Διεθνής Πολιτική
Στον απόηχο του σχεδόν τετράωρου γεύματος εργασίας του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν με τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς χθες στο Παρίσι, ο σημερινός γαλλικός Tύπος αναδεικνύει τα προβλήματα που υπάρχουν στις σχέσεις Γαλλίας-Γερμανίας και τις επιπτώσεις τους στο επίπεδο της ΕΕ.
Η εφημερίδα Les Échos τονίζει πως πέρα από τα συνήθη χαμόγελα, η απουσία κοινής δήλωσης, είναι σημάδι της δυσφορίας και μαρτυρεί τον εκνευρισμό που έχει συσσωρεύσει η Γαλλία, δέκα μήνες μετά την ενθρόνιση του νέου καγκελαρίου. Στο δημοσίευμα επισημαίνεται η άποψη της συντηρητικής γερμανικής εφημερίδας «FAZ» την Τετάρτη, ότι «η αδιαφορία του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού προς τη Γαλλία είναι ανησυχητική» και ότι «συμπεριφέρεται σαν ελέφαντας στο ευρωπαϊκό κατάστημα πορσελάνης».
Κατά την γαλλική εφημερίδα η επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει υποβαθμίσει το γαλλογερμανικό δίδυμο, στο οποίο είναι τόσο προσκολλημένο το Παρίσι. Επισημαίνονται οι διαφοροποιήσεις της Γερμανίας ως προς το σχέδιο της ευρωπαϊκής άμυνας, αλλά και η απόφαση του Σολτζ να επιτρέψει, έστω και περιορισμένη, συμμετοχή της Κίνας σε ένα τερματικό σταθμού στο λιμάνι του Αμβούργου που δείχνει, όπως σημειώνεται, «την έλλειψη στρατηγικού οράματος της καγκελαρίου».
Στο Παρίσι, υπάρχει φόβος ότι, λόγω έλλειψης συμφωνίας για την έννοια της ευρωπαϊκής κυριαρχίας αυτές οι αποφάσεις θα βαραίνουν το γαλλογερμανικό ζεύγος και την ΕΕ, αλλά η κατάσταση στην Ουκρανία έχει στρέψει την προσοχή της Γερμανίας στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, από τις οποίες επιθυμεί να εξαγοράσει την ως τώρα ρωσική της τύφλωση, σημειώνει η γαλλική εφημερίδα.
Η Echos αναφέρει επίσης ότι «η ωμή προσέγγιση του καγκελαρίου ήδη αποδυναμώνει τον Γάλλο πρόεδρο, ο οποίος χωρίς απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή, αντιμετωπίζει μια αντιπολίτευση ολοένα και πιο επικριτική έναντι της Γερμανίας».
Κατά πόσον το Γάλλο-γερμανικό δίδυμο εξακολουθεί να υπάρχει σε ένα εκρηκτικό γεωπολιτικό πλαίσιο διερωτάται εξάλλου από την πλευρά της η εφημερίδα Le Figaro κατά την οποία, τα αυξανόμενα σημάδια τριβής δείχνουν πολύ βαθιές διαιρέσεις.
Ωστόσο, ο Γκασπάρ Σνιτζλέρ, ερευνητής στο ινστιτούτο IRIS, εκτιμά πως παρά τις όποιες διαφωνίες, «οι δύο άνδρες τα πάνε αρκετά καλά, αν και ο Σολτς είναι πιο πραγματιστής και λιγότερο επικοινωνιακός και συναισθηματικός από τον Mακρόν». Kατά τον Σνιτζλέρ, «μπορεί να υπάρχουν τριβές, αλλά δεν πρέπει να μαυρίσουμε την εικόνα», καθώς, «πολλά πράγματα λειτουργούν ούτως ή άλλως, όπως η οικονομική συνεργασία, οι μεταφορές ή η εκπαίδευση».
«Είμαστε σε μια πολύ Γάλλο-γαλλική συζήτηση. Το να μιλάμε για «ζεύγος» είναι πολύ γαλλικό. Οι Γερμανοί μιλούν περισσότερο για «φιλία» ή για «συμφωνία», αναλύει στην ίδια εφημερίδα ο καθηγητής Πατρίκ Μαρτέν Ζενιέ ο οποίος εκτιμά πως το γαλλογερμανικό ζευγάρι άρχισε να παραπαίει με την ανάληψη της εξουσίας από την Μέρκελ το 2005, καθώς «από εκείνη τη στιγμή η Γερμανία ήθελε να υπερασπιστεί τα δικά της συμφέροντα, ευνοώντας την σχέση με τη Ρωσία εις βάρος αυτής με τη Γαλλία».
Επισημαίνονται επίσης οι πολύ διαφορετικές οικονομικές, πολιτικές και συνδικαλιστικές κουλτούρες των δυο χωρών, αλλά και ο διαφορετικός τρόπος διακυβέρνησης, ως προς το οποίο ο Ζενιέ σημειώνει: «Ο Σολτζ δεν αποφασίζει τίποτα μόνος του, είναι επικεφαλής ενός μεγάλου συνασπισμού και εκτελεί μόνο ένα συμβόλαιο. Κάθε απόφαση πρέπει να συζητηθεί με τους συμμάχους του. Τους απομακρύνει από τους Γάλλους, αλλά τους φέρνει πιο κοντά, λόγω της λειτουργίας τους, στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
