Έφηβος άφησε τα πάντα πίσω και ζει σε τρένα εδώ και 2 χρόνια: «Δεν ήθελα να μείνω στάσιμος» (βίντεο)

Στα 16 του παράτησε τα πάντα, νοίκι, τοίχους και καναπέδες, και μπήκε σε ένα τρένο χωρίς επιστροφή. Δύο χρόνια μετά, ο 18χρονος Λάσε Στόλεϊ συνεχίζει να ζει στις ράγες, με μοναδική αποσκευή ένα σακίδιο και σύμμαχο την απόλυτη ελευθερία.

Ο νεαρός από το Φοκμπέκ της Γερμανίας επέλεξε στα 16 του να εγκαταλείψει το διαμέρισμα και τις «παραδοσιακές» επιλογές ζωής και άρχισε να ταξιδεύει συνεχώς με μια Bahncard 100 — ένα ετήσιο πάσο απεριόριστων διαδρομών πρώτης θέσης αξίας 10.000 ευρώ.

Το «σπίτι» του δεν έχει σταθερή διεύθυνση. Κοιμάται συνήθως σε τετράδες καθισμάτων, με τα πόδια στο απέναντι κάθισμα. Έχει δοκιμάσει κι άλλες τακτικές, αλλά αυτή τον βολεύει περισσότερο.

«Δοκίμασα και στρώμα στο χώρο αποσκευών, και να κοιμηθώ κάτω από τα καθίσματα, αλλά αυτό μου ταιριάζει περισσότερο», λέει ο ίδιος.

Το πρωί πλένεται σε δημόσιες πισίνες, φοράει καθαρά ρούχα που έχει πλύνει σε νιπτήρες, και ξεκινά άλλη μια μέρα «στο δρόμο». Όλα τα υπάρχοντά του χωράνε σε ένα σακίδιο 32 λίτρων.

Το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του το περνάει δουλεύοντας ως freelance προγραμματιστής — με το laptop του ανοιχτό δίπλα σε άλλους επιβάτες που πιθανότατα δεν έχουν ιδέα πως δίπλα τους κάθεται κάποιος που… μένει στο ίδιο το τρένο.

Όταν πέφτει το βράδυ, διαλέγει ένα άδειο βαγόνι και στήνει το αυτοσχέδιο «κρεβάτι» του. Μια νέα μέρα τον περιμένει — και καμιά φορά, μια νέα πόλη.

«Ξέρω τα προβλήματα του δικτύου, δεν τους κατηγορώ», δηλώνει για τους απεργούς.

«Το έκανα αυτό γιατί ήθελα ελευθερία. Δεν ήθελα να ζω σε διαμέρισμα, ήθελα να ξυπνάω και να μπορώ να διαλέξω μόνος μου σε ποια πόλη θα βρίσκομαι κάθε μέρα».