτικού αδιεξόδου ξεκινά ο Ε.Μακρόν

Τις διαπραγματεύσεις με τις ηγεσίες των κομμάτων σε μια προσπάθεια άρσης του πολιτικού αδιεξόδου, που προκάλεσε ο κατακερματισμός της Εθνοσυνέλευσης μετά τις πρόωρες εκλογές πριν από περίπου επτά εβδομάδες, ξεκινά σήμερα ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν.

Η Γαλλία βρίσκεται σε κατάσταση πολιτικής παράλυσης εδώ και 47 ημέρες μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου, που δεν ανέδειξαν κάποιο κόμμα ή παράταξη με απόλυτη πλειοψηφία. Ο πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ, που παραιτήθηκε μετά την ήττα του κόμματος του Μακρόν, παραμένει επικεφαλής της υπηρεσιακής κυβέρνησης, αλλά μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων και την «πολιτική εκεχειρία» στη διάρκειά τους, η πίεση εντείνεται στον Γάλλο πρόεδρο να διορίσει πρωθυπουργό ικανό να σχηματίσει μια σταθερή κυβέρνηση.

«Σύμφωνα με το άρθρο 8 του Γαλλικού Συντάγματος ο Πρόεδρος ορίζει τον πρωθυπουργό, αλλά δεν βάζει σαφές χρονικό περιθώριο», σημειώνει ο νομικός Αρνό Λε Πιλουέ του Πανεπιστημίου Paris Nanterre.

Η οικοδόμηση μιας σταθερής κυβερνητικής πλειοψηφίας

Ο αριστερός συνασπισμός του Νέου Λαϊκού Μετώπου των Σοσιαλιστών, των Κομμουνιστών, των Πρασίνων και της ριζοσπαστικής Ανυπότακτης Γαλλίας του Ζαν Λικ Μελανσόν αναδείχθηκε στις εκλογές πρώτη δύναμη με 193 έδρες επί συνόλου 577 στην Εθνοσυνέλευση και πιέζει τον Μακρόν για τον διορισμό της υποψήφιάς του, Λουσί Καστέ.

Ο Μακρόν θα συναντηθεί σήμερα με ηγέτες του Νέου Λαϊκού Μετώπου, περιλαμβανομένης της Καστέ, και στη συνέχεια με εκπροσώπους της κεντρώας παράταξής του, «Μαζί» και των συντηρητικών δεξιών Ρεπουμπλικανών, ενώ οι επαφές του με εκπροσώπους της δεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης της Μαρίν Λεπέν έχουν προγραμματιστεί για τη Δευτέρα.

Ο Μακρόν έχει πει από τον περασμένο μήνα ότι στόχος του είναι η οικοδόμηση «της ευρύτερης και σταθερότερης κυβερνητικής πλειοψηφίας» προτού διορίσει τον νέο πρωθυπουργό. Έχει αποκλείσει όμως τη συμμετοχή στελεχών της Ανυπότακτης Γαλλίας ή της Εθνικής Συσπείρωσης στην κυβέρνηση προτιμώντας μια συμμαχία με την συντηρητική δεξιά και μερίδα της κεντροαριστεράς.

Ποια ονόματα ακούγονται για το πόστο του πρωθυπουργού

Μεταξύ των ονομάτων, που ακούγονται για το πόστο του πρωθυπουργού είναι οι πρώην πρωθυπουργοί Εντουάρ Φιλίπ (δεξιός), Μπερνάρ Καζνέβ (σοσιαλιστής), o κεντροδεξιός πρώην υπουργός Υγείας και Εργασίας επί Ζακ Σιράκ και Νικολά Σαρκοζί και νυν περιφερειάρχης στη Hauts-de-France της βόρειας Γαλλίας, Ξαβιέ Μπερτράν, ενώ συζητείται και ο σοσιαλιστής δήμαρχος του προαστίου Σεντ Ουέν του Παρισιού, Καρίμ Μπουαμράν.

«Ο Πρόεδρος είναι με το μέρος του γαλλικού λαού, είναι ο εγγυητής των θεσμών και πάνω από όλα της ετυμηγορίας τους στις εκλογές της 7ης Ιουλίου», ανέφερε χθες Πέμπτη το Ελυζέ.

Ωστόσο, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο επιμένει ότι νίκησε ξεκάθαρα στις εκλογές με τη ριζοσπαστική αριστερά του Μελανσόν να απειλεί ακόμη και με εκκίνηση διαδικασίας αποπομπής του Μακρόν.

Στο μεταξύ το προεδρικό στρατόπεδο, η συντηρητική δεξιά και η δεξιά έχουν απειλεί με πρόταση μομφής μια κυβέρνηση του Νέου Λαϊκού Μετώπου εφόσον περιλαμβάνει στελέχη από το κόμμα του Μελανσόν.

Διχόνοια στο στρατόπεδο Μακρόν;

Οι συνομιλίες που ξεκινά σήμερα ο Μακρόν έρχονται μετά την εμφάνιση κάποιων ρωγμών στο κεντρώο κόμμα «Αναγέννηση» του Μακρόν. Η πρώην πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της για την ηγεσία του κόμματος εμφανιζόμενη ως ενωτική προσωπικότητα.

Η Μπορν δήλωσε την Τετάρτη στην εφημερίδα Le Parisien ότι το κόμμα του Μακρόν «δεν προοριζόταν να είναι σταθερά προεδρικό» και υπογράμμισε την ανάγκη να εστιάσει η «Αναγέννηση» σε «βαθύ προβληματισμό και κινητοποίηση των μελών της». «Πρέπει να ξαναδώσουμε στους Γάλλους την ελπίδα, να αναπτύξουμε ένα όραμα και ένα σχέδιο για τη χώρα», είπε.

Η υποψηφιότητα της Μπορν ίσως μπει στον δρόμο του προστατευόμενου του Μακρόν, Γκαμπριέλ Ατάλ, επικεφαλής της ΚΟ της «Αναγέννησης» στην Εθνοσυνέλευση, ο οποίος προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο του μετά την παραίτησή του από την πρωθυπουργία. Ερωτηθείσα για τις φιλοδοξίες του διαδόχου της στην πρωθυπουργία η Μπορν δήλωσε: «Παραδοσιακά, δεν συνηθίζεται να είναι κάποιος πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας και ταυτόχρονα ηγέτης του κόμματος».