Η ισπανική κυβέρνηση κατέγραψε ανάπτυξη 3,1% και τώρα μειώνει τις ώρες εργασίας σε όλους

Ρήγμα προκλήθηκε στον κυβερνητικό συνασπισμό της Ισπανίας με αφορμή την εφαρμογή μιας μεταρρύθμισης για τη μείωση των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας, με την υπουργό Εργασίας να κατηγορεί τον υπουργό Οικονομίας ότι «συντάσσεται με τους εργοδότες» αλλά δεν φαίνεται ότι θα μεγαλώσει καθώς η κυβέρνηση θεωρεί ότι με αυτό τον τρόπο επιστρέφει στους εργαζόμενους μέρισμα από την ανάπτυξη.

Η υπουργός Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ, επικεφαλής του αριστερού κόμματος Sumar, δήλωσε στον κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό RNE ότι υφίστανται «πρόδηλες διαφωνίες» με το σοσιαλιστικό κόμμα του πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ για τη μεταρρύθμιση.

Η ίδια κάλεσε τους υπουργούς της κυβέρνησης να «σεβαστούν την επιτροπή εμπειρογνωμόνων» που συνέταξε τη μεταρρύθμιση. Εθεσε δε στο στόχαστρο τον υπουργό Οικονομίας, Κάρλος Κουέρπο, ο οποίος πρότεινε καθυστέρηση της εφαρμογής της μεταρρύθμισης κατά ένα έτος, ώστε να δοθεί χρόνος σε μικρές επιχειρήσεις να προσαρμοστούν.

Ο Κουέρπο «πρέπει να αποφασίσει σε ποια πλευρά στέκεται, εκείνη των εργαζομένων αυτής της χώρας που ζητούν να ζήσουν λίγο καλύτερα ή εκείνη των εργοδοτών», ανέφερε χαρακτηριστικά η υπουργός Εργασίας.

Ισπανία: Πιο κοντά στις 37,5 ώρες εργασίας την εβδομάδα

Πηγή στο υπουργείο Οικονομίας είπε ότι η κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη στο σχέδιο μεταρρύθμισης και ότι η εφαρμογή της αποτελεί «προτεραιότητα». «Πρέπει να συνεχίσουμε να βασιζόμαστε σε μια λειτουργική οικονομική πολιτική, η οποία να εγγυάται τη βιωσιμότητα των οικονομικών και κοινωνικών μας επιτευγμάτων», αναφέρεται.

Η Ισπανία κατέγραψε πέρυσι μια από τις καλύτερες οικονομικές επιδόσεις της Ευρώπης, με την ανάπτυξη που επηρεάστηκε σημαντικά από τη ραγδαία άνοδο του τουρισμού, τη μετανάστευση και την ενίσχυση της αγοράς εργασίας.

Λιγότερες ώρες εργασίας, υψηλότερη παραγωγικότητα

Η Ντίαθ η οποία διατελεί επίσης αναπληρώτρια πρωθυπουργός, επιφορτίστηκε με τη μεταρρύθμιση, η οποία είναι κρίσιμη ώστε το κόμμα να στηρίζει την κυβέρνηση Σάντσεθ. Στο κοινό πρόγραμμά τους, που επισφραγίστηκε τον Οκτώβριο του 2023, το Sumar και το Σοσιαλιστικό Κόμμα είχαν δεσμευθεί να μειώσουν πριν από το τέλος του 2025 από 40 σε 37,5 τις ώρες νόμιμης εβδομαδιαίας εργασίας, με ένα πρώτο στάδιο τις 38,5 ώρες, χωρίς απώλεια μισθού.

Η κεντρική τράπεζα της Ισπανίας και ένας πρώην υπουργός Οικονομίας έχουν προειδοποιήσει ότι υψηλότερα κόστη εργασίας ενδέχεται να αυξήσουν τον πληθωρισμό και να περιορίσουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Επιχειρήσεις έχουν επίσης εκφράσει ανησυχίες για τη μεταρρύθμιση.

Προς τα τέλη Δεκεμβρίου, έπειτα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, η κυβέρνηση υπέγραψε συμφωνία με τα δύο μεγαλύτερα συνδικάτα εργαζομένων, των CCOO και της UGT για τη μεταρρύθμιση αυτή, χωρίς όμως τη συμφωνία των εργοδοτών και διατρέχοντας τον κίνδυνο το Κοινοβούλιο να απορρίψει τη μεταρρύθμιση αυτή.

Η μείωση αυτή, η πρώτη από το 1983, αναμένεται να επηρεάσει σχεδόν 12 εκατομμύρια εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, καθώς οι δημόσιοι υπάλληλοι επωφελούνται ήδη των 37,5 εβδομαδιαίων ωρών εργασίας. Ο σκοπός είναι, σύμφωνα με τη Ντίαθ, οι εργαζόμενοι να μπορούν να «ζουν καλύτερα, να κουράζονται λιγότερο».

Διαφωνούν οι εργοδότες

Η πλευρά των εργοδοτών στα μέσα Νοεμβρίου αποχώρησε από τις διαπραγματεύσεις έπειτα από 11 μήνες άκαρπων συναντήσεων, εκτιμώντας πως οι απαιτήσεις τους δεν λαμβάνονταν υπόψη από την κυβέρνηση.

Εργοδοτικές οργανώσεις ανησυχούν για την επίπτωση της μεταρρύθμισης στην ισπανική ανταγωνιστικότητα. Εκτιμούν πως δεν επηρεάζονται με τον ίδιο τρόπο όλοι οι τομείς δραστηριότητας και πως μια γενική μείωση του χρόνου εργασίας μπορεί να αποδυναμώσει ορισμένες επιχειρήσεις.

Φόβοι που απέρριψε τον Δεκέμβριο η Ντίαθ, η οποία υπενθύμισε πως η ισπανική οικονομία είναι η πιο δυναμική μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, καθώς ο ρυθμός ανάπτυξης αναμένεται να φθάσει το 3,1% το 2024 σύμφωνα με την κεντρική τράπεζα της Ισπανίας.

Η συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί από τους βουλευτές ώστε να τεθεί σε ισχύ. Ομως προσκρούει σε επιφυλάξεις πολλών συμμάχων της κυβέρνησης στο Κοινοβούλιο, μεταξύ των οποίων το εθνικιστικό βασκικό κόμμα PNV και οι Καταλανοί αυτονομιστές του Junts per Catalunya (JxCat).