Ευρωπαϊκό «αλαλούμ» για τα πιστοποιητικά εμβολιασμού και στην μέση οι πολίτες

Η Αυστρία ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι από τις 6 Δεκεμβρίου θα θέτει όριο εννιά μηνών από τη δεύτερη δόση για την αποδοχή των πιστοποιητικών εμβολιασμού Ευρωπαίων ταξιδιωτών.

Η Κροατία επίσης, έχει θέσει ανώτατο όριο εννέα μηνών για την αποδοχή των πιστοποιητικών εμβολιασμού.

Αυτές οι κινήσεις ενισχύουν τις ανησυχίες για μονομερείς παρεκκλίσεις από την κοινή γραμμή που έχει θέσει η ΕΕ και εγκρίθηκε το περασμένο καλοκαίρι.

Η ολλανδική κυβέρνηση έχει ήδη αντιδράσει στην απόφαση της Αυστρίας, λέγοντας ότι το θέμα πρέπει να υπάρξει ο αναγκαίος συντονισμός σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η σύσταση του περασμένου Ιουνίου, σύμφωνα με τον αρμόδιο εκπρόσωπο της Κομισιόν, Κρίστιαν Γουίγκαντ, δεν περιλαμβάνει χρονικά όρια για τα πιστοποιητικά εμβολιασμού (σε αντίθεση με τα πιστοποιητικά ανάρρωσης, που έχουν διάρκεια 180 ημερών).

Σύμφωνα με τις προβλέψεις της ΕΕ, όσοι έχουν λάβει δύο δόσεις των εμβολίων (ή μία στην περίπτωση της Johnson & Johnson) δεν πρέπει να υπόκεινται σε επιπλέον περιορισμούς όταν ταξιδεύουν από μία χώρα της Ε.Ε. σε άλλη.

Εκπρόσωπος της ΕΕ ανέφερε επίσης ότι γίνονται διαβουλεύσεις με τα κράτη-μέλη «για μία πιθανή ενημέρωση της σύστασης» που να φορά τις ενισχυτικές δόσεις, κάτι επί του οποίου ενδεχομένως να υπάρξουν εξελίξεις στις «προσεχείς εβδομάδες».

Άλλος εκπρόσωπος της ΕΕ σημείωσε ότι οι πολιτικές εμβολιασμού αποτελούν μεν εθνική αρμοδιότητα, «αλλά εξαρχής τονίζαμε τη σημασία τα κράτη-μέλη να συνομιλούν μεταξύ και μαζί μας».

Αλλά και η ανακοίνωση του Μακρόν χθες ότι από τα μέσα Δεκεμβρίου οι Γάλλοι πολίτες άνω των 65 ετών θα χρειάζεται να έχουν λάβει την τρίτη τους δόση για να είναι έγκυρα τα πιστοποιητικά τους για δραστηριότητες στο εσωτερικό της χώρας αναδεικνύει την πολυπλοκότητα του θέματος μεταξύ εθνικών πολιτικών και πανευρωπαϊκού συντονισμού.

Αν η πολιτική της Γαλλίας για τα πιστοποιητικά δεν επεκταθεί και σε ξένους τουρίστες τότε θα υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στις ελευθερίες σε σχέση με τους Γάλλους πολίτες. Αν επεκταθεί, τότε οι πολιτικές περί μετακινήσεων εντός Ε.Ε. θα γίνουν ακόμα πιο αντικρουόμενες με ολέθριες συνέπειες για τη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών.