Αν ποτέ βρεθείτε στο όμορφο Βούπερταλ μια βόλτα με το εναέριο τρένο επιβάλλεται.
Όχι μόνο γιατί είναι εναέριο, αλλά και γιατί είναι αιωρούμενο. Κοντολογίς οι ράγες δεν βρίσκονται κάτω από το δάπεδο αλλά πάνω από την οροφή. Προσελκύει συνεχώς τα βλέμματα του κόσμου και δίνει φουτουριστική εικόνα στην όμορφη πόλη της Ρηνανίας – Βεστφαλίας, στην οποία το 1897 ανακαλύφθηκε η ασπιρίνη.
Το Schwebebahn όπως ονομάζεται το εναέριο τρένο, ξεκίνησε τη λειτουργία του το μακρινό 1901, δηλαδή 28 χρόνια πριν ιδρυθεί η πόλη το Βούπερταλ. Αρχικά δημιουργήθηκε για να ενώνει τις πόλεις Elberfeld και Barmen από την συνένωση των οποίων μαζί με άλλες, δημιουργήθηκε το 1929 το Βούπερταλ, που ως προίκα πήρε τον εναέριο σιδηρόδρομο.
Είναι ο παλαιότερος ηλεκτρικός υπερυψωμένος σιδηρόδρομος με κρεμαστά βαγόνια στον κόσμο.
Σήμερα το Schwebebahn εξυπηρετεί κάθε μέρα πάνω από 80 χιλιάδες επιβάτες, σε μια διαδρομή συνολικού μήκους 13,3 χιλιομέτρων που την διανύει σε 30 λεπτά.
Το μεγαλύτερο μέρος της γραμμής, τα 10 χιλιόμετρα, βρίσκονται πάνω από τον ποταμό Βούπερ που διασχίσει την πόλη. Έτσι η γραμμή δεν καταλαμβάνει ζωτικό χώρο στον αστικό ιστό. Ωστόσο κάποιους τους τρομάζει η ιδέα πως κάτω από τα πόδια τους βρίσκεται ένα ποτάμι.
Καθώς το τρένο είναι εναέριο, εναέριοι είναι και οι περισσότεροι από τους 20 σταθμούς του, μερικοί από τους οποίους έχουν φουτουριστική εικόνα. Τα σημερινά βαγόνια του είναι από το 2016.
Κατά τη διάρκεια της 122 ετών ιστορίας του, συνέβησαν κάποια ατυχήματα εκ των οποίων το ένα ήταν θανατηφόρο. Συνέβη το 1999 λόγω ανθρωπίνου λάθους κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης, με αποτέλεσμα ένα βαγόνι να βρεθεί στο ποτάμι. Πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 49 τραυματίστηκαν.
Το πιο ασυνήθιστο ατύχημα συνέβη το 1950 όταν για τη διαφήμιση ενός τσίρκου έβαλαν σε ένα βαγόνι έναν μικρό ελέφαντα. Το ελεφαντάκι φοβήθηκε και άρχισε να χτυπά τα τοιχώματα με αποτέλεσμα αυτό, δύο δημοσιογράφοι και ένας επιβάτης να βρεθούν στο ποτάμι.
Ευτυχώς τραυματίστηκαν ελαφρά. Έκτοτε το ελεφαντάκι πήρε το όνομα Tuffi , που σημαίνει βουτηχτής και σήμερα ένα μπρούτζινο άγαλμα του σε φυσικό μέγεθος, είναι από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα στους δρόμους του Βούπερταλ.