Κόσμος
Σε έναν παλιό, ερειπωμένο στρατώνα της Ανατολικής Γερμανίας, μακριά από κάθε κατοικημένη περιοχή, ο Μπεν Γκριν, ένας 50χρονος Βρετανός ετοιμάζεται για την Αποκάλυψη.
Έχει προχωρήσει στις απαραίτητες εργασίες για να καταστήσει κατοικήσιμο το παλιό κτίριο, επιβιώνει τρώγοντας σχεδόν αποκλειστικά τα φρούτα και τα λαχανικά που καλλιεργεί μόνος του και ελπίζει ότι αν οι φίλοι του του χαρίσουν ένα πιεστήριο λαδιού για τα γενέθλιά του, θα μπορεί να αποφεύγει τις διαδρομές χιλιομέτρων μέχρι το πιο κοντινό χωριό, για να αγοράσει λάδι μαγειρικής.
Η ακριβής τοποθεσία της κατοικίας του, σε ένα απόμερο δάσος της Σαξονίας είναι κρυφή και σπανίως δέχεται επισκέπτες.
Αυτό που τον ανησυχεί είναι οι ακραίοι καύσωνες της χρονιάς και η ξηρασία, που δυσκολεύουν την προσπάθειά του να αποθηκεύσει 100 δοχεία τοματοχυμού, 180 κιλά πατάτες και 22 κιλά ξηρά φασόλια για να επιβιώσει τον χειμώνα.
«Η αλλαγή έρχεται»
Όμως οι φετινές ακραίες θερμοκρασίες, ίσως κάνουν κι άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Και αυτό γιατί ο Γκριν επιχειρεί να γίνει αυτάρκης εν αναμονή μιας κλιματικής καταστροφής, η οποία θεωρεί ότι είναι αναπόφευκτη και θα έρθει άμεσα.
«Όταν γεννήθηκα υπήρχαν 324 μέρη διοξειδίου του άνθρακα ανά εκατομμύριο μερών αέρα. Φέτος αγγίξαμε τα 420. Η αλλαγή έρχεται, και αν δεν είσαι έτοιμος θα είναι απαίσια».
«Αυτό που έρχεται δεν είναι το τέλος του κόσμου, αλλά το τέλος του καπιταλισμού», συνεχίζει μιλώντας στον Guardian και περιγράφοντας την κλιματική καταστροφή ως κοινό παρονομαστή των διάφορων πολιτικών, επισιτιστικών, ενεργειακών και υγειονομικών κρίσεων που συσσωρεύονται τα τελευταία χρόνια.
«Η καταστροφή έρχεται και φέτος είναι η χρονιά που οι άνθρωποι θα το καταλάβουν».
Προετοιμασίες για την Αποκάλυψη
Πλέον, οι άνθρωποι που ζουν αναμένοντας την Αποκάλυψη δεν είναι μειοψηφία. Σύμφωνα με έρευνα του YouGov που πραγματοποιήθηκε στην αρχή της πανδημίας του κοροναϊού, σχεδόν το ένα τρίτο των συμμετεχόντων στις ΗΠΑ αναμένουν μια τεράστια καταστροφή στη διάρκεια της ζωής τους.
Άλλη δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε σε πέντε χώρες το 2019, διαπίστωσε ότι πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες σε Γαλλία, Ιταλία, Βρετανία και ΗΠΑ πιστεύουν ότι ο πολιτισμός όπως τον γνωρίζουν πρόκειται να καταρρεύσει στα επόμενα χρόνια.
Στις ΗΠΑ, το άγχος της πλήρους καταστροφής δημιούργησε μια ιδιαίτερη τάση, με ανθρώπους να συσσωρεύουν προμήθειες τροφίμων και όπλα για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους. Στη διάρκεια της πανδημίας, αμερικανοί πωλητές υπόγειων καταφυγίων κατέγραψαν αύξηση της ζήτησης.
Χαρούμενη καταστροφολογία
Ο Γκριν, που καταγράφει τη μοναχική του εμπειρία στο Instagram, βλέπει τον εαυτό του ως μέρος ενός πιο θετικού και λιγότερο εγωιστικού ευρωπαϊκού αντικινήματος: εκείνου της «χαρούμενης καταστροφολογίας».
«Το πρόβλημα με εκείνους που προετοιμάζονται στις ΗΠΑ είναι το εξής: τι θα κάνουν όταν τους τελειώσουν τα ψημένα φασόλια; Δεν θέλω να προκαλέσω φόβο με αυτό που κάνω. Από τον φόβο προκύπτει ο ρατσιμός».
Δεν πιστεύει ότι υπάρχει ανάγκη μείωσης του παγκόσμιου πληθυσμού, όπως ορισμένοι δεξιοί οικο-ακτιβιστές. Αντιθέτως, υποστηρίζει ότι αν οι άνθρωποι μπορέσουν να διατηρήσουν ή να ξαναμάθουν την τέχνη της βιώσιμης γεωργίας, θα υπάρχει αρκετή τροφή για όλους.
«Αυτό που προσπαθώ να κάνω, είναι να διατηρήσω το καλύτερο μέρος της κοινωνίας μας, για τη στιγμή που θα περάσουμε στην άλλη πλευρά».
«Η χειρότερη απόφαση της ζωής μου»
Μια από τις αποφάσεις του ήταν και η διάσωση τριών γουρουνιών από έναν χασάπη – μια πράξη «αποτελεσματικού αλτρουισμού», την οποία οι τεράστιοι χοίροι του ξεπληρώνουν… αναγκάζοντάς τον να τους κουβαλάς τροφή και επομένως να μην μπορεί να είναι 100% αυτάρκης και κλιματικά ουδέτερος.
«Τα γουρούνια ήταν η χειρότερη απόφαση της ζωής μου», λέει, χαϊδεύοντας απαλά το μουσούδι του ενός. «Ήταν χαζό και προφανώς καταστροφικό για τους στόχους μου». Η λογική απόφαση, όπως παραδέχεται, θα ήταν να τα φάει. «Όμως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί».
Υποστηρίζει ότι δεν είναι ανθρωπιστής. Όμως η οικοδόμηση μιας αυτάρκους κοινότητας που θα επιβιώσει της κλιματικής αλλαγής απαιτεί πειθαρχία. Ξυπνά στις 6 το πρωί, ταΐζει τα γουρούνια, φροντίζει τις καλλιέργειές του, ξαναταΐζει τα γουρούνια, και πέφτει για ύπνο στις 10 το βράδυ.
«Γενοκτονία»
Μια τέτοια καθημερινότητα απαιτεί μεγάλη σιγουριά γύρω από το σωστό και το λάθος. Επιρρίπτει τις ευθύνες για την κλιματική αλλαγή όχι μόνο σε ορισμένα ισχυρά άτομα, αλλά σε όλους όσοι συμμετείχαν στην οικονομία που καταστρέφει τον κόσμο: «Κάθε άτομο που εργάζεται για μια εταιρεία ορυκτών καυσίμων, σε οποιαδήποτε θέση, θα πρέπει να δικαστεί για γενοκτονία», έγραψε πρόσφατα στο blog του.
Και δεν παίρνει πίσω αυτό που είπε. Μιλώντας στον Guardian σημειώνει ότι «μερικές δίκες για γενοκτονία θα έκαναν πολλή δουλειά». Και ποια θα έπρεπε να είναι η τιμωρία τους; «Νομίζω ότι αυτό είναι αρκετά γνωστό», απαντά.
Πριν μετακομίσει στον στρατώνα της Σαξονίας πριν από τρία χρόνια, εργαζόταν ως μηχανικός υπολογιστών. Όταν απολύθηκε από την τελευταία του δουλειά στη Ζυρίχη, το 2018, με την αποζημίωσή του και τις οικονομίες του, αγόρασε τον στρατώνα του Εθνικού Λαϊκού Στρατού της Ανατολικής Γερμανίας.
Αν και μιλά πολύ καλά γερμανικά, επέλεξε την τοποθεσία εξαιτίας της σχέσης κόστους-πλεονεκτημάτων και όχι επειδή αγαπούσε τόσο το γερμανικό κρατίδιο που συνορεύει με την Τσεχία.
«Θέλεις να είσαι όσο πιο βόρεια γίνεται για τη ζέστη, αλλά και αρκετά νότια ώστε να έχεις φως για καλλιέργειες».
Οι άνθρωποι όπως εκείνος που δημιουργούν κοινότητες στην Ισπανία και την Πορτογαλία, επισημαίνει, είναι «τρελοί» γιατί θα αντιμετωπίσουν τεράστιες δυσκολίες καθώς εργάζονται στη γη με αυξανόμενες θερμοκρασίες.
Σωτηρία έναντι αντιτίμου
Ο Γκριν θέλει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση, όμως προς το παρόν, η χαρούμενη καταστροφολογία είναι ένα κίνημα στο οποίο ανήκει μόνο ο ίδιος. Όταν ξεκίνησε να εργάζεται στο κτήμα του είχε τη βοήθεια εθελοντών, όμως πλέον είναι μόνος του. Ακολουθεί μια αυστηρή πολιτική κατά των ναρκωτικών για να αποφεύγει εκείνους που θα έρθουν για λίγο και με μισή καρδιά.
«Ο πρώτος ακόλουθος θα πρέπει να είναι πολύ ξεχωριστός», λέει καθισμένος στη σκιά. «Θα πρέπει να πιστεύει το σχέδιό μου περισσότερο κι από εμένα».
Όποιος ενδιαφέρεται να μείνει με τον Γκριν σε περίπτωση λιμού που θα προκύψει από την κλιματική καταστροφή, μπορεί να πληρώσει €3.500 για να ενταχθεί σε μια λίστα αναμονής. Όμως αυτό δεν του εγγυάται ότι θα εξασφαλίσει και τη θέση του στην κοινότητα.
Ένας άνθρωπος έχει ήδη προχωρήσει στην πληρωμή.
