Σε ολοένα και περισσότερες χώρες ανά την υφήλιο αυξάνονται ραγδαία τα ποσοστά των δεξιών κομμάτων, με τελευταίο παράδειγμα την Αργεντινή, εκεί που ο Χαβιέρ Μιλέι εμφανίστηκε -κυριολεκτικά- από το πουθενά και κέρδισε την κεντρώα Πατρίτσια Μπούλριχ και τους περονιστές του Σέρχιο Μάσα.
Ο Χ.Μιλέι συγκέντρωσε το 30,04% στις εκλογές και προκρίθηκε στον επόμενο γύρο (που θα γίνει τον Οκτώβριο), ένα αποτέλεσμα που προκάλεσε έκπληξη σε πολλούς αναλυτές, καθώς πρόκειται επί της ουσίας για έναν οικονομολόγο, που όπως λέει και ο ίδιος προέρχεται από «αντιπολιτική κάστα».
Στην Αργεντινή είναι γνωστός για τις αναλύσεις του, καθώς εμφανιζόταν τα τελευταία χρόνια στα ΜΜΕ και μιλούσε για την οικονομία της χώρας (σσ. στην Αργεντινή το ποδόσφαιρο και η οικονομία είναι σχεδόν αποκλειστικά οι μοναδικές συζητήσεις) η οποία πάει από το κακό στο χειρότερο. Ένθερμος, προκλητικός πολλές φορές, καλός ρήτορας, με χιούμορ και σίγουρα ριζοσπαστικός, κατάφερε να κερδίσει το κοινό του με τα έξυπνα σποτάκια, με τα οποία καυτηρίαζε την πολιτική κατάσταση της Αργεντινής.
Ο Χ.Μιλέι έχει αρκετά κοινά με τον Ν.Τραμπ, είναι πατριώτης, έχει ως σύνθημα να κάνουμε ξανά την Αργεντινή σπουδαία (κατά το Let’s make America great again του Ν.Τραμπ) υπερασπίζεται όλες τις ελευθερίες του ανθρώπου, την ελευθερία της αυτοδιάθεσης και του να μπορείς να κάνεις ότι θέλεις με το σώμα σου (σσ. πολύ σημαντικό όταν έχουμε βιώσει προσφάτως υποχρεωτικότητες με τον Covid-19).
Ωστόσο ο ίδιος είναι αρνητικός με την έκτρωση. «Μας χαρακτηρίζει η υπεράσπιση του δικαιώματος στη ζωή, την ιδιοκτησία και την ελευθερία», είχε δηλώσει σχετικά σε συνέντευξή του. Παράλληλα είναι υπέρ της ελεύθερης οπλοκατοχής.
Οι πολιτικές του είναι η ρήξη με την πολιτική που «μαστίζει» εδώ και τόσα χρόνια την Αργεντινή. «Να φύγουν όλοι», όπως φώναζαν στους δρόμους του Μπουένος Άιρες προ 20ετίας οι πολίτες. Το «λιοντάρι», όπως τον αποκαλούν λόγω της κώμης του, αποκαλεί τους άλλους πολιτικούς «παράσιτα, άχρηστους, κλέφτες».
Δηλώνει ότι η Αργεντινή του 115% πληθωρισμού ετησίως πρέπει να αλλάξει νόμισμα και να πάει στο δολάριο. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι τιμές στη χώρα της Λατινικής Αμερικής αυξάνονται ραγδαία καθημερινά, καθώς το νόμισμα πέφτει. Ένα δολάριο μπορεί να έχει 20-30% μεγαλύτερη αξία μέσα σε έναν περίπου μήνα, ή για να είμαστε πιο ακριβείς το αργεντίνικο πέσο μπορεί να χάσει την αξία του κατά 20-30% μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Πολλοί είναι οι πολίτες της Αργεντινής που στρέφονται στη μαύρη αγορά για να ανταλλάξουν τα πέσο τους με δολάρια, ώστε να έχουν ένα σταθερό νόμισμα στη τσέπη τους.
Βεβαίως η τιμές που τους δίνουν στην μαύρη αγορά δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές, ωστόσο η κυβέρνηση έχει θεσπίσει νόμο που δεν επιτρέπει να αγοράσει ένας πολίτης πάνω από 400 δολάρια.
Κέρδισε τους νέους
Ο Χ.Μίλει κατάφερε να κερδίσει τους νέους, τους 16αρηδες και τους 17άρηδες που ψήφισαν για πρώτη φορά και θέλουν ένα καλύτερο μέλλον, που θέλουν να κτίσουν τη ζωή τους στην Αργεντινή και να μην χρειαστεί να μεταναστεύσουν σε μια άλλη χώρα, όπως πιθανότατα έχουν κάνει τα μεγαλύτερα αδέλφια τους.
Δεν είναι ωστόσο ο πρώτος δεξιός που καταφέρνει να κερδίσει τη νεολαία. Παρόλου που παραδοσιακά η νεολαία ψήφιζε αριστερά (επί χρόνια στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το πρώτο κόμμα) τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια στροφή, με τους νέους να επιστρέφουν στις παραδοσιακές αξίες, της οικογένειας, της πατρίδας και της θρησκείας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ελλάδα, εκεί που οι πρόσφατες εκλογές της 25ης Ιουνίου έδειξαν ότι οι νέοι 17 έως 35 ετών ψήφισαν κατά 9,2% το κόμμα «Σπαρτιάτες», το οποίο είχε υψηλά ποσοστά (6,7%) και στους 35 – 54. Παρομοίως και η Ελληνική Λύση πήρε επίσης το μεγαλύτερο ποσοστό της στους νέους, ηλικίας 17 έως 35 ετών με 3,5%, ενώ στους 35 έως 54 ετών είχε 3,1%. Το ίδιο ποσοστό είχε και στους 55-64, ενώ είδε το ποσοστό της να πέφτει στο 2,8% στις ηλικίες άνω των 65 ετών.
Και αφού αναφερθήκαμε σε «Ν.Τραμπ της Αργεντινής», να σημειώσουμε ότι στις ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις και είναι το μεγάλο φαβορί για να επανέλθει στην προεδρία μετά τις εκλογές του 2024.
Ραγδαία είναι η αύξηση των ποσοστών των δεξιών κομμάτων και σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία το AfD, ενώ πλέον βρίσκεται στην κυβέρνηση της Ιταλίας και η Τζόρτζια Μελόνι.